Veni is gericht op excellente onderzoekers die onlangs gepromoveerd zijn. Ze staan aan het begin van hun wetenschappelijke carrière en vertonen een opvallend talent voor wetenschappelijk onderzoek. De beurs bedraagt maximaal 250.000 euro. De vier gehonoreerde UM-onderzoekers en hun projecten zijn:

• Rilana Cima (Audiologie): Facing Tinnitus: A fear-conditioning approach to chronic tinnitus suffering - Tinnitus (oorsuizen), de voortdurende waarneming van een fantoomgeluid, kan patiënten zodanig belemmeren dat hun kwaliteit van leven ernstig wordt aangetast. Dit project heeft als voornaamste doel de minder voor de hand liggende stelling te toetsen dat niet het tinnitusgeluid zelf, maar eerder tinnitus-gerelateerde vrees en misinterpretaties de aanhoudende tinnitusklachten verklaren.

• Michelle Moerel (Cognitive Neuroscience): Is dat jouw telefoon? - Onze dagelijkse omgeving staat bol van geluid. Dit project onderzoekt met sterke MRI-scanners hoe flexibiliteit in het deel van ons brein dat geluiden verwerkt ervoor zorgt dat we relevante geluiden - zoals het geluid van je eigen telefoon – herkennen en begrijpen.

• Jordi Heijman (Cardiologie): De ritmes van het hart - Hartritmestoornissen zijn een belangrijke doodsoorzaak. Calcium-ionen spelen een rol bij de normale elektrische activatie/contractie van hartspiercellen, alsmede bij het ontstaan van hartritmestoornissen. In dit onderzoek worden computermodellen ontwikkeld om te bepalen welke calcium-afhankelijke processen vooral negatieve gevolgen hebben. Deze kennis helpt de ontwikkeling van betere behandelmethoden voor hartritmestoornissen bij patiënten.

• Ali Jahanshahianvar (Neuroscience): Het stimuleren van de neuronale identiteit - Diepe hersenstimulatie is een populaire therapie bij patiënten met neurologische en psychiatrische ziektebeelden. Echter de effecten zijn niet optimaal en bijwerkingen kunnen optreden. De onderzoeker wil deze therapie verbeteren door onderzoek naar de recent ontdekte verandering in de identiteit van hersencellen als gevolg van elektrische stimulatie.

De laureaten uit het Onderzoekstalent-programma kunnen met de beurs hun ambitie om een wetenschappelijke carrière op te bouwen, vorm gaan geven. Die ambitie blijkt onder andere uit de gevolgde opleiding, de gevolgde vakken, behaalde resultaten en ontplooide wetenschappelijke activiteiten. Hun onderzoek moet passen in het domein van de maatschappij- en gedragswetenschappen. De beurs vergoedt vier jaar een fulltime-salaris voor de promovendus en maximaal 10.000 euro aan materiaalkosten. De vier gehonoreerde UM-onderzoekers en hun projecten zijn:

• Alexander Heinemann (econometrie): Bootstrap Inference for Risk Measures – Dit project gaat over het ontwikkelen en theoretisch onderbouwen (valideren) van voorspellingsintervallen voor risicomaatregelen zoals Value-at-Risk en Expected Shortfall. Deze risicomaatregelen spelen een belangrijke rol in de recente financiële wetgeving en het bepalen van kapitaalvereisten.
• Inge Verheggen (biologische en medische psychologie): Blood-brain barrier function: the key to successful cognitive aging - De bloed-hersenbarrière scheidt de bloedsomloop van het hersenweefsel en zorgt voor een gezonde omgeving voor neuronale cellen. Dit onderzoek draait om de vraag of schade aan de bloed-hersenbarrière zorgt voor cognitieve achteruitgang op oudere leeftijd. 
• Hannah Boeijkens (biologische en medische psychologie): Ahead of the game: Improving executive functioning in children with cerebral palsy using game-based cognitive training and neurofeedback - Cerebral Palsy is een niet-progressieve bewegingsstoornis die bij één op de vijfhonderd kinderen voorkomt. Bij 30-50% zijn ook zaken als aandacht, werkgeheugen en besluitvorming aangetast. Boeijkens gaat onderzoeken of neurofeedback en cognitieve training deze zaken kan verbeteren. 
• Laurien Nagels-Coune  (biologische en medische psychologie):Locked-in' yet not 'locked-out': developing individualized brain-based communication means for the paralyzed suitable for daily use  - Mensen met het ‘locked-in’-syndroom zijn volledig bij bewustzijn maar kunnen niet communiceren. Er zijn al brein-computer-interfaces gebouwd om deze patiënten te helpen, maar deze zijn nog niet geschikt om patiënten thuis, dagelijks, te helpen. Dat gat wil dit onderzoek oplossen.