Het zijn drukke tijden voor de medewerkers van het Rapid Response Team. Naast hun normale werk zorgen ze er nu voor dat alle gebouwen permanent zijn voorzien van ontsmettingsmiddelen. Jolanda Kemp, Teamleider Contractmanagement, weet er alles van: “Het team is gestart vanuit de Participatiewet. Het bestaat dus uit medewerkers met een afstand tot de arbeidsmarkt. Aanvankelijk waren er twee teamleden, maar dat zijn er nu al elf. Vóór de coronatijd verzorgden ze sanitaire artikelen, legden ze labjassen gereed voor de onderzoekers, en vulden ze op diverse locaties kantoorartikelen aan. Maar sinds maart zijn hun taken verdubbeld. Naast hun reguliere werkzaamheden lopen ze met hun voorraadkarretjes tweemaal per dag door alle UM-panden in Maastricht. Ze vullen de ontsmettingszuilen bij en controleren meer dan 500 onderwijs- en vergaderruimtes, plus collegezalen op de aanwezigheid van voldoende ontsmettingsdoekjes. Zijn die (bijna) op, worden ze bijgevuld.”

Twee rondes

Jens Janson, een van de allereerste leden van het Rapid Response Team is de voorman van het team, het eerste aanspreekpunt voor de medewerkers. Hij werkt ze in, toont ze de gebouwen en leert ze de routes kennen. “We lopen twee rondes. De eerste om 7.00 uur, want de onderwijsruimtes moeten voor 8.30 uur gereed zijn, de tweede om 13.00 uur. We beginnen nu altijd met de corona-artikelen en voorzien daarna pas de toiletten en de keukentjes van sanitaire benodigdheden, zoals handdoekjes en toiletpapier. Vergis je niet, dat is veel werk. Er zijn meer dan 800 toiletten binnen de UM, en dan hebben we het nog niet eens over de keukentjes en de doucheruimtes. Plekken waar ook in deze tijd relatief veel mensen aanwezig zijn, bedienen we vier keer per dag.”

Voldaan gevoel

We moeten nog even door met de coronamaatregelen, maar de teams zijn er klaar voor. Johan Wolfs, nog maar 5 maanden in dienst bij het Rapid Response Team, heeft nog geen normale tijden meegemaakt. Maar dat is niet erg, vindt hij: “Het geeft me een voldaan gevoel, want dankzij mijn werk kunnen mensen gezond blijven. Ik loop onderhand zoveel door alle gebouwen dat ik niet meer naar de sportschool hoef. Ik merk trouwens dat studenten zich best goed aan de regels houden. Het is wel verstandig dat ze meteen bij binnenkomst door de receptionisten en coronastewards op de richtlijnen worden gewezen. Dat werkt goed.”

Korte tijd

De medewerkers in de Locatieteams doen heel andere dingen. Binnen hun reguliere taken brengen zij de onderwijslokalen in orde, voorzien ze de laboratoria van stikstof, vervangen ze cilinders van deuren, hangen ze presentatieborden op en zorgen ze dat alles aanwezig is wat is voor het onderwijs nodig is, zoals papier, markers, krijtjes. Maar dat werd een tijd geleden anders, vertelt Joey Roberts van het Locatieteam in Randwyck: “Toen on campus onderwijs terugkeerde, moesten alle panden in heel korte tijd veilig ingericht worden. Dat betekende uitzoeken hoe de routes moesten lopen en aangeven hoeveel personen in iedere ruimte aanwezig mochten zijn. Je kunt je voorstellen dat het niet eenvoudig was dat allemaal in zeer korte tijd te doen, zowel het opstellen van de richtlijnen als het uitvoeren daarvan. En zoals dat gaat als zaken snel moeten, af en toe bleken er achteraf aanpassingen nodig. Maar nu is het in alle gebouwen zoals het moet zijn.” Jens beaamt dat er supersnel actie moest worden ondernomen in het weekend voordat de studenten mochten terugkomen: “We hebben met man en macht gewerkt om alle panden voor maandagochtend volledig uitgerust te krijgen met de ontsmettingsmiddelen en zuilen. Iedereen heeft het normale werk uit de handen laten vallen en meegeholpen. En op maandagochtend stond alles gereed. Het is ons gelukt, daar zijn we heel trots op!”

Aanbesteding

“Wat mensen zich niet realiseren,” legt Jolanda Kemp uit, “is dat over alles moet worden nagedacht, zoals bijvoorbeeld bij ieder stopcontact en zelfs de stroom die daar doorheen gaat. Overal zit een (Europese) aanbesteding achter. Ook in coronatijd moesten we voor de aanschaf van ontsmettingsmiddelen en zuilen grondig onderzoek doen. We testten zuilen en dan bleek een bepaald type te lekken. We probeerden diverse ontsmettingsdoekjes uit en hebben gekozen voor een soort dat in ziekenhuizen wordt gebruikt om patiënten te wassen.  Ze bevatten een mild ontsmettingsmiddel zonder alcohol, want dat is vriendelijker voor de huid. Je kunt ze ook gebruiken om je tafel te ontsmetten. Zelfs over de rode emmer die gereedstaat voor de gebruikte doekjes is grondig nagedacht. De kleur, de tekst erop, alles moet kloppen.”

De volgende keer dat we onze handen kunnen ontsmetten, een bestickerde route kunnen lopen en sanitaire voorzieningen aantreffen op het toilet, weten we aan wie we dat te danken hebben.  

Foto's Joey Roberts