Jorge Lozano Diaz, voormalig student in de MA Arts and Culture aan FASoS, richtte zijn thesis op hoe het concept van autonomie zich manifesteert in en vormgeeft aan klassieke muziekpraktijken bij Higher Music Education Institutions (HMEI's), waarbij hij Conservatorium Maastricht (CM) als case study nam via een multimodale etnografische benadering met semi-gestructureerde interviews, participerende observatie en documentanalyse. Autonomie, een fundamenteel en toch onzichtbaar concept in klassieke muziek, trekt grenzen rond de praktijk die uitvoeringsconventies, de rollen en sociale organisatie van muzikanten en de relatie tussen klassieke muziek en bredere sociale contexten definiëren. De bevindingen van Lozano Diaz onthullen een duidelijke prevalentie van een idee van autonomie dat is ontstaan ​​in de negentiende eeuw, wetenschappelijk sterke autonomie genoemd, dat klassieke muziek bewaart als een op zichzelf staande, zeer gestructureerde praktijk. Om vooruit te komen, concludeert Lozano Diaz, moeten instellingen als CM het werk van autonomie zichtbaar maken en interdisciplinaire, reflectieve benaderingen gebruiken om inclusievere en maatschappelijk relevantere praktijken te bevorderen en onderzoekscomponenten beter te integreren in het uitvoeringscurriculum, zoals vereist door academiseringsprocessen.

Prof. dr. Peter Peters begeleidde de MA-scriptie van Jorge Lozano Diaz. Parallel aan het schrijven van zijn scriptie droeg Lozano Diaz ook bij aan het onderzoek van MCICM naar digitale technologieën in klassieke muziek, in samenwerking met Dr. Denise Petzold.

Om het proefschrift van Jorge Lozano Diaz te downloaden, klik hier.

Jorge Lozano Diaz, former student in the MA Arts and Culture at FASoS, focused his thesis on how the concept of autonomy manifests in and shapes classical music practices at Higher Music Education Institutions (HMEIs), taking Conservatorium Maastricht (CM) as a case study through a multimodal ethnographic approach involving semi-structured interviews, participant observation, and document analysis. Autonomy, a fundamental and yet invisible concept in classical music, draws boundaries around the practice that define performance conventions, the roles and social organisation of musicians, and the relationship between classical music and broader social contexts. Lozano Diaz’s findings reveal a stark prevalence of a notion of autonomy originated in the nineteenth century, scholarly termed strong autonomy, that preserves classical music as a self-contained, highly structured practice. In order to move forward, Lozano Diaz concludes, institutions like CM must make the work of autonomy visible and engage with interdisciplinary, reflective approaches to foster more inclusive and socially relevant practices, and better integrate research components in the performance curriculum as required by processes of academisation.

Prof. dr. Peter Peters supervised the MA thesis of Jorge Lozano Diaz. Parallel to writing his thesis, Lozano Diaz also contributed to MCICM’s research on digital technologies in classical music, working together with Dr. Denise Petzold.

To download Jorge Lozano Diaz’s thesis, please click here.