Universiteitshoogleraren
Met ingang van 2014 kent de Universiteit Maastricht het fenomeen universiteitshoogleraar. Deze topwetenschappers kennen een bijzondere positie, veelal vanwege hun wetenschappelijke statuur. Een universiteitshoogleraar staat garant voor innovatief onderzoek en onderwijs en geniet daarom een aantal voorrechten, zoals een gedeeltelijke vrijstelling van bestuurlijke taken en meer vrijheid in het besteden van onderzoeksgelden. Verder weet hij of zij impulsen te geven aan wetenschappelijke ontwikkelingen die de traditionele disciplines overstijgen. Ook speelt de universiteitshoogleraar een profilerende rol in het academische en maatschappelijke debat.
Peter Peters
De eerste universiteitshoogleraar aan de Universiteit Maastricht is prof. dr. Peter Peters. Deze hoogleraar Nanobiologie gaat de ambities van onze universiteit op het gebied van sciences en imaging mede vormgeven. Om valorisatie in samenwerking met het bedrijfsleven en communicatie met een breed publiek te stimuleren, steunt de Provincie Limburg deze ‘Limburg Chair’.
Prof. dr. Peters onderzoekt het immuunsysteem op nanomoleculair niveau. Aan de UM zet hij het Institute of Nanoscopy op. De hoogleraar wil het ontstaan van allerlei vormen van kanker en infectieziektes zoals tuberculose beter begrijpen. Peters werkte na zijn promotie in Utrecht al jaren aan basale kennis over de werking van cellen op nanoniveau. Eerst in de VS en de laatste vijftien jaar in het Nederlands Kanker Instituut – Antoni van Leeuwenhoek in Amsterdam. Peter Peters is ook mede-directeur van het Maastricht MultiModal Molecular Imaging Institute (M4I), samen met Ron Heeren.
Behalve met onderzoek gaat Peters zich ook bezighouden met onderwijs. Aan de universiteiten van Utrecht en Amsterdam werd hij al drie keer uitgeroepen tot ‘docent van het jaar’.
Bezoek voor meer informatie de website van de M4I Division of Nanoscopy .
Ron Heeren
Ron Heeren werd benoemd als universiteitshoogleraar en Limburg Chair op het gebied van de moleculaire beeldvorming met een interfacultair onderzoeksprogramma. Heeren werkt al geruime tijd succesvol aan innovatieve moleculaire beeldvormingstechnieken, waaronder de “massamicroscoop”. Met de massamicroscoop zijn onderzoekers in staat om in een enkel experiment duizenden moleculen direct, snel en gevoelig op cellen en weefselcoupes in kaart te brengen. Deze diagnostische informatie is cruciaal voor personalized medicine, ook wel de gezondheidszorg van de toekomst.
Heeren (1964) promoveerde in 1992 aan de Universiteit van Amsterdam op plasma-oppervlak-interacties. Na twee jaar postdoctoraal werk aan massaspectrometrie, maakte hij begin 1995 deel uit van het MOLART onderzoeksteam aan het FOM-Instituut AMOLF. In 1999 startte hij een onderzoeksgroep die zicht richt op de ontwikkeling van de beeldvorming van massaspectrometrie. Een groot deel van deze groep komt mee naar Maastricht. In 2001 werd hij benoemd tot hoogleraar aan de Faculteit Scheikunde van de Universiteit Utrecht. Ron Heeren is ook mede-directeur van het Maastricht MultiModal Molecular Imaging Institute (M4I), samen met Peter Peters.
Bezoek voor meer informatie de website van de M4I Division of Imaging Mass Spectrometry.
Clemens van Blitterswijk
Prof. dr. Clemens Van Blitterswijk is gespecialiseerd in bot- en kraakbeenherstel en richt zich met name op het ontwikkelen van nieuwe technologieën die toegepast kunnen worden in de regeneratieve geneeskunde. Hierbij gaat het onder andere om de ontwikkeling van “slimme" biomaterialen die leiden tot weefselherstel via stamcellen van de patiënt zelf. Hij doet dit binnen het nieuwe MERLN Institute.
Van Blitterswijk werd uitgeroepen tot meest ondernemende wetenschapper van Nederland en benoemd tot lid van de KNAW. Hij gaat zich behalve met onderzoek ook bezighouden met onderwijs. Zo is hij de samensteller van een veelgebruikt leerboek: Tissue Engineering dat in 2014 in een tweede herziene druk verschijnt bij Acadamic Press.
Bezoek voor meer informatie de website van het MERLN Institute.
Michel Dumontier
Michel Dumontier is universiteitshoogleraar op het gebied van Datawetenschap. Zijn werk richt zich op de ontwikkeling van berekeningsmethoden om multiscale en FAIR (Findable, Accessible, Interoperable, Reusable) data te integreren voor innovatieve toepassingen op het gebied van nieuwe geneesmiddelen en precisiegeneeskunde. Hij werkt hieraan binnen een nieuw Instituut voor Data Science, met de voorlopige werktitel: IDS@UM.
Bezoek voor meer informatie de website van de Insitute for Data Science of lees het persbericht.