“Het werk gaat gewoon door. Maar dan anders.”

“Het is wennen om niet dagelijks op de universiteit te zijn maar thuis. Op kantoor kan ik overdag meer doen. Nu moet ik mijn tijd anders indelen, want de hele familie is thuis. Zo help ik ook mijn kinderen met hun lesstof”, zegt Anne Roefs, hoogleraar sectie eetstoornissen en obesitas van de  Faculteit Psychologie en Neurowetenschappen. Haar onderzoeksgroep richt zich op eetstoornissen en obesitas. Onderzoeksthema’s zijn bijvoorbeeld neurale, en cognitieve processen rond eten en voedselvoorkeuren, lichaamsbeeld, cognitieve gedragstherapie voor eetstoornissen en obesitas, en het ontwikkelen van eHealth interventies.

Geen proefpersonen

De onderzoeksgroep bestaat uit twintig wetenschappers en zij maken veelvuldig gebruik van proefpersonen voor fundamenteel onderzoek en patiënten voor klinisch onderzoek. Door de corona-maatregelen van de overheid is dit onderzoek niet meer mogelijk. Wat nu? “Proefpersonen en patiënten mogen we inderdaad niet meer toelaten. Dat betekent dat dit onderzoek stil komt te liggen. Gelukkig hebben de meeste van mijn promovendi al complete datasets. Hun onderzoek met proefpersonen en of patiënten was al afgerond voor de crisis. Twee promovendi hebben bijvoorbeeld grote fMRI datasets compleet, en hebben nu hun handen vol aan de analyses. En we zijn ook niet helemaal afhankelijk van onderzoek met proefpersonen in ons lab. We gebruiken ook alternatieve methoden om data te vergaren, zoals via apps of online vragenlijsten. Dat doen we sowieso al regelmatig, maar deze worden nu wat meer gebruikt dan voorheen. Dus zo krijgen we toch nog data binnen”, aldus Roefs.

En die complete datasets zijn nodig om door te kunnen werken. Roefs is gelukkig met het feit dat veel van haar promovendi de komende tijd meer dan voldoende werk hebben aan het analyseren van de data en het schrijven van wetenschappelijke artikelen. “En dat betekent dus dat we ook hier geen vertraging oplopen.” Alleen één promovenda die haar onderzoek met proefpersonen nog moet verrichten, zal wat vertraging oplopen.  “Zij had net een Medisch Ethische goedkeuring gekregen voor het onderzoek met proefpersonen. Dat kan helaas voorlopig niet door gaan. Maar er moet ook gedegen literatuuronderzoek gedaan worden, en inleiding en methode secties van artikelen moeten geschreven worden. Dus nu gaat ze daarmee aan de slag.

Online contact

Het contact met de promovendi verloopt nu vooral via email en Zoom. “Dat is even wennen. Normaal lopen ze gewoon mijn kantoor even binnen en bespreken we face to face de problemen of vragen. Dat is snel en efficiënt. Nu stellen ze hun vraag bijvoorbeeld eerst via email en die bespreek ik dan met ze via Zoom. Dit vraagt wel enige planning. Gelukkig heeft iedereen daar begrip voor en maken we er het beste van.” Daarnaast heeft de onderzoeksgroep ook een Whatsapp-groep. “Deze groep hadden we tijdens de cyberaanval ingesteld en die hebben we nu omgedoopt in de coronasupportgroep. Zo houden we elkaar niet alleen op de hoogte van ontwikkelingen maar geven we elkaar ook steun. We zijn gelukkig een positief ingestelde onderzoeksgroep die continue zoekt naar oplossingen”, aldus Roefs.

Onderwijs gaat door

“We zijn momenteel heel druk met het vormgeven van onlineonderwijs. We nemen colleges op en delen met elkaar wat wel werkt en wat niet zo goed werkt. Dit begint nu goed lopen.” Zo maken kleine onderwijsgroepen gebruik van Zoom of Slack.  “Ik heb contact gehad met een aantal van onze tutoren. Zij geven aan dat het aantal studenten en hun actieve deelname aan de onderwijsgroepen normaal is. Ook hier heb je net als in onderwijsgroepen die fysiek samenzijn, studenten die meer en minder nadrukkelijk aanwezig zijn. Dat gedrag is ook waarneembaar in de digitale groepen. Geen verschil dus eigenlijk met de klassituatie.” Roefs is duidelijk: “Alles gaat door, zij het net iets anders. Zo zijn we ook weer begonnen met het werven van nieuwe promovendi voor september. Er hebben zich al een heel aantal gemeld. We zullen de sollicitatiegesprekken online moeten voeren, maar we gaan gewoon door.”

Lees ook

  • Rachel Barros Custódio’s affiniteit met eerlijkheid en gerechtigheid begon al vroeg in het leven, toen ze rondkeek in haar Portugese thuisstad Lissabon en de slechte behandeling van de dieren zag. “Veel mensen in Portugal behandelen hun dier als een object, soms nog erger. Ze zien hen niet als...