“Oh echt wel”, verzucht Marcell Ignéczi, “we houden jaarlijks Eurovisiefeestjes.” De teleurstelling in zijn stem maakt echter plaats voor opwinding zodra collega en mede-masterstudent Dirk Bongers op zijn telefoon naar het liedje zoekt. Hún liedje.

Een mierzoete melodie vult de ruimte. I always knew we would be together/now is the time/can you feel it too? De stemmen van rockduo René Shuman en Angel-Eye zweven boven geruststellende tonen uit. We luisteren naar een ballad, dat over een liefde tussen kunstmatige intelligentie en de artiest lijkt te verhalen. I don’t know who you are/how do we go so far? Marcell playbackt de woorden terwijl hij heen en weer wiegt achter zijn bureau. “Ja”, geeft Dirk met een glimlach toe, “we draaien het dag en nacht. Ik vind het echt een leuk liedje.”

Marcell: “Ik weet nog dat ik dacht: dit gaat ons nooit lukken binnen de tijd. In het begin hebben we non-stop gewerkt van vrijdag tot zondag, om met een basis te komen. Dat weekend rolde het refrein uit de computer. Het moment waarop we die melodie voor het eerst hoorden – dat naa, nana naaa, naaaa – en ons realiseerden dat, oh my god, het klinkt goed... Toen waren we er plots helemaal klaar voor.”

(tekst gaat verder onder de afbeelding)

Computerband

Om de basis te leggen voor I write a song maakten Dirk, Marcell en hun collega Pieter uiteindelijk verschillende kunstmatige intelligenties ("AI’s") die samenwerkten. “De eerste stap was het verwerken van de dataset die we van de organisatie kregen, met daarin 200 Eurovisieliedjes. We haalden hele oude liedjes eruit, selecteerden een genre en voegden extra data toe. De rest van het proces is geïnspireerd op hoe een echte componist zou werken”, legt Dirk uit. “Eerst bouwden we een AI die de akkoorden genereerde. Op basis daarvan kon een tweede AI een melodie maken, en toen een baslijn, totdat de AI's samenwerkten zoals een band dat haast zou doen. Ook de songtekst werd uiteindelijk door een AI gemaakt.”

Marcell: “Dat is trouwens best een nieuwe manier om muziek met kunstmatige intelligentie te maken. Gelet op ander onderzoek hebben we niemand gevonden die zo’n zelfde doe-een-componist-na-aanpak heeft gebruikt als wij.” (Meer weten over  de kunstmatige intelligentie achter I write a song? Bekijk dan deze Engelstalige blogpost van Marcell, Dirk en Pieter.)

Help, (A)I need a human

De muzikale elementen gemaakt door de drie studenten – “een hele basale structuur, het was alleen pianomuziek met wat woorden” – werden vervolgens doorgegeven aan de Geleense musici René Shuman en Angel-Eye. Met een team sessiemuzikanten streken ze de muzikale plooien glad, vulden ze extra instrumenten in en namen het liedje op. Dat deden ze overigens onder dezelfde intense tijdsdruk: binnen een week.

“In z’n eentje kan kunstmatige intelligentie geen muziek maken. Nog niet in ieder geval”, aldus Dirk. “We zien kunstmatige intelligentie als iets dat mensen in de toekomst kan assisteren, niet als een vervanging. Het kan professionele muzikanten zeker helpen, zoals we zagen met René en Angel-Eye.”

Marcell is het daar mee eens. “Natuurlijk hebben René en Angel-Eye er hun eigen draai aan gegeven. Het werk dat wij en de muzikanten erin hebben gestopt is ongeveer gelijk verdeeld, schat ik. Maar kijk bijvoorbeeld naar het refrein: de melodie is min of meer identiek aan waar de computer mee kwam.”

Douze points voor Team Limburg

Maak je je desondanks zorgen over een toekomst waarin de mens niet langer nodig is? Weet dan dat er nu tenminste één ding is dat volledig van mensen afhangt: stemmen voor I write a song bij het AI Songfestival. Terwijl het publiek nog tot 10 mei heeft om de inzendingen te beoordelen, zijn robots niet langer welkom in dit stadium van de competitie.

Breng je stem uit bij het AI Songfestival