Maar Fouarge is niet alleen de figuurlijke chefkok bij ROA, hij was ook de voorzitter van de ROA borrelcommissie en de aanjager van culinaire momenten samen. Zo kookte hij voor het afscheid van de vorige directeur Andries de Grip een heerlijk diner dat hij persoonlijk afleverde. “Vanwege corona was het afscheid via zoom. Ik ben iets eerder uit de sessie gegaan, in mijn auto gestapt en van Venray naar Maastricht gereden. Daar nog even een toefje slagroom op de chocolademousse gespoten en het laagje suiker op de crème brûlée gebrand en toen weer terug naar huis.”

Genetica

De oorsprong van zijn liefde voor eten en koken ligt in Namur waar zijn moeder heerlijk kookte met verse ingrediënten. “Zij kocht ook de wijn, meestal Franse natuurlijk, en hield een logboek bij van hoe duur die was, wat erbij werd gegeten en maakte proefnotities. Ik heb dat ook geprobeerd, maar ik hou het niet vol.” Het liefst kookt Fouarge voor grote groepen en ook dit heeft hij niet van vreemden. “Mijn oma van moeders kant kookte voor bruiloften en partijen en als er vroeger iets op school te doen was, maakten mijn ouders lasagne en spaghetti voor iedereen. Ik vind niets leuker dan op twee gaspitten een maaltijd voor 60 kinderen van de scouting klaarmaken. Dat mislukt ook wel eens hoor”, zegt hij lachend. “Ik had een keer het vlees te koelen gelegd in de rivier, maar dat bleek niet koud genoeg te zijn dus het vlees was bedorven. Tja, toen heb ik een pasta met mooie kruiden gemaakt en extra mijn best gedaan op een lekker toetje.” Op de 70e verjaardag van zijn vader, bereidde hij samen met een vriend, tevens zijn vaste kookmaatje, voor 70 mensen een 12-gangen diner. “Zo mooi om te doen en dan alles zelf maken, liefst met ingrediënten uit de buurt. Zo hebben we verschillende gerechtjes met asperges gemaakt en van varken, die zijn er veel in de buurt van Venray. We hebben varkenswangen gestoofd in abdijbier en omdat we de gasten bij ons eten wilden betrekken, hadden we een gerechtje bedacht met een mooi stukje vet spek gemarineerd in jeneverbes dat we met een pincet op ieders arm legden zodat ze de smaak en textuur anders konden ervaren. Prachtig gezicht, mijn ouders vrienden en familie op hun paasbest zo een stukje spek zien eten. Daar doe je het voor.”

Eten is in België bijna altijd beter

Hij woont sinds 1994 in Nederland, de liefde bracht hem hier. Het werd Venray want daar komt zijn vrouw vandaan. Het heeft even geduurd, maar inmiddels spreekt hij perfect Nederlands. Met zijn kinderen spreekt hij Frans. “Ik wil dat ze ook met mijn deel van de familie kunnen praten.” Wat eten betreft was Nederland wel wennen. “Het eerste wat ik hier heb gekocht was een bakmachine om mijn eigen brood te bakken. Het brood hier was me te klef en hoe kan het dat het een week goed blijft? Echt brood is na een dag oud. En dan besmeren ze het ook nog met pindakaas.” Hij gruwt ervan. Tijdens het interview verdwijnt hij regelmatig even de keuken in: zijn brooddeeg staat te rijzen en moet de oven in. Als verrassing presenteert hij een overheerlijke crème brûlée, niet met vanille maar met steranijs. Zijn jongste dochter van zestien komt tot twee keer toe checken of zij ook al wat kan krijgen, maar helaas, zij zal moeten wachten tot het dessert die avond.
Over het algemeen vindt hij het eten in België beter, al is er de laatste jaren veel ten goede veranderd hier. “Maar kip bijvoorbeeld is in België nog steeds beter, misschien juist omdat Nederland meer kippen telt dan mensen.” Gelukkig houdt zijn vrouw ook van koken en lekker eten. “Zij is meer van de soepen met zelf getrokken bouillons. Ik maak ook liefst alles zelf: de mayonaise, het pizzadeeg. Veel lekkerder en ook gezonder. We gaan liever een keer heel goed uit eten dan zes keer matig. Ik ben kritisch, wil kunnen proeven en begrijpen wat er op mijn bord ligt.”