Werken aan de andere kant van de grens: een bureaucratisch doolhof

Didden, promovendus in fiscaal recht, heeft ontdekt dat er nogal wat onzekerheden zijn over deze onderwerpen. Dit komt omdat de EU-lidstaten grotendeels onafhankelijk zijn wat betreft hun belastingen, pensioenen en sociale zekerheidsregels. Met meer dan 1,4 miljoen grensarbeiders in de EU (in 2017) staan ​​de pensioenen van een aanzienlijk aantal EU-burgers op het spel. Omdat het kan zijn dat het pensioen dat je opbouwt in Duitsland, niet kan worden voortgezet in België wanneer je daar begint te werken bijvoorbeeld.

Lappendeken aan regels

Volgens Didden is er geen algemeen beleid voor deze problemen. Landen komen dus met hun eigen oplossingen, waardoor een lappendeken van regels en voorschriften ontstaat. Dit leidt tot veel extra administratie en kosten voor werknemers. Het maakt het moeilijker voor burgers om te werken waar ze maar willen. Didden zegt dat landen bij deze kwesties nauwer moeten samenwerken en bij het schrijven van nieuw nationaal beleid de effecten voor grensoverschrijdende werknemers moeten meenemen. Vorige maand werd bijvoorbeeld besloten dat Nederlandse werknemers die in België wonen geen extra belasting in België hoeven te betalen voor hun pensioen.

In verscheidenheid verenigd

Didden zegt: “Er moet meer afstemming zijn als het gaat om grensoverschrijdende mobiliteit. Net als het Europese motto: in verscheidenheid verenigd”. De EU staat voor open grenzen, dus ook de pensioenopbouw moet hiervan profiteren. Didden kwam met fiscaal advies voor zowel Europees beleid als nationaal beleid voor het verbeteren van grensoverschrijdende pensioenopbouw. Hopelijk komt dit mensen ten goede die dicht bij een grens wonen.

Het onderzoek van Didden maakt deel uit van ITEM: Institute for Transnational and Euregional cross border cooperation and Mobility