Trefwoorden: Atriumfibrilleren, Huisartsgeneeskunde, Diagnostiek, Opportunistische screening

"Detection of atrial fibrillation: Evaluation of diagnostic methods and primary care based opportunistic screening"

Deze thesis gaat over opsporing van boezemfibrilleren onder 65-plussers. Boezemfibrilleren – ook wel atriumfibrilleren (AF) – is een hartritmestoornis die niet altijd klachten veroorzaakt. Onbehandeld kan het leiden tot een beroerte, hartfalen en overlijden. Opsporing en behandeling zijn dus belangrijk.

In de studie zaten ruim achttienduizend patiënten uit 96 huisartspraktijken. De praktijken werden verdeeld in interventie- en controlepraktijken. De interventiegroep onderzocht patiënten als ze – ongeacht waarvoor – op het spreekuur kwamen (‘opportunistische screening’). Praktijkmedewerkers voelden de pols en gebruikten twee apparaten met AF-detectie functie: een bloeddrukmeter en een 1-kanaals elektrocardiogram (ECG). Een verdenking op AF werd gecontroleerd met een 12-kanaals ECG. De controlegroep verleende gebruikelijke zorg.

Na een jaar bleek dat er in beide groepen evenveel AF was vastgesteld. Verrassend genoeg bleek screening dus niet zinvol. De onderzoekers raden daarom geen opportunistische screening op AF aan in Nederland. Verder onderzoek moet uitwijzen of het in andere situaties wel nuttig is.

Klik hier voor het volledige proefschrift.

Klik hier voor de live stream.