De middeleeuwen worden vaak gezien als een sombere periode die werd gekenmerkt door ziekte, hongersnood, oorlog en intellectuele stagnatie. Deze beeldvorming is niet verwonderlijk. De vroege middeleeuwen (5e-10e eeuw) worden in de literatuur vaak bestempeld als de “donkere middeleeuwen”. Terwijl de late middeleeuwen vooral worden gezien als een periode van bijna constante crisis door de opeenstapeling van grote rampen als de “Grote Hongersnood” (1315-1317), de “Zwarte Dood” (1346-1353) en de “Honderdjarige Oorlog” (1337-1453). Door deze beeldvorming vergeten we vaak dat de middeleeuwen een belangrijke rol hebben gespeeld in de totstandkoming van onze huidige maatschappij.