In Memoriam Jacques Reiners

22 juni 1952 – 14 april 2022

Jacques Reiners was van 1978 tot 2018 werkzaam op de Universiteit Maastricht en vanaf 1980 hoofd van Studium Generale (SG). Hij was met hart en ziel aan SG verbonden en bouwde het op en uit met de overtuiging dat wetenschap en cultuur van waarde zijn en moeten worden gedeeld. Hij deed dat met gedrevenheid en humor, betrokken en volhardend.

De anekdote uit zijn eerste jaren die is bijgebleven, betreft de dada avond die hij organiseerde en waar een performance eindigde met het legen van een zak varkensbloed. En dat dan in de kapel van het klooster aan de Tongersestraat. Hij werd er zelf ook door verrast en moest vervolgens op het matje komen bij de rector Rob van den Biggelaar die hem een flinke reprimande gaf, maar vervolgens bij het weggaan zei dat hij wel bijzondere (lees: eigenwijze) dingen moest blijven doen. En dat deed hij.

Samen met zijn team realiseerde Jacques mooie programma’s, van kleine parels tot grote festivals. Veel daarvan ontsproot uit zijn creatieve brein.

Dat leverde bijzondere ontmoetingen op met gasten als de Belgische actrice en regisseur Dora van der Groen, de Hongaarse dissident en schrijver György Konrád, de transgender Charlotte von Mahlsdorf, theatermaakster Loes Luca, Holocaust overlevende Jules Schelvis, psychiater Dirk De Wachter, hoogleraar business spiritualiteit Paul de Blot en vele anderen.

Hij had belangstelling voor het andere en een liefde voor het ongewone. Dat maakte hem tot een kleurrijk persoon, waar de universiteit er nooit genoeg van kan hebben.

Ook bij de memorabele Avonden van het Woord in het Theater aan het Vrijthof en de Global Culture Nights met prachtige wereldmuziek, werd dit zichtbaar. En veel komt samen in het PAS Festival dat sinds 2014 jaarlijks wordt georganiseerd aan het begin van het academische jaar. Tot een week voor zijn overlijden was hij hierbij betrokken. De deuren van de universiteit worden opengezet om kennis te delen en te genieten van bijzondere muziek en theater. Interessant, mooi, ontroerend en leuk, met een eigenwijs randje. Geheel des Jacques’.

Het hoogtepunt dat velen zich nog zullen herinneren, blijft het jubileumfestival dat in 2001 werd georganiseerd om het 25-jarig bestaan van de universiteit te vieren. Een week lang bruiste het in de circustenten en op de podia in de tuinen van het voormalige klooster aan de Tongersestraat en als afsluiter stond het Vrijthof vol voor een concert van Rowen Hèze. Het was een cadeau van de universiteit aan de stad. Wie goed kijkt, ziet dat op het affiche Jacques (als vertegenwoordiger van de universiteit) danst met de stad. Dat symboliseert zijn rol als inspirator en verbinder. Niet voor niets werd hij in 2009 benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau en ontving hij bij zijn afscheid in 2018 de Maastricht University Medallion of Honour.

Onze gedachten zijn bij Marieke, familie en naasten.

Rob van Duijn, hoofd Studium Generale