Waarom Maastricht?
“Ik hoorde over deze universiteit van familie en vrienden. Ik heb de opleidingengids besteld van de Faculteit der Cultuur- en Maatschappijwetenschappen en was meteen geïnteresseerd. De opleiding Cultuurwetenschappen sloot het beste aan bij mijn interesses, dus dat werd het. Gelukkig vond ik een mooie studio in het centrum, gelegen in een gebouw met meer studio’s, bewoond door studenten van andere faculteiten en uit andere landen. Ik was de enige Duitse.”

Hoe vond je het?
“Omdat ik zo dichtbij de Nederlandse grens was opgegroeid, verschilde de cultuur niet enorm van wat ik gewend was. En er is een heel open sfeer in de stad: als mensen horen dat je uit het buitenland komt, schakelen ze meteen over op Engels. Dat maakt het wel wat lastig om Nederlands te oefenen als je dat wilt leren. Maar het was voor mij ook goed om zoveel mogelijk Engels te spreken, want dat wilde ik graag verbeteren. Het enige wat ik van thuis miste, was het Duitse brood.”

Heb je vooral Duitse vrienden gemaakt hier?
“Niet alleen. Ik herinner me mijn eerste tutorgroep, die uit een grappige mix van nationaliteiten bestond. We vormden meteen een studiegroep en hadden veel lol samen. Ik sta best wel open voor anderen en ben geïnteresseerd in buitenlandse mensen, dus ik heb zowel buitenlandse als Nederlandse vrienden gemaakt. De laatsten zijn best wel direct, dus je weet met hen altijd waar je aan toe bent.”

Hoe heb de Maastrichtse ‘international classroom’ ervaren?
“Ik zat er eerst als student in en nu geef ik naast mijn promotie-onderzoek ook les. In beide rollen heb ik veel geleerd van de interculturele ervaring. Je leert dat er niet één goed of fout bestaat. In een interculturele setting als de ‘international classroom’ leer je veel van de verschillende zienswijzen op onderwerpen.”

Waarom denk jij dat het belangrijk is voor een Nederlandse universiteit om buitenlandse studenten te hebben?
“Ik denk dat het de stad mooier kleurt en het brengt een grote diversiteit aan ideeën met zich mee. Het verbindt studenten met de hele wereld en dat is op allerlei manieren voordelig. Het gaat verder dan de bevestiging van wat je al weet, of van wat gelijkgestemden vinden en het staat garant voor spannende debatten.”

Waarom ben je nog steeds in Maastricht?
“Tot mijn eigen verbazing blijf ik maar terugkomen. Ik heb mijn master in Denemarken gedaan en kwam daarna terug voor de research master Cultures of Arts, Science and Technology van de UM. Deze opleiding is uniek in de wereld en ik vind het Probleemgestuurd Onderwijs heel fijn. Toen heb ik een jaar lesgegeven en sinds augustus 2013 ben ik hier aan mijn proefschrift begonnen. Van mijn vrienden uit de bachelor ben ik de enige die nog aan de universiteit werkt. In hun ogen ben ik ‘diegene die in dat kleine stadje in Zuid-Nederland is blijven hangen’. Zij zitten bijvoorbeeld in Berlijn, wat compleet anders is dan hier. Maar als ze even terug zijn op bezoek, zeggen ze ook: ‘Alles is hier zo goed bereikbaar, en het is zo gemoedelijk hier’. Ze kijken terug naar Maastricht met weemoed en plezier.”

Door: Femke Kools