Op 7 mei 2015 is het zover. Dan worden in het Verenigd Koninkrijk verkiezingen gehouden voor het House of Commons, het Lagerhuis en de belangrijkste kamer van het parlement. De afgelopen vijf jaar hield de coalitie van de Conservatives van premier David Cameron en de Liberal Democrats van Nick Clegg een meerderheid van de zetels in het Lagerhuis.

Sinds het begin van de kredietcrisis in 2008 is de kredietverlening aan ondernemingen behoorlijk afgenomen en in sommige sectoren is zelfs sprake van een absolute krimp. Doordat banken met het oog op risicobeperking de voorwaarden voor het verstrekken van krediet aanzienlijk hebben aangescherpt, wordt het steeds moeilijker voor het MKB om een lening af te sluiten. Als reactie hierop hebben ondernemingen in het MKB nieuwe initiatieven ontplooid voor ondernemingsfinanciering; de kredietunies. Kredietunies zijn coöperaties waarin MKB-ondernemers geldmiddelen ter beschikking stellen via een gemeenschappelijk kas. Deze geldmiddelen worden aangewend ter verschaffing van ondernemingsfinanciering aan andere MKB-ondernemers.

Op 29 april 2015 stemde de Tweede Kamer in overgrote meerderheid in met voorstel 34041  . In dat wetsvoorstel werd onder meer de Mijnbouwwet gewijzigd, maar was ook een artikel opgenomen over omkering van de bewijslast (zie daarover ook de eerdere blog in Law News and Views van Lotte Meurkens). Een daartoe strekkend amendement (nr. 12) was door de Tweede Kamer (zonder steun van de VVD overigens) aanvaard. Na de ministerraad op 1 mei kondigde het kabinet aan om over dat artikel over de omgekeerde bewijslast advies te vragen aan de Raad van State. De PvdA woordvoerder (en mede indiener van het amendement, Jan Vos) reageerde wat gepikeerd door aan te geven dat de Eerste Kamer nu aan zet is en niet de minister.

In het kader van de aanbestedingsprocedure van het personenvervoer in Zuid-Limburg werft een van de partijen, Abellio, willens en wetens de concessiedirecteur van een concurrent (Veolia). Doel is, de specifieke kennis van deze concessiedirecteur te gebruiken en op die manier een betere tender in te dienen dan Veolia. 

In het land wordt het niet onrustig als iemand roept Fuck the King . Wel als blijkt dat het openbaar ministerie besloten heeft om tot strafvervolging over te gaan van degene die een dergelijke uitspraak deed in het kader van een zwarte pieten manifestatie. In wat voor een kleurrijk land leven we toch. Aan de verdachte was een strafbeschikking opgelegd ter hoogte van 500 euro. Daartegen heeft de verdachte zich verzet en dat betekent dat de zaak aan de rechter wordt voorgelegd. Een normale gang van zaken. De opwinding is ontstaan doordat het openbaar ministerie überhaupt besloten heeft tot een strafrechtelijke reactie, en de vraag is gerechtvaardigd of die opwinding terecht is.

Op 7 mei 2015 stemden de Britten in de verkiezingen voor het Lagerhuis, de direct gekozen en belangrijkste kamer van het parlement in het Verenigd Koninkrijk. Tijdens de verkiezingen worden de 650 zetels van het Lagerhuis verdeeld. Een partij heeft 326 zetels nodig voor een absolute meerderheid in het Lagerhuis en voor het vormen van de regering. In 2010 wonnen de Conservatives weliswaar de verkiezingen, maar hadden ze de Liberal Democrats van Nick Clegg nodig om een coalitie te vormen en zo een meerderheid van de zetels in het Lagerhuis te bemachtigen.

Bestaat er zoiets als een recht op privéleven voor een burgemeester? En hoe verhoudt dit recht zich met het recht van de pers om de samenleving van informatie te voorzien? Met deze vragen zag de rechtbank van Amsterdam zich geconfronteerd in het geding tussen de voormalige burgemeester van Maastricht, Onno Hoes en Powned. In december 2014 zond het programma PowNews compromitterende beelden en geluidsfragmenten op televisie uit van Hoes en een jongeman gemaakt met verborgen opnameapparatuur. Als gevolg van de uitzendingen van PowNews en de daaropvolgende (hernieuwde) aandacht voor zijn privéleven, zag Hoes zich genoodzaakt op te stappen als burgemeester van Maastricht.

Keer op keer komt het in het nieuws, misbruik van buitenlandse werknemers bij bouwprojecten. Zo ook in de uitzending van Zembla van woensdag 13 mei, over onder andere de bouw van de tunnel in Maastricht bij de A2. De constructies zijn in principe simpel. Een grote aannemer krijgt een opdracht, en huurt daarbij een buitenlands uitzendbedrijf in, dat personeel levert. Er wordt een uurtarief per werknemer afgesproken. Het uitzendbedrijf maakt grote winsten.

Om zes uur ‘s morgens deed de Zwitserse politie invallen bij het hoofdkantoor van de wereld voetbalbond FIFA in Zurich. Op hetzelfde moment werden elders in Zurich een aantal bestuurders van de FIFA opgepakt. Daags voor het FIFA congres, waar algemeen verwacht werd dat Sepp Blatter zou worden herkozen als voorzitter van de FIFA, komt dit als een grote schok. Naar nu blijkt is dit alles onderdeel van twee verschillende onderzoeken, die parallel lopen in twee landen op twee continenten. De invallen en de arrestaties zijn gecoördineerd door de Zwitserse en Amerikaanse autoriteiten en hangen nauw samen met het FIFA congres, waarvoor alle FIFA bestuurders in Zurich aanwezig zijn.

Na het genuanceerde interview met Juncker in NRC Handelsblad van 9 januari 2016 over het referendum over het EU-Oekraïne Associatieverdrag, rees er een storm van boosheid en protest op onder Nederlandse politici. De gemeenschappelijke teneur was: hoe durft Juncker überhaupt zich te mengen in de Nederlandse discussie!