19 december 2019
Soulkitchen: een kijkje in de keuken van UM-medewerkers

Professor Formisanos ideale kerstdiner

De in Napels geboren en getogen Elia Formisano, hoogleraar Analysis Methods in Neuroimaging, is net terug van vakantie. Hij bracht de zomer door in het familiehuis aan zee, iets onder Napels. Daar heeft hij zich weer kunnen laven aan alles uit de zee: vongole, allerlei soorten vis en zijn grote favoriet octopus. Gegrilde octopus, octopussalade, pasta met octopus, hij vindt het allemaal even lekker. Tot zijn grote verdriet is verse octopus in Maastricht bijna niet te krijgen. Gelukkig is er één restaurant dat octopus serveert en daarom een van zijn lievelingsrestaurants is: Marres.

Kerstdis

formisano

Hij is al ruim twintig jaar weg uit Napels, maar komt er zeker nog twee keer per jaar: in de zomer en met Kerst. Hij bewaart dierbare herinneringen aan de eindeloze eetsessies bij zijn grootmoeder met de hele familie. “Ons gezin was niet zo groot, maar als alle neven, nichten, ooms en tantes bij elkaar waren, dan had je inderdaad het klassieke Italiaanse familiebeeld van mensen aan lange tafels met veel eten en drank en heftige discussies. Veel over politiek, want een deel was linksgeoriënteerd en een deel rechts. Vast onderdeel was het moment dat mijn oma haar angst uitsprak dat ze niet in het familiegraf zou passen omdat het er zo vol was, ieder jaar weer. Onder grote hilariteit werd daar dan over doorgepraat. Ik genoot hier enorm van.” Ook de Napolitaanse kerstdis heeft zijn vaste onderdelen. “Op kerstavond is er antipasto van groente en vis, pasta vongole en daarna vis en op eerste kerstdag komt het zwaardere werk: lasagne, lamsvlees om van alle zoetigheden nog maar te zwijgen. Mijn taak als kind was de verse zelfgemaakte ravioli dicht te maken en uit te steken. Toen al was de octopus mijn favoriet.”
Op naar zijn lievelingsrestaurant, voor een bordje troost.

Door: Annelotte Huiskes (tekst), Sem Shayne (fotografie)