Julia: “Als je dyslexie hebt, ben je niet minder slim. Je brein werkt gewoon anders.”

Sinds de middelbare school weet geneeskundestudent Julia Schepers dat ze dyslexie heeft. Toen ze 3 jaar geleden kwam studeren aan de UM, stapte ze al snel naar Disability Support om ondersteuning te vragen voor haar dyslexie. Onder andere grotere lettertypes en extra tentamentijd helpen haar om minder last te hebben van de moeite met lezen. “Dyslexie zit me nog wel regelmatig in de weg. Maar dit soort kleine dingen helpen enorm. En ik zie gelukkig inmiddels ook de goede kanten. Met dyslexie werkt je brein anders, en dat heeft ook voordelen.”

Omgaan met dyslexie

Op de basisschool vermoedde niemand dat Julia dyslexie had. Ze haalde goede cijfers en kon haar moeite met lezen en schrijven onbewust goed verbloemen. Maar haar taaldocenten op de middelbare school hadden een vermoeden en adviseerden haar een test te doen. En inderdaad, ze bleek dyslexie te hebben. 

Op de middelbare school kreeg Julia hulpmiddelen die het leren makkelijker maakten voor haar. “Ik wist hoeveel dat scheelde en ben daarom meteen na mijn toelating naar Disability Support gegaan. Samen hebben we gekeken welke voorzieningen ik bij mijn dyslexie kon krijgen.”

Wat de ondersteuning vanuit Disability Support precies inhoudt? Julia legt uit: “Via Disability Support kon ik extra tijd bij tentamens aanvragen, omdat lezen bij mij trager gaat. Ook mag ik tentamens maken in kleinere ruimtes. Verder heb ik een aangepast, groter lettertype. Dat voorkomt dat ik letters door elkaar haal.”

De tekst gaat verder onder de foto.

Portrait Julia Schepers at stairs

Spraaksoftware en schema’s

Haar dyslexie zit Julia ondanks deze maatregelen nog wel regelmatig in de weg. “Bij geneeskunde moeten we veel lezen. Het kost mij meer tijd dan anderen om geschreven informatie te verwerken en om te begrijpen wat ik heb gelezen. Ook in onderwijsgroepen merk ik soms dat anderen sneller zijn met een reactie. Dat vind ik weleens vervelend: het lijkt dan net alsof ik het antwoord niet weet. Dat is niet zo; het kost bij mij alleen meer tijd.”

Gelukkig gaat het studeren Julia verder goed af. “Ik heb manieren gevonden die het studeren voor mij makkelijker maken. Zo gebruik ik regelmatig spraaksoftware. Dan laat ik mezelf teksten voorlezen. Voor mij werkt dat goed, omdat ik informatie beter tot me neem als ik het hoor dan als ik het lees. Ook ben ik heel visueel ingesteld. Dus ik teken vaak dingen uit of maak schema’s van de lesstof. Daarnaast kijk ik graag naar YouTube-video’s voor uitleg. Dat helpt mij bij het leren.”

Tip: gebruik je krachten

Wat Julia andere studenten met een functiebeperking wil meegeven? “Gebruik je krachten!”, roept ze enthousiast. “Dyslexie belemmert mij soms, maar het brengt ook goede dingen. Als je dyslectisch bent, werken je hersenen anders dan die van mensen zonder dyslexie. Dat heeft als voordeel dat ik vaak op een andere manier over de lesstof nadenk en regelmatig out of the box-ideeën heb. Ook hebben veel mensen met dyslexie een goed ruimtelijk inzicht. Dat alles komt goed van pas in mijn studie, ook al heeft het even geduurd voordat ik de voordelen van mijn dyslexie kon zien.”

Verder wil Julia andere studenten meegeven om hulp te zoeken bij Disability Support en met anderen te praten als je tegen dingen aanloopt. “Ik maak het vaak luchtig,” legt ze uit. “Dan zeg ik in mijn onderwijsgroep ‘Sorry, ik ben zo dyslectisch als een deur.’ Op die manier wordt het minder een ding en weten medestudenten ervan.”

“Dyslexie belemmert mij soms, maar het brengt ook goede dingen. Als je dyslectisch bent, werken je hersenen anders dan die van mensen zonder dyslexie.”

Julia Schepers

Een brein dat anders werkt

Daarnaast wil Julia andere studenten met dyslexie meegeven dat dyslexie absoluut niets met intelligentie te maken heeft. “Dat je dyslexie hebt, maakt je niet minder slim. Misschien kosten sommige dingen jou meer tijd. Maar dat komt niet door je intelligentie. Je brein zit gewoon iets anders in elkaar.”


Tekst: Romy Veul
Fotografie: Joris Hilterman

Lees meer verhalen over studeren met een beperking of chronische ziekte

Yannick kreeg op zijn 24e de diagnose ADHD: “Eindelijk snapte ik waar mijn mentale klachten vandaan kwamen”

Dat hij geneeskunde wilde studeren, wist Yannick Smolders al op jonge leeftijd. Toch ging het studeren de eerste paar jaar niet van een leien dakje. Toen hij twee jaar geleden de diagnose ADHD kreeg, vielen de puzzelstukjes op hun plek. Wat heeft Yannick geholpen bij zijn studie en wat wil hij...

Portrait Yannick Smolders

Julia: “Als je dyslexie hebt, ben je niet minder slim. Je brein werkt gewoon anders.”

Sinds de middelbare school weet geneeskundestudent Julia Schepers dat ze dyslexie heeft. Toen ze 3 jaar geleden kwam studeren aan de UM, stapte ze al snel naar Disability Support om ondersteuning te vragen voor haar dyslexie. 

Portrait Julia Schepers

Estella: “Als je studeert met een functiebeperking, heb je een andere realiteit. Ik vergelijk mezelf niet meer met anderen”

Studeren is voor psychologiestudent Estella Jardi Roca anders dan voor de meeste studenten. Door chronische ziektes moet ze regelmatig colleges missen vanwege ziekenhuisbezoeken en heeft ze meer rust nodig dan haar leeftijdsgenoten.

Portrait Estella Jardi Roca - Woman with backpack standing at city wall

Lees ook