Democracy, Politics, Security and Rule of Law

Sixty years after its inception, the European Union is still grappling with the key issues of national sovereignty and democratic legitimacy. Who calls the shots and at what level of government? The EU has spawned several supranational institutions including a parliament and a court, but how should these interact with their national counterparts? And where do regional and local authorities come in? What kind of reforms are needed to safeguard democracy and ensure that citizens get more involved in the European project instead of falling prey to euroscepticism? These are only a few of the questions that will need to be analysed and researched.

Equally high on the research agenda will be the internal and external threats facing the European project. How do we foster European integration and strengthen the rule of law? Do we need new forms of collaboration to tackle urgent global issues such as climate change, migration, cyber security and terrorism? And how do we reduce tensions on Europe’s periphery and make neighbouring regions more stable and secure?

Identity, Heritage and the Citizens’ Perspective

When six European nations embarked on the integration process in the wake of World War II, there was no blueprint. Of course, the founding fathers had a vision and shared ideals, but the real driving forces over time have eluded both scientists and the public. This calls for some thorough research, also on a fundamental level, into the role of ideas in shaping modern European history.

Meanwhile, European integration has left citizens afraid of losing their identity and cultural heritage. The influx of immigrants has fuelled these fears. Our research will focus on what happens to history and heritage in multicultural societies. It will examine the role of politicians, governmental bodies and cultural institutions. Seeking to boost social and cultural participation, these actors have embraced new technologies, even though the legal and ethical frameworks are still under construction.

The Euregion can serve as a research laboratory. After all, the former mining region has had to cope with similar challenges and may help us understand the impact of major changes in society and what it means to be a European citizen.

Prosperity, Welfare and Inequality

Considerable differences in living standards, life expectancy and health within the EU persist, despite continued efforts to promote convergence and create a level playing field. Increasing integration, facilitated by harmonised legal and economic rules, has led to increased capital and labour flows, but also to more competition and a public sense of “winners” and ”losers”. Partly this may be due to the neglect of cultural and social cross-country heterogeneity, partly to the imbalance between the harmonization of the internal market and the continued national setting of tax systems, social security, health care and retirement schemes.

The great financial crisis of 2008, the euro crisis of 2010 and the recent Covid-19 crisis also have exposed the asymmetries across countries in shock sensitivity and resilience, the fragility of global value chains, and the consequences of a lack of cross-country risk sharing mechanisms. These stylized facts clearly identify a research agenda, corresponding to challenges with respect to welfare and inequality that the EU faces.

First, we will focus on the trade-off the EU faces between resilience and efficiency, taking into account the optimal degree of centralization, the role of regulation and supervision, and the desired amount of risk sharing.

A second broad theme concerns the dynamics of labour markets, which will need to cope with a combination of ageing populations, the opportunities of lifelong learning, and an increasing impact of technological innovation. Differences in national taxation and social security systems in combination with labour migration form an extra challenge in this respect.

Third, we will do research on optimal strategies to reduce health and social inequalities both within and across countries. Finally, the EU faces the challenge of sustainable development and a green transition which affects legal, economic, social, cultural and ethical dimensions of our society and required in-depth research.

Knowledge, Technology and Digitalisation

Supported by the European Commission, the business-enterprise sector is playing a major role in generating new knowledge and technologies. Research on the economic effects of these corporate investments is in high demand. The findings may help businesses exploit their innovation potential. This, in turn, will benefit the EU and its citizens. Innovations in automation and digitalisation are expected to boost the EU’s long-term competitiveness, help build a greener society and improve the overall quality of life of EU citizens.

The use of social media may help boost citizen engagement and participation in politics. It can produce knowledge in areas such as medicine, science and politics. However, the use of these tools is not without critics. More research is needed into how knowledge is created and shared by digital platforms. The same applies to the increased use of data by European companies and organisations. How do they handle, analyse and interpret these rich datasets? Can they be used more efficiently for decision-making? And what are the ethical, legal and social implications?

All this research will benefit from a high-quality research infrastructure, offering new opportunities for sharing and connecting data and resources across the continent.

Beurzen | Grants

Ieder jaar stelt het D&I Office van de UM financiële middelen ter beschikking voor diverse initiatieven van medewerkers en studenten, die gericht zijn op het bevorderen van diversiteit en inclusiviteit bij de Universiteit Maastricht.

De aanvragers presenteerden hun voorstellen aan de D&I Adviesraad en zes projecten werden gehonoreerd met financiële steun. Klik op de titels om meer te weten te komen over de teams en hun projecten.

Mitigating Gender Citation Bias in Academia

Dit project is geïnspireerd op de UM Citation Guide, A Guide by FEM die een team van docenten onlangs verschenen. Onderzoek heeft de systematische undercitatie van werken van vrouwen en andere gemarginaliseerde groepen in verschillende onderzoeksgebieden aan het licht gebracht. Via de citatiegids kunnen lezers citatiepraktijken voor studenten en docenten ontdekken, en toegang krijgen tot verschillende bronnen die vrouwen en/of POC (People of Color) benadrukken.

Ons project is ingebed in de drie hoofdthema's van de diversiteits- en inclusiviteitsmissie van de UM: het versterken van diversiteitscompetenties, het bevorderen van culturele verandering, en het behouden van talent. Via de citatiegids streven we ernaar om deze gesprekken in de klas voort te zetten en docenten en studenten aan te moedigen om na te denken over hun citatiepraktijken.

Binnen het project zullen verschillende toolkits worden gebruikt om citatiebias in de klas te bespreken. Dit zal worden gedaan met de hulp van cursuscoördinatoren, docenten en studenten van verschillende faculteiten aan de Universiteit. Bovendien zullen pre-en-post toolkit-enquêtes worden gebruikt om diepere inzichten te verschaffen in het onderwerp. Ons doel is om een eerlijkere cultuur te bevorderen, en om een open discussie te voeren over deze moeilijke onderwerpen , zowel binnen de universiteit als buiten UM.

Het projectteam bestaat uit Sharon Anyango, Sally Wyatt, Lidwien Hollanders, Aurélie Carlier, Hang Nguyen en Federica Broggi. Voor meer informatie over het project, neem contact met ons op!

P(ION)EERS

Studenten van de eerste generatie (FGS) zijn studenten wiens verzorger(s) geen voltooide HBO/universitaire opleiding hebben – deze studenten kunnen daarom als echte PIONIERS worden beschouwd. Eerder onderzoek binnen en buiten de Universiteit Maastricht heeft aangetoond dat FGS vaak tegen specifieke uitdagingen aanlopen. Drie terugkerende onderwerpen zijn dat FGS vaak een gebrek aan 1) praktische, 2) emotionele, en 3) financiële steun ervaren. Dergelijke uitdagingen beperken niet alleen het academisch potentieel van FGS, maar kunnen ook tot geestelijke gezondheidsproblemen leiden. FGS zijn zich bijvoorbeeld niet bewust van bepaalde kansen, en hebben vaak het gevoel dat ze niet thuishoren op een universiteit (laag zelfbeeld). Gelukkig zijn er al verschillende initiatieven om FGS financieel te ondersteunen. Met dit D&I project willen wij, als (voormalige) FGS, 1) een gemeenschap van FGS en eerste generatie medewerkers opbouwen, en 2) gemakkelijk vindbare informatie aanbieden, opgesteld voor en door FGS. Onze huidige plannen zijn gericht op het behouden van talent, maar zullen in de toekomst ook relevant zijn voor het aantrekken van talent. We streven naar een inclusieve omgeving voor FGS om vragen te kunnen stellen en hun gedachten/gevoelens te kunnen delen, in een offline setting (terugkerende bijeenkomsten) en/of een online setting (website). Bovendien kunnen FGS, door praktische informatie op één plek te verzamelen, leren hoe ze efficiënt in een academische omgeving kunnen navigeren. Ons geplande project biedt daardoor de broodnodige emotionele en praktische ondersteuning om ervoor te zorgen dat FGS de beste versie van zichzelf kunnen worden.

Teamleden (eerste rij van links naar rechts, tweede rij van links naar rechts): Shanice Janssens, Carla Haelermans, Alexander Louwes, Akudo McGee, Emi Vetter, Chloe Le

Embracing Neurodiversity: Let’s talk about Autism and AD(H)D

Dit project heeft tot doel om de UM tot een betere leeromgeving te maken voor neurodivergente studenten. In een recent onderzoek onder onze UM-gemeenschap gaven neurodivergente studenten, in het bijzonder studenten met Autisme en/of AD(H)D, aan dat ze zich vaak onbegrepen voelen en regelmatig hindernissen ervaren tijdens hun studie. Hoewel de UM al ondersteuning voor mensen met een handicap biedt, ontbreken voorlopig specifieke neurodivergente faciliteiten, ondanks het toenemende aantal neurodivergente studenten. Met dit project willen we bovengenoemde kloof overbruggen en een veilige ruimte creëren in de UM waar neurodivergente studenten hun behoeften kunnen uiten, passende hulp kunnen krijgen en zich begrepen voelen.

Als eerste stap zal een expertiseteam van student counsellors fungeren als contactpunt en uitgerust worden met de kennis en vaardigheden nodig om de neurodivergente studenten te ondersteunen. Daarnaast zullen focusgroepen opgezet worden om van de neurodivergente studenten zelf te leren. We gaan samen brainstormen over extra ondersteuning en/of faciliteiten die van pas kunnen komen tijdens het leerproces, zoals vaardigheidstrainingen of het aanleren van copingstrategieën. We hopen dat de neurodivergente studentengemeenschap zich gesterkt voelt om hun kennis en ervaring met ons te delen om zodoende de expertise te vergroten. Onze ambitie is om tastbare stappen te zetten naar een omgeving die alle neurologische diversiteit accepteert en waarin neurodivergentie niet langer als een belemmering voor academische prestaties voelt.

Heb je interesse in of vragen over dit project dan kun je per email contact opnemen.

Mental health issues: Opening up?

Een inclusieve universiteit heeft ondersteuning nodig voor alle studenten en medewerkers, ook voor mensen met psychische problemen. Veel UM community members ervaren psychische problemen, vooral in tijden van COVID-19. Het kan moeilijk zijn om over dergelijke kwesties te praten, omdat ze vaak worden gestigmatiseerd. Anderzijds belemmert het niet openstaan vaak ook de toegang tot de nodige ondersteuning. Dat gezegd hebbende, zijn wij als projectteam ook sterk van mening dat iedereen een keuze moet maken die past bij zijn behoeften en wensen.

Met ons project "Mental Health Problems: Opening Up?" willen we zowel studenten als medewerkers ondersteunen bij hun beslissing om psychische problemen te bespreken. Om dit doel te bereiken, ontwikkelen we een tool om hen te helpen een veilige keuze te maken die bij hen past en vervolgens aan de juiste en passende ondersteuning. Uiteindelijk draagt dit bij aan een meer inclusieve universiteit voor iedereen.

Volg ons op Instagram (@opening_up_um)

Studying Without Barriers

Een groot deel van het studeren is gericht op het lezen van inhoud, of het nu gaat om readings (e-books, artikelen) of andere materiaal (denk aan video's, presentaties of cursusboeken).

Wat we met deze project willen bereiken: 

• Laten zien hoe de momenteel meest gebruikte systemen en tools aan de UM content aanbieden (embedded of als link naar meerdere content formats) in de context van waar ze gebruikt worden (tijdens colleges, tentamens, individuele studie). Denk aan (documenten aangeboden in) Canvas, TestVision, Zoom (videoconferencing tool) en content aangeboden in Bibliotheekdatabases
• Criteria verzamelen/definiëren om de digitale toegankelijkheid van de aangeboden content in bovengenoemde systemen en tools te screenen
• Literatuuronderzoek over het begrijpen van inhoud (als lezen moeilijk lijkt); wat werkt het beste?
• Test of ingebouwde opties en extra tools zorgen voor digitale toegankelijkheid van de content: live voorleessessies met leerlingen met dyslexie of visuele beperking en live Zoomsessies met leerlingen met auditieve of visuele beperking
• Co-creatiesessies met docenten waarin het gebruik van (tijdelijk) beschikbare tools in het kader van actuele cursussen wordt gecombineerd met het toewerken naar richtlijnen voor het kiezen, creëren en delen van content in combinatie met deze tools en het uitvoeren van betere online sessies.

Het team bestaat uit bibliotheekmedewerkers, Disability Support en M-BIC Language Lab.

Oproep tot actie:

• Heeft u al keuzes gemaakt bij het selecteren van hulpmiddelen om het lezen te ondersteunen?
• Ben of ken jij studenten die scenario's en tools willen testen?

Stuur ons dan een e-mail: g.lutgens@maastrichtuniversity.nl

WICKED

Interdisciplinariteit is de toekomst om complexe en moeilijk op-te-lossen problemen, in het Engels vaker aangeduid als Wicked Problems, op te kunnen lossen. We moeten verschillende disciplines overbruggen om ervoor te zorgen dat een diversiteit aan perspectieven vanuit deze disciplines wordt meegenomen. Daarom organiseren we “WICKED - The Interfaculty Conference”. We willen een platform en stem geven aan mensen die vaak geen stem hebben en ook hun ideeën mee te nemen. Met de door studenten geleide conferentie willen we ruimte maken voor gemarginaliseerde stemmen die vaak worden vergeten. Een diverse groep mensen (UM-studenten, UM-medewerkers van alle faculteiten en externe stakeholders) komt tijdens deze conferentiedag samen om te werken in interdisciplinaire teams, waarbij er aandacht is voor inclusiviteit en diversiteit.

De eendaagse conferentie omvat probleemoplossende sessies waarin de studentengroepen aan hun ingediende cases werken om de UM-omgeving te verbeteren op het gebied van diversiteit en inclusiviteit. Er zullen ook presentaties zijn van  gastsprekers van binnen en buiten de UM, zullen we zorgen voor een lunch, en sluiten we af met een slotceremonie waarin resultaten van de conferentie worden gepresenteerd en eventueel een netwerkavond activiteit in de vorm van een feest zal plaatsvinden. WICKED zal een geweldige kans zijn voor de 200 deelnemende studenten om belangrijke kennis en vaardigheden op te doen op het gebied van interdisciplinariteit, inclusiviteit, teamwork en het omarmen van diversiteit.

Om dit te kunnen realiseren zijn we op zoek naar input van de UM-gemeenschap en willen studenten van alle UM-faculteiten aanmoedigen om bij deze conferentie betrokken te zijn. Heb je suggesties of ideeën, of wil je meedoen, neem dan contact met ons op via wicked@maastrichtuniversity.nl of volg ons op Instagram (@wickedum). 

Ieder jaar stelt het D&I Office van de UM financiële middelen ter beschikking voor diverse initiatieven van medewerkers en studenten, die gericht zijn op het bevorderen van diversiteit en inclusiviteit bij de Universiteit Maastricht.

De aanvragers presenteerden via Zoom hun voorstellen aan de D&I Adviesraad en zeven projecten werden gehonoreerd met financiële steun. Klik op de titels om meer te weten te komen over de teams en hun projecten.

“Expats x Migranten”

Het project 'Segregating the Migrant Community' nodigt mensen uit om na te denken over en vraagtekens te zetten bij het onderscheid dat wordt gemaakt tussen migranten en expats. De term 'expat' is verstrengeld met aannames over privileges en klasse, terwijl 'migrant' op de een of andere manier iets minderwaardigs suggereert, ook al zijn zowel expats als migranten buitenlanders die naar een ander land zijn verhuisd in de hoop op een beter leven.

Voor dit project zullen 20 buitenlandse arbeidskrachten worden geselecteerd om te worden opgenomen in een virtuele en fysieke fototentoonstelling. De tentoonstelling zal laten zien dat mensen die zich identificeren als migranten en/of expats er misschien toch niet zo verschillend uitzien. Daarnaast zal er een panel worden georganiseerd over het thema migrantenidentiteit in Maastricht en daarbuiten. Tijdens het panel zullen verschillende onderwerpen aan bod komen, zoals: 1) de vraag of het onderscheid expat/migrant gerechtvaardigd is; 2) de vraag of het wegnemen van dit onderscheid invloed zal hebben op de acceptatie van de migrantengemeenschap als geheel; en 3) de rol van academici en universiteiten in dit verband.

Het doel van dit project is om een dialoog over deze belangrijke kwestie op gang te brengen en betere manieren te vinden om bij te dragen aan de inclusie en bescherming van de migrantengemeenschap in Maastricht. Het langetermijneffect van dit project is het wegnemen van obstakels die bijdragen tot het voortduren van deze, mogelijk willekeurige, sociaaleconomische segregatie. Tot slot kunnen de foto's voortdurend worden gebruikt als leermiddel aan de Universiteit Maastricht.

Het project wordt uitgevoerd door een divers team dat vijf UM-faculteiten representeert, in samenwerking Tetsuro Photography en het Expat Centre Maastricht Region.

 Website

Toelatingsprocedures

Deelname aan het hoger onderwijs maakt opwaartse mobiliteit mogelijk voor kansarme studenten. Hoewel het aantal inschrijvingen voor het tertiair onderwijs de afgelopen decennia is gestegen, heeft een toenemend aantal onderwijsinstellingen selectieprocedures ingevoerd. Onderzoek toont aan dat selectie nadelig kan zijn voor specifieke groepen, bijv. studenten met een kansarme achtergrond. Selectie vormt daarmee een bedreiging voor de diversiteit en inclusiviteit van opleidingen.

Het doel van dit project is na te gaan hoe de toelatingsprocedures van bacheloropleidingen zich verhouden tot de samenstelling van de studentenpopulatie in termen van inclusiviteit en diversiteit. Hiermee beoogt dit project ook de mogelijkheid te bevorderen voor het werven van (een diverse groep van) talentvolle studenten aan de UM.

Binnen het project worden kwalitatieve en kwantitatieve onderzoekstechnieken gecombineerd om diepgaand inzicht te geven in de selectieprocedures en de relatie daarvan met de diversiteit en inclusiviteit van de bacheloropleidingen van de UM. Om de resultaten in een breder perspectief te interpreteren, analyseren we registergegevens van het CBS om te beoordelen of selectie van belang is voor de samenstelling van de studentenpopulatie in bacheloropleidingen in heel Nederland.

Wil je meer weten over het project of ben je geïnteresseerd om deel uit te maken van het projectteam, neem dan gerust contact met ons op!
Het projectteam bestaat uit Mélanie Monfrance, Melline Somers, Katharina Sicking en Sandro Esposito.

Treat it Queer

Treat it Queer - behandel het queer - is een UM-project dat focust op gezondheidsrecht, en dan voornamelijk betreffende de queer gemeenschap. Bij Treat it Queer geloven we dat queer personen veilige, uitgebreide, en kwaliteitsvolle gezondheidszorg verdienen die bovendien rekening houdt met hun unieke behoeftes, en die vrij is van vooroordelen en discriminatie.

We zijn een groep queer personen en bondgenoten uit de UM-gemeenschap die samenwerken om een inclusieve gemeenschap te creëren waarin diversiteit gezien, herkend en gewaardeerd wordt. Via trainingen en workshops willen we bewustzijn en begrip over ongelijkheid ten aanzien van gender- en seksueel diverse personen ondersteunen. Daarnaast willen we meer zichtbaarheid creëren voor de echte, dagelijkse ervaringen van queer personen in de klinische praktijk, het beleid, en het onderzoek.

Ons doel is om een intersectionele aanpak te hanteren, waarbij we de invloeden van verschillende assen van privilege en onderdrukking op ongelijkheid onderzoeken. We hechten veel belang aan het ontmantelen van machtsdynamieken op het vlak van o.a. gender, ras en klasse. Elk van onze evenementen zal rond een ander thema draaien, zoals bondgenootschap, gender-inclusieve taal in de gezondheidszorg, gender-nonconformiteit in reproductieve gezondheid, mentale gezondheidsnoden van de queer gemeenschap, en intersectionele onderzoeksmethoden.

 Website Instagram  Facebook  LinkedIn

Gratis menstruatieproducten bij de UM

Ons initiatief is geïnspireerd op een nieuwe wetgeving in Schotland en een vergelijkbare ontwikkeling in Nieuw-Zeeland: het aanpakken van menstruatie-armoede. Onze pilot-study voorziet studenten en medewerkers van Universiteit Maastricht van gratis menstruatieproducten. Het doel van ons project is tweevoudig: het draagt bij aan een inclusieve omgeving op UM en daarnaast willen wij met dit project het onderwerp 'menstruatie' bespreekbaar maken en mensen ondersteunen die geen menstruatieproducten kunnen betalen. Menstruatieproducten zijn een basisvoorziening en een noodzaak, daarom vinden wij dat het nodig is om deze gratis beschikbaar te maken bij de UM.

Door de D&I grant kunnen wij een eenjarige pilot-study uitvoeren. Dit betekent dat wij gratis menstruatieproducten beschikbaar stellen in geselecteerde toiletten op verschillende UM locaties. Een groot probleem is dat rondom menstruatie nog altijd een taboesfeer hangt. Menstruatie wordt gezien als schaamtevol, vies en aversief. Ons initiatief doorbreekt de stilte rondom dit taboe door het organiseren van een educatieve campagne over menstruatie en de stigma's eromheen. Wij gaan dit bijvoorbeeld doen door workshops en discussiegroepen te organiseren. De voorziening van gratis menstruatieproducten zal zorgvuldig gemonitord worden en het doel is om uiteindelijk overal gratis menstruatieproducten beschikbaar te maken binnen UM.

Wij vertegenwoordigen de studenten organisatie Feminists of Maastricht. In samenwerking met medewerkers Julia en Pieter en UM facilitair manager Roy, kijken wij uit naar de taak die voor ons ligt en zijn wij ervan overtuigd dat gratis menstruatieproducten op UM een stap dichterbij een inclusievere universiteit is.

  Website   Instagram

SLIM: Studie Loket en Informatiepunt Maastricht

SLIM, Studie Loket en Informatiepunt Maastricht, is een informatieloket gelegen in de wijk Pottenberg. Bij SLIM kunnen UM studenten met laag inkomen en bewoners van Pottenberg met een laag inkomen en een studiewens terecht. Cliënten kunnen bij SLIM onafhankelijke informatie, begeleiding en advies vragen over hun financiële situatie met als doelstelling om studeren financieel en praktisch mogelijk te maken zonder (langdurige) armoede. SLIM adviseert hiervoor over zowel door de staat en gemeente opgestelde regelingen als voorzieningen uit lokale burgerinitiatieven, fondsen en stichtingen, om non-gebruik van voorzieningen terug te dringen.

SLIM is belangrijk omdat uit onderzoek gebleken is dat 31% van de studenten financiële zorgen heeft en in Pottenberg alleen heeft 46% van de inwoners géén startkwalificatie. Financiële zorgen en tekortkomingen kunnen leiden tot stress, depressieve gevoelens, sociale uitsluiting, verminderde studieprestaties en vroegtijdig schoolverlaten. Vooral wanneer hulp (te) laat komt. De weg naar de juiste hulp is vaak een doolhof, moeilijk bereikbaar en duurt lang. Kortom: Een veel te hoge drempel voor de mensen die de hulp juist nodig hebben.

SLIM is van mening dat iedereen recht heeft op de mogelijkheid tot studeren zonder (langdurige) armoede. Daarom zet SLIM zich in om enerzijds studenten te ondersteunen bij hun financiële zorgen of tekortkomingen en stimuleert anderzijds burgers om te gaan studeren met de juiste ondersteuning. Zodat iedereen een diploma kan behalen onder menselijke omstandigheden. Want studeren zonder (langdurige) armoede is mogelijk!

  Website   Facebook

Data wetenschappers MINDSETS

De Data Scientist MINDSETS podcast heft als doel om de zeven kernwaarden binnen de UM data Science gemeenschap uit te dragen: Multidisciplinary perspectives, INclusion, Diversity, Social justice, Equity, Trust, en Societal well-being.

De visie van Data Scientist MINDSETS is het bevorderen van de zichtbaarheid, werving en/of behoud van traditionele minderheidsgroepen, gemarginaliseerde en ondervertegenwoordigde groepen in de datawetenschap, hetzij op basis van geslacht, seksuele geaardheid, religie of overtuiging, bekwaamheid, land van oorsprong en aanvullende individuele kenmerken.

We streven naar:

• de loopbaantrajecten en profielen van datawetenschappers uit de hele UM-gemeenschap bevatten
• het bevorderen van de beginselen van rechtvaardigheid, gelijkheid, diversiteit en inclusie in alle aspecten van datawetenschap
• het bewustzijn te vergroten van de breedte en diepte van dit interdisciplinaire veld
• studenten te inspireren om te onderzoeken hoe data science hun werk/studie kan verbeteren
• vergroten van de kennis en het bewustzijn van de belangrijkste principes en competenties van data science
• het bewustzijn te vergroten van de noodzaak van verantwoorde DS, verklaarbare kunstmatige intelligentie, ethische en juridische aspecten van datawetenschap en Findable Accessible Interoperable and Reusable (FAIR) datagebruik.

Onze podcastafleveringen gaan over UM-gastfuncties, trends in datawetenschappelijk onderzoek, rondetafelgesprekken, verslaggeving en/of live-opnames van UM-evenementen met betrekking tot datawetenschap. We zullen ook een virtuele community creëren voor data science-enthousiasten en vrienden van data science om de dialoog tussen afleveringen gaande te houden.

Voor meer informatie kun je contact opnemen met Chang Sun of Tiffany Leung.

 Website  Instagram  Twitter

Dat je geen Einstein bent

Hoogbegaafdheid gaat niet alleen over het zijn van een ‘Einstein’ en het hebben van een IQ hoger dan 130. Bij studenten en docenten bestaan er veel vooroordelen over hoogbegaafdheid en ondanks dat de hoogste concentratie van hoogbegaafde studenten te vinden is op de universiteit (10-15% van de studenten is hoogbegaafd), ontbreekt kennis en begeleiding voor deze studenten vaak.

Het stereotype beeld dat veel mensen hebben bij bovengemiddeld intelligente mensen is dat ze succesvol en gelukkig zijn zonder dat ze daarbij hulp nodig hebben. In tegenstelling tot dit beeld blijkt dat juist deze mensen vaak te maken hebben met twijfel, angst, depressie en eenzaamheid. Voor veel hoogbegaafde studenten is studeren aan de universiteit, zeker in het begin, een worsteling: ze gaan twijfelen aan hun intelligentie en hun identiteit. Hoogbegaafdheid gaat dus zeker niet alleen over cognitieve capaciteiten, maar het gaat ook over kenmerken zoals sensitiviteit, creativiteit, twijfel en perfectionisme.

Ondanks dat hoogbegaafden vaak problemen ondervinden die lijken op de problemen die andere studenten ook tegenkomen, brengen bovengenoemde kenmerken extra lagen van complexiteit aan in deze problemen. Hun persoonlijke welzijn en academische prestaties kunnen hierdoor in het gedrang komen. Door zowel studenten als docenten (bijv. tutoren en mentoren) inzicht te geven in deze extra lagen, kunnen deze studenten leren hoe ze kunnen floreren in hun (academische) leven.

De lange termijn doelen van dit project zijn om:

1. Hoogbegaafde studenten een groter gevoel van inclusie te geven door meer aandacht aan dit onderwerp te schenken voor zowel studenten als docenten en om
2. Individuele (veer)kracht en (academische) prestaties te verbeteren door hoogbegaafde studenten te ondersteunen en te begeleiden in de ontwikkeling van hun talenten zodat ze deze ten volste kunnen benutten.

Ons team bestaat uit drs. Anke Smeenk, student adviseur FHML, Maartje Cox, student ba Biomedical Sciences, en Melanie Hermans, student ba Biomedical Sciences/Gezondheidswetenschappen.

 Instagram

Beurzen

Ieder jaar stelt het D&I Office van de UM financiële middelen ter beschikking voor diverse initiatieven van medewerkers en studenten, die gericht zijn op het bevorderen van diversiteit en inclusiviteit bij de Universiteit Maastricht.

Dit jaar kende de selectieprocedure een nieuwe opzet, met onder meer een korter voorstel en een dynamische pitchronde. De aanvragers presenteerden via Zoom hun voorstellen aan de Adviesraad en vijf projecten werden gehonoreerd met financiële steun.

Klik op de titels om meer te weten te komen over de teams en hun projecten (in het Engels).

All for One & One for All

Participation in scientific research can be difficult or impossible for some groups in our society. As long as certain groups are excluded from research, we will not have a complete understanding of that which we are studying and the societal relevance of research is reduced. This project aims to increase awareness about this topic and gives us the possibility to investigate and disseminate best practices of inclusive research methods. 

In the first part of this project, we will conduct a survey among UM research staff to collect information about which barriers and facilitators are experienced. In the second phase, we will collect best practices of inclusive research methods. In the third phase, we will share the results widely and organize an UM-wide symposium about inclusivity in research. We hope to stimulate critical reflections on current practices, stimulate discussions about challenges and exchange practical, evidence-based steps to overcome them.

This project is a joint collaboration between colleagues from the Faculty of Health, Medicine & Life Sciences (Latifa Abidi, Gera Nagelhout, Hans Bosma, Julia van Koeveringe, Nikita Poole) Faculty of Psychology & Neuroscience (Jessica Alleva), the Faculty of Arts & Social Sciences (Anna-Lena Hoh, Mareike Smolka), ‘Maastricht voor Iedereen’ (Brigitte van Lierop) and IVO Research Institute.

Diversifying Course Materials

The body of students and staff at Maastricht University is extremely diverse. However, diversity is rarely at the forefront of course materials. Diversifying our course materials will show our students and teaching staff that Maastricht University not only values diversity, but also strives to make it a central aspect of the teaching and learning process.

This project aims to develop a tool that will give Course Coordinators guidelines and examples on how to make their courses more inclusive and diverse. So that every student and staff member – regardless of their characteristics – feels welcome at Maastricht University and represented in their educational materials.

Our project will consist of 4 phases. In the 1^st phase, we will be gathering and analyzing quantitative data concerning the current diversity within course materials. The 2^nd phase will consist of qualitative data regarding the current situation and possible changes for the future. In phase 3 these data and ideas will be presented within a tool with guidelines and examples for course coordinators. Phase 4 will be the introduction of this tool within our University, paying special attention to the awareness of the tool among course coordinators.

We are proud to have the opportunity to start this project and hope to bring the issue of diversity to the forefront of the minds of staff and students and provide staff with clear guidance on how to address this.

This project is a joint collaboration between staff and students from the Faculty of Psychology & Neuroscience (Gina van Rossum), Faculty of Arts and Social Sciences (Michele Dalla Rosa), Maastricht Science Programme (Chris Pawley), and University College Maastricht (Aincre Maame-Fosua Evans).

Feeling Like I’m Faking It

Impostor Syndrome is defined as ‘the persistent inability to believe that one's success is deserved or legitimately achieved because of one's own competence, despite objective evidence to the contrary’. Impostor Syndrome is more pronounced among women and members from underrepresented groups (related to e.g. ethnicity, sexual identity, gender identity, or socioeconomic position), and it negatively affects (academic) performance and self-esteem. Further, experiencing Impostor Syndrome increases the likelihood of burnout and mental distress, and may cause individuals to drop out of their pursuit to a PhD degree.

In line with the D&I policy of UM, the ultimate goal of this project is to increase feelings of belonging and inclusion among individuals most at risk for suffering from imposterism, as well as stimulate a positive academic identity and increase their well-being. To this end, we plan to 1) increase our knowledge of the antecedents of impostor syndrome among PhD students across faculties, and 2) pilot-test a micro-intervention (a.k.a. workshop) aimed at reducing imposterism and simultaneously enhancing individual empowerment, hope, optimism, efficacy, and resilience.

Our team consists of dr. Karlijn Massar and dr. Sarah Stutterheim – assistant professors, department of Work & Social Psychology – and two enthusiastic students, Nacho Harutyunyan (Ba Psychology) and Anna Wittich (Ma Human Decision Science).

Join an Iftar 2021

The Refugee Project Maastricht (RPM) and the Muslim Student Association Nour (MSA Nour) invite you to join an Iftar during Ramadan 2021. Experiencing an Islamic tradition together creates a sense of community among those who are familiar with the traditions and those who are not. Therefore, you do not need to be Muslim or have much background on Islamic traditions; everybody is invited. 

By interacting with each other through shared food and laughter, we can learn from each other and make an important step towards inclusion and mutual understanding. In the long term, it can contribute to alter the perception of the “Maastricht community”: division lines between the student population and other groups constituting Maastricht’s society could start to dissolve. Having an Iftar together could be a first step in this process. This event will help to spread awareness of Islamic traditions and enable different groups of society to interact.

Thus, a forum for inter-cultural and inter-religious dialogue will be created. RPM and MSA Nour believe that experiencing this form of dialogue through a shared Iftar will have a lasting impact on all participants.

Implementing an evidence-based sexual assault resistance programme

Sexual assault (that is, penetrative and non-penetrative sexual contact, often obtained by threat, coercion, incapacitation, or lack of affirmative consent) has become an important topic at universities around the world. Research by Rutgers shows the urgency of engaging with this subject at UM: 1 in 5 young, university-aged women in the Netherlands have experienced sexual assault (de Graaf & Wijsen, 2017). One of the ways sexual assault can be decreased is through effective prevention measures. In February 2020, an evidence-based training called the Enhanced Assess, Acknowledge, Act (EAAA) programme was piloted at University College Maastricht. EAAA is a highly interactive course taught by peer students which goes beyond the traditional self-defense course by allowing participants to assess risk based on evidence, discuss common barriers to resistance, practice responding to coercive strategies, and explore personal relationship and sexual values. The pilot was received well by participants, most of whom would strongly recommend the course to a fellow student.  

This D&I grant gives us the possibility to continue to implement EAAA for the wider UM community for the coming two years with the hope of it becoming a sustainable aspect of UM’s prevention activities. 

This project is a joint collaboration between students and colleagues from the Faculty of Science and Engineering (Cecilia Marziali, Bella Rix, Gesa Lange, Alice Wellum), and students and colleagues from the Faculty of Psychology and Neuroscience (Esmee Halmans, Elizabeth Adams, Petra Hurks).

Marloes van Eijk

Wat doe je precies?

Ik werk op een relatief jonge afdeling die met behulp van data gedreven rapportages crimineel en onverklaarbaar vermogen in kaart brengt. Het doel is om crimineel en onverklaarbaar vermogen te traceren, belastingontduiking tegen te gaan, overheidsvorderingen te innen en de overheid in staat te stellen betekenisvol te interveniëren. We maken drie standaardproducten: netwerkanalyses (waardoor je kunt zien hoe het netwerk van een verdachte er uit ziet), inzicht in het vermogen en inkomstenbronnen van een verdachte (is er daadwerkelijk iets zoals vastgoed, auto’s e.d. dat in beslag genomen kan worden) en een product dat meer strategisch inzicht geeft in de witwaspraktijken van een bepaalde regio. Hierdoor kunnen onze samenwerkingspartners (waaronder politie en belastingdienst) hun werk beter doen. Een aanvraag voor een rapportage mag alleen worden gedaan als een aanvrager een bijzondere bevoegdheid heeft en er sprake is van een officiële verdenking tegen een persoon of bedrijf. Afhankelijk van iemands taak en het type onderzoek krijgt de aanvrager meer of minder informatie te zien.

Ik werk aan de R&D-kant, dat betekent dat ik onze producten probeer te vernieuwen. Op dit moment ben ik bijvoorbeeld bezig met tekstanalyse. Ik probeer een soort zoekmachine te ontwikkelen die uit een enorme bak met documenten de relevante documenten naar boven weet te halen waardoor we een completer beeld krijgen van de verdachte. Ik laat de data spreken. We proberen het speelveld in een onderzoek met data naar boven te krijgen zodat de opsporingscapaciteit zo effectief mogelijk ingezet kan worden.

Hoe ziet een werkdag voor jou eruit?

Dat verschilt per dag, dat vind ik juist zo leuk. De ene dag zit ik alleen maar achter de computer en de andere dag ben ik op pad om gesprekken te voeren met onze samenwerkingspartners om kennis op te doen en krachten te bundelen, zodat we niet ieder voor zich het wiel uit gaan vinden. Ik organiseer bijvoorbeeld brainstormsessies om de vraag en ideeën naar boven te halen, waarmee wij dan weer aan de slag kunnen. En ik organiseer themasessies over ons vakgebied, zodat we onze collega’s in de organisatie kunnen laten zien wat er allemaal mogelijk is op het gebied van data science.

Wie zijn je samenwerkingspartners?

Wij werken nauw samen met  o.a. de Nationale Politie, Belastingdienst, Douane, FIOD, Financial Intelligence Unit, bijzondere opsporingsdiensten en het OM. Zij helpen actief mee in het ontwikkelen van onze data gedreven producten en zijn de gebruikers.

Wat vind je het leukste aan je werk?

Dat ik echt inhoudelijk en praktisch bezig kan zijn. De combinatie van veel overleg en op pad zijn én in je eentje achter de computer modellen ontwikkelen. Ik zou niet alleen maar achter de computer willen zitten. En dat het een relatief kleine afdeling is waarin afgevaardigden van alle samenwerkingspartners bij elkaar zitten. De lijnen zijn kort en dat werkt heel goed. Ik ben geen inhoudsdeskundige, ik weet wat van data, maar weet niet echt iets van criminele netwerken of financiën. Dus als ik ergens tegenaan loop hoef ik maar een deur verder te gaan om mijn informatie te krijgen. En ik vind het belangrijk om een bijdrage te kunnen leveren aan de samenleving.

Waar zie je jezelf over vijf jaar?

Ik heb geen uitgestippeld plan. Ik zit pas sinds januari in deze functie. Ik wil me blijven ontwikkelen dus ik zie wel hoe het loopt en waar ik behoefte aan heb. Uitdagingen genoeg, alleen al het bijhouden van alle ontwikkelingen in mijn vakgebied.

Waarom koos je voor Artificial Intelligence aan de UM?

Ik heb een bachelor Kunstmatige Intelligentie in Nijmegen gedaan en toen voor Maastricht gekozen vanwege het PGO-onderwijs. Dat lag dichter bij de praktijk, problemen werden op een interdisciplinaire manier opgelost, dat sprak me enorm aan. En de vakken bevatten een mix van disciplines: psychologie, IT en zelfs een beetje filosofie; dat spreekt me aan. Pluspunt van Maastricht was dat ik er ook wat vakken van de master Operational Research  bij kon doen.

Welk advies zou je geven aan huidige studenten en pas afgestudeerden van de master Artificial Intelligence?

De banen voor data scientists liggen voor het oprapen, merkte ik na mijn afstuderen. Via LinkedIn word je voortdurend benaderd. Kijk dus goed om je heen: je hebt de luxe om echt te kunnen kiezen voor dat waar je hart ligt.

Als je nog een kans kreeg, wat zou je als student dan anders doen?

Niet zo heel veel. Het was jammer dat ik tijdens mijn studie niet in Maastricht woonde. Maar dat komt weer omdat ik ervoor koos tussen mijn bachelor en master een paar maanden te reizen, waardoor ik geen kamer had. En ik koos voor een stage in Amsterdam waar ik nog steeds heel blij mee ben. Dus echt spijt, nee.

Gijs-Jan Roelofs

Wat doe je precies?

Het Britse bedrijf Goldhawk Interactive werkt aan een nieuw computerspel, Xenonauts-2 genaamd. Ik ben één van de door hen ingehuurde ZZP’ers, al vierenhalf jaar lang, en ik ben verantwoordelijk voor de moeilijke technische vragen die om de hoek komen kijken bij die ontwikkeling. Dat kan bijvoorbeeld gaan om hoe je een algoritme creëert dat automatisch grafische aspecten zoals de bomen of schaduwen in de wereld van het spel maakt, maar ook door middel van data mining analyseren waar gebruikers in het spel afhaken.

Daarnaast heb ik al tijdens mijn bachelor aan de UM samen met anderen het bedrijf CodePoKE opgericht, waarmee destijds studenten de mogelijkheid hadden om projecten op te zetten en te vermarkten. Dat is uiteindelijk uitgegroeid tot mijn eigen consultancy-bedrijf op het gebied van software-ontwikkeling, specialised in Academic & Game A.I. consultation and development.

Hoe ziet een werkdag voor jou eruit?

De samenwerking met Goldhawk vindt grotendeels via Skype plaats en elke paar maanden ga ik een paar dagen naar Londen. Iedere werkdag heb ik een skype-meeting met de artiesten die aan het spel werken en één met het technisch team. De rest van de dag zit ik zelf achter mijn computer te programmeren, of maak ik even een wandeling om wat na te denken. Het instinct van programmeurs is om meteen aan een opdracht te beginnen, terwijl het soms handiger is eerst goed na te denken wat je wilt doen.

Ik geloof sterk in het ondersteunen van de volgende generatie studenten. Daarom is mijn kantoor altijd open geweest voor DKE-studenten, om hen te helpen bij projecten en inzicht te geven in wat voor werk zij na hun studie kunnen doen. Zelf heb ik tijdens mij studie ook geprofiteerd van de kennis van ouderejaars.

Wie zijn je samenwerkingspartners?

Dat zijn de technici en de creatievelingen die ik aanstuur bij Goldhawk en daarnaast natuurlijk de projectleider van het hele project in Londen.

Wat vind je het leukste aan je werk?

Er wacht me elke dag een nieuwe uitdaging. De constante vereiste om de nieuwste technieken te gebruiken of om te vormen maakt het leuk. Ook het feit dat er psychologie, creativiteit, wiskunde en andere disciplines om de hoek komen kijken. Het doet me denken aan sommige projecten tijdens mijn studie, waarbij ik voor eerst in de gaten kreeg dat wiskunde niet alleen abstract hoefde te zijn.

Waar zie je jezelf over vijf jaar?

Dat kan eigenlijk alle kanten op. Ik zou misschien best wetenschappelijk onderzoek willen gaan doen. Maar Goldhawk geeft me ook steeds meer autonomie en zelfs budget voor eigen projecten, dus dat is ook interessant. En vanuit mijn netwerk liggen er in de Verenigde Staten ook mogelijkheden om een tijd als consultant voor spelontwikkeling aan de slag te gaan. Het hangt een beetje af van waar het leukste project zich bevindt. Momenteel zit ik nog in een sector waar zoveel vraag is naar goede mensen, dat ik rustig kan uitzoeken wat ik wil.

Waarom koos je voor Artificial Intelligence aan de UM?

Tijdens de bachelor Knowledge Engineering in Maastricht was ik al druk bezig met CodePoKE, dat wilde ik graag voortzetten en ik had een goed contact met de hoogleraren, die me de vrijheid gaven de diepte in te gaan voor wat me interesseerde. Er was in de regio toen nog niet veel werk voor AI’ers, dus ik dacht: Die romantische buitenlandervaring komt sowieso nog wel. Ik heb er nooit spijt van gehad.

Welk advies zou je geven aan huidige studenten en pas afgestudeerden van de master Artificial Intelligence?

Besef wat je waard bent. Je kunt op dit moment gerust de tijd nemen om uit te zoeken wat je wilt en onderhandel scherp. Ik heb ervaren dat wat je zelf denkt dat de limiet is, qua salaris of voorwaarden, door de ander soms niet eens als startpunt wordt gezien.
Probeer je academisch denkvermogen zo goed mogelijk te ontwikkelen, zodat je meer kunt worden dan enkel een programmeur.
En geniet ook van je studententijd: investeer je tijd liever in het ontwikkelen van je sociale vaardigheden dan in het bijverdienen via een simpele programmeursbaan. Veel mensen zien programmeren enkel als werk achter de computer, terwijl sociale- en communicatie vaardigheden vaak een team maken of breken.

Maar het allerbelangrijkste: blijf ethisch in je werk! In onze sector kun je gevraagd worden drones te ontwikkelen met automatische software  voor militaire doeleinden. Of software die keuzes maakt voor verzekeringsmaatschappijen waar het leven van individuele mensen vanaf hangt. Als er ooit een modern totalitair regime komt, zal dat met behulp van onze beroepsgroep zijn. Daar moeten we ons bewust van blijven.

Als je nog een kans kreeg, wat zou je als student dan anders doen?

Ik heb voor mijn thesissen wel eens te veel hooi op mijn vork genomen. Daardoor had het eindresultaat niet altijd de kwaliteit die ik voor ogen had. Focus en begrens je onderzoek.

Inge Lemmens

Wat doe je precies?

Ik werk bij PNA Group in Heerlen, al vijftien jaar inmiddels. Wij helpen opdrachtgevers met hun data te redeneren, dus we identificeren en structureren de kennis rondom de data en dat geeft ze inzichten, helpt ze om daadkrachtig te zijn, en uiteindelijk, bespaart opdrachtgevers geld. Als executive consultant werk ik op locatie bij klanten aan projecten rond onder andere datamodellering. Ik zit bijvoorbeeld al sinds 2015 twee dagen per week bij ABN Amro in Amsterdam. Maar ik heb ook meerdere projecten bij de European Space Agency gedaan, waarvoor ik zowel in Noordwijk als Italië moest zijn.

Daarnaast heb ik sinds een paar jaar de rol van Chief Technology Officer, waarmee ik deels in de voetsporen van de oprichter van PNA Group ben getreden, prof. dr. Sjir Nijssen. Hij is de grondlegger van cogNIAM, het fundament van ons bedrijf. Hem vervangen is onmogelijk, maar ik moet er wel voor zorgen dat de methode doorontwikkelt, aan de hand van nieuwe technieken en trends en de behoefte van de markt.

Hoe ziet een werkdag voor jou eruit?

’s Ochtends ben ik meestal aan het reizen naar klanten, de laatste tijd vooral in de Randstad en in Limburg. Als ik er een paar dagen blijf, zit ik met collega’s in hetzelfde hotel om ’s avonds wat bij te praten. De andere dagen werk ik met mijn collega’s in Heerlen.

Who are your counterparts/stakeholders?
Allereerst zijn dat onze klanten, bij wie ik dus soms jarenlang over de vloer kom. Dat varieert van directeur tot analist. Anderzijds mijn naaste collega’s en soms ook mogelijke partners voor samenwerking.

Wat vind je het leukste aan je werk?

De afwisseling. Ik geloof echt in onze methode, cogNIAM, en ik hou van de klantencontacten. De ene keer heb je het over financiële producten, de andere keer over satellieten. Ik leer van iedere opdracht wel iets. Ik zie dan ook dat wat ik heb geleerd op de universiteit in essentie niet veranderd is. Deep learning heette in mijn studietijd ‘neurale netwerken’. De rekenkracht van computers is nu groter, internet bestond destijds nog niet, maar in essentie is de basis het hetzelfde.

Waar zie je jezelf over vijf jaar?

De tijd gaat zo snel: ik doe heel interessante projecten bij leuke klanten en voor je het weet is er weer een jaar voorbij. Ik blijf sowieso consultancy doen, dat vind ik veel te leuk. Misschien iets meer management activiteiten erbij in de toekomst.

Waarom koos je voor Artificial Intelligence aan de UM?

Ik wilde informatica studeren, maar dan niet de pure theoretische variant die in België werd aangeboden. Via de pas opgerichte Transnationale Universiteit Limburg kon ik Kennistechnologie gaan studeren, een heel nieuwe opleiding destijds. Ik zat in de eerste lichting, we studeerden met vier man af. De eerste twee jaar zat ik in Diepenbeek en daarna ging ik met de auto twee jaar naar Maastricht op en neer. Het sprak me aan dat je theorie en praktijk kreeg. Ik herinner me projectopdrachten voor de Maastrichtse brandweer en de Enci. Je zag resultaat van de theorie.

Het gaf wel een kleine cultuurshock om vanuit België naar Nederland over te stappen. Professoren die zeiden: ‘Zeg maar gewoon Erik’. Als je één-op-één les krijgt, wat ik dus regelmatig meemaakte, is dat op den duur ook wel natuurlijker, maar ik kan me niet voorstellen ooit ‘je’ te hebben gezegd destijds. Ik heb nog steeds veel aan mijn opleiding, ook al is het al lang geleden. Van het logisch, causaal nadenken dat ik op de universiteit leerde, heb ik absoluut nog steeds profijt.

Welk advies zou je geven aan huidige studenten en pas afgestudeerden van de master Artificial Intelligence?

We hebben bij PNA een paar studenten van de huidige Kennistechnologie-opleiding van de UM rondlopen en ik zou zeggen: ga niet meteen voor je ultieme baan. Zoek eerst eens rustig uit wat je wilt en ga er niet van uit dat je dat bij afstuderen al weet. Er is zoveel mogelijk met deze opleiding. Dus ga proeven aan verschillende smaken  en sta open voor nieuwe mogelijkheden.

Als je nog een kans kreeg, wat zou je als student dan anders doen?

Qua studie had ik niks anders willen doen. Het enige dat bij me opkomt, is dat als je met maar vier man in een studiejaar zit, het soms misschien goed was geweest om wat meer geduld met elkaar te hebben. Onlangs bestond Kennistechnologie aan de UM 25 jaar en zag ik sommige van mijn jaargenoten, en van de jaren vlak na mij, terug. Sindsdien hebben we regelmatiger contact. Ze zijn ofwel zelfstandige geworden of doorgegroeid naar een verantwoordelijke functie.