Voordat Devi de psychologie indook heeft zij pedagogiek gestudeerd aan Fontys Hogeschool te Sittard. “De studie lag mij heel goed en sloot aan bij mijn interesses. Toen ik in het 3e leerjaar een stage mocht uitkiezen voor mijn minor, kon ik dit combineren met mijn andere interesse: sport”. Tijdens haar opleiding koos Devi voor de minor pedagogiek in de sport en zo ging ze op zoek naar een stageplek. “Het hoefde geen professionele vereniging te zijn en ook geen voetbal, maar als inwoner van Landgraaf met interesse voor voetbal is het natuurlijk wel leuk dat het Roda JC geworden is”. De stage beviel haar zo goed dat ze de 2e helft van dat leerjaar haar stage bij Roda JC verlengd heeft. Tijdens haar 4e leerjaar is ze op vrijwillige basis betrokken gebleven bij de club. Sinds afgelopen seizoen werkt ze in dienst van de club.

3 keer per week trainen de jeugdteams van Roda JC en op zaterdag worden wedstrijden gespeeld. Gedurende hun loopbaan binnen de Voetbalacademie leren de spelers de kneepjes van het vak en worden ze opgeleid tot professionele voetballers. Maar alleen techniek, conditie en strategie zijn niet genoeg om een team draaiende te houden. “Op meerdere momenten in het jaar wordt de ontwikkeling en prestatie van de spelers besproken, samen met de trainer(s) en ouders. In deze gesprekken komen vaak begrippen naar voren zoals prestatiedruk of onzekerheid. Ik woon deze gesprekken bij en vanuit mijn expertise praat ik mee over hoe we hier gezamenlijk aan kunnen werken. Op basis van de input van de spelers, ouders en trainers gedurende het seizoen worden dan ook bepaalde trajecten opgestart. (Twee)wekelijks zit ik 1-op-1 met spelers samen om aan hun doelen te werken om daarmee iets bij te dragen aan hun ontwikkeling als voetballer en als mens”.

Tijdens de trainingen en wedstrijden is Devi onder andere aanwezig om te kijken naar de dynamiek van de groep en hoe het team functioneert, buiten het voetballen om. “Als een speler niet goed in de groep ligt, of iemand is gefrustreerd of boos, dan kan ik inspringen om te kijken hoe we dit kunnen aanpakken, of er achteraf samen over praten. Soms is het gedrag van sommigen zo storend voor het team, dat er moeilijke keuzes gemaakt moeten worden in het belang van de groep”.

De overgang naar psychologie was niet geheel onverwacht. “Ik had nooit gedacht dat ik vanuit pedagogiek terecht zou komen in het betaald voetbal. Mijn werk voelt zo goed en levert mij zoveel meer energie op dan het me kost. Toen ging ik denken, hoe kan ik hier zo lang mogelijk mee bezig blijven en mezelf blijven ontwikkelen? Psychologie leek een logische opvolger om meer te leren over het menselijke gedrag”.

Pedagogiek en psychologie hebben al een aantal raakvlakken, bijvoorbeeld in het vakgebied van de ontwikkelingspsychologie. “Daar kon ik al veel van mijn opgedane kennis toepassen. Ik merk daarin soms wel een voordeel vanuit mijn vooropleiding: ik kan de theorie en casussen ook vanuit een ander perspectief bekijken”.