Op dit moment denkt de regering na over een nieuwe art. 100 brief voor de Tweede Kamer, waarin gereflecteerd gaat worden over de wenselijkheid en noodzaak van verlenging van de F16 missie vanuit Jordanië ten aanzien van IS in Irak. Gelet op de gruwelijkheden van IS alleszins wenselijk en noodzakelijk. Maar zoals alom ook wordt beklemtoond, de missies ten aanzien van IS in Irak zijn maar slechts dele zinvol, omdat IS ook in belangrijke mate vanuit en in Syrië opereert. Maar voor anti- IS acties in Syrië is er geen volkenrechtelijk mandaat en geen instemming van de Syrische regering. Dat mandaat komt er niet vanwege de positie van China en Rusland in de Veiligheidsraad. Het onvermogen dan wel de onwil van de VN om iets te ondernemen tegen de gruwelijkheden en onmenselijke situaties in Syrië is uiteraard een smet. In 2010 presenteerde de Commissie Davids haar rapport over de steun van Nederland aan de inval in Irak en bekritiseerde het gebrek aan volkenrechtelijk mandaat toen.

Het lastige met het Brexit referendum en de gebeurtenissen nadien in het Verenigd Koninkrijk is dat het instrument van een referendum in al zijn eenvoud en simplisme in wezen ook ondemocratische gevolgen kan hebben.

Veel landen binnen Europa kennen fiscale consolidatieregels. Fiscale consolidatie vereenvoudigt de belastingheffing van groepen vennootschappen. Hoewel de vormgeving in de landen verschilt zijn er veel overeenkomsten: Vaak hoeft voor de hele groep nog maar een belastingaangifte te worden gedaan, zijn de verliezen van de ene groepsvennootschap verrekenbaar met de winsten van een andere geconsolideerde groepsvennootschap en meestal is de consolidatie beperkt tot volledig binnenlandse situaties.

Dit is een samenvatting van een artikel over de rechtszaak in het Verenigd Koninkrijk over de Brexit. De vooruitzichten die de leave-campagne schetste waren voor veel Britten aantrekkelijk. 

De notariskamer van het Hof in Amsterdam heeft geoordeeld  dat de Hema-notariële dienstverlening  in orde is, ondanks bezwaren van de KNB.

Een kort berichtje in De Limburger van 17 juni 2015: “Stiefmoeder en pa filmden mishandeling.” Op door hun ouders gemaakte beelden is te zien hoe Wendy (12) en Dylan (14) werden gemarteld, de ergste vorm van kindermishandeling. Het gezin was al eerder in het nieuws. 

Staatscommissies en constitutionele vernieuwing gaan niet goed samen. Vooral niet als constitutionele vernieuwing impliceerde dat de grondwet moest worden gewijzigd. Zelfs de integrale herziening van de grondwet van 1983 leidde niet tot (grootschalige) vernieuwingen. Taalkundig werd de grondwet toen bij de tijd gebracht en het hoofdstuk grondrechten kreeg vorm. Door de afwezigheid van het toetsingsrecht bleef de impact daarvan relatief beperkt. Tal van commissies  hebben zich daarna dan ook wederom gebogen over staatsrechtelijk vernieuwingen: de commissie Biesheuvel (1982-85), de Commissie De Koning over staatkundige vernieuwing, en de Commissie Thomassen (2009/10). Wel zijn er de laatste jaren enkele initiatieven (vanuit de Tweede Kamer) gestart om wederom (nadat eerdere pogingen in de Eerste Kamer strandden!) te komen tot een grondwetswijziging inzake het referendum en deconstitutionalisering van de burgemeestersbenoemingen en tot de invoering van het rechterlijk toetsingsrecht. Een 2/3 meerderheid voor deze drie voorstellen is echter zeer kwestieus.

Afgelopen woensdag, 24 juni, heeft de Haagse rechtbank de staat veroordeeld om de broeikasgassen eind 2020 niet met slechts 14 -17%, maar met minstens 25% te reduceren ten opzichte van 1990. Vóór 2010 had de Nederlandse overheid overigens nog 30% reductie beloofd, maar de regering Rutte heeft dit doel, deels in navolging van de EU, drastisch teruggeschroefd. Deze uitspraak kwam voor sommigen als een donderslag uit heldere hemel. Een kwalificatie als ‘zeer opmerkelijk’ is nog zeer terughoudend uitgedrukt. De internationale betekenis van het rechterlijk verdict kan een beetje worden afgelezen aan het feit dat thans alleen een Engelse vertaling van de uitspraak op internet is gepubliceerd. Dat is voor het oer-nationale medium ‘Rechtspraak.nl’ toch wel uitzonderlijk! De milieugroep ‘Urgenda’, die de Staat voor de rechter had gedaagd, heeft in ieder geval een ding bereikt: veel publiciteit en aandacht voor de vraag of Nederland genoeg doet om de (be)dreigende gevolgen van klimaatverandering te voorkomen. Dat laatste is zonder meer een goede zaak. Diegene, die de 59 pagina’s tellende, uitvoerig onderbouwde uitspraak helemaal leest, is weer helemaal op de hoogte van de stand van zaken in de internationale klimaatdiscussie over de noodzaak van ingrijpende emissiereducties, het Europese en het nationale beleid en ook over de frictie tussen beiden. Ook dat is een goede zaak.

‘Honderden verdachten misbruik’ kopt De Limburger in een kort bericht van 25 juni 2015. Het zou om misschien wel 1400 kinderen gaan die in de jaren 1997-2013 zijn misbruikt en geïntimideerd in de Britse plaats Rotherham. Het bericht besluit dat zeker een derde van de slachtoffers bekend was bij de kinderbescherming.

Zouden de wetten over de decentralisatie van de zorg, of de herziening van het ontslagrecht, of de verhoging van de AOW leeftijd het gehaald hebben als ze na 1 juli 2015 door het parlement zouden zijn aanvaard? Op 1 juli 2015 treedt namelijk de Wet raadgevend referendum (Staatsblad 2015, 122), als gewijzigd bij de Wet houdende opneming van een opkomstdrempel en een horizonbepaling (Staatsblad 2015, 123) in werking. De wet raadgevend rederendum, hierna de referendumwet, maakt het houden van een raadgevend, correctief referendum over wetten en over stilzwijgende goedkeuring van verdragen mogelijk. Raadgevend, omdat het uiteindelijk aan de wetgever zelf is om de na een referendum verworpen wet in te trekken (art. 11). De uitkomst van een referendum kan de wetgever niet binden omdat daartoe een grondwetswijziging is vereist. Die is aanhangig maar nog niet gerealiseerd (in eerste lezing al wel aanvaard: 30 174), als er al een twee derde meerderheid voor zo’n grondwetswijziging zal zijn (in 1999 verwierp de Eerste Kamer al eens een eerder voorstel tot grondwetswijziging teneinde een decisief correctief wetgevingsreferendum mogelijk te maken).