Daniel heeft ook een andere relatie met zijn eigen land gekregen, nu hij het heeft gezien door de ogen van bezoekers. “Als je je realiseert dat dingen die voor jou normaal zijn voor andere mensen juist vreemd zijn, ga je beter begrijpen waar dat hele cultureel relativisme eigenlijk over gaat,” zegt hij. “Ik hou ervan om varkensoren te eten, maar Loukia en Maria vonden dat heel raar… Maar in Spanje hebben ze dan weer fantastische varkensoren. Het hangt er maar net vanaf waar je bent.”

Hij zegt dat Bulgarije dan misschien wel ruige charme heeft, met zijn communistische architectuur en ietwat sombere mensen, “maar ik vond het geweldig om de gastvrijheid van mijn landgenoten te zien, en hoe leuk ze het vonden om bezoekers te ontvangen. We zijn heel patriottisch en vinden het erg belangrijk om onze tradities te bewaren. Ik ben daarop geen uitzondering: ik hou van mijn land, ondanks alle problemen die er zijn. Deze trip sterkte mij in het idee dat ik in mijn toekomstige werk onze prachtige natuur en cultuur met toeristen wil delen.”

Storytelling en zweethandjes

Hoewel ze al veel werk verzet hadden voor het UM videoteam, was dit voor hen allemaal het grootste project ooit. Ze hebben er ze veel van geleerd, van logistiek tot het maken van een film zelf. “Ik filmde en deed de montage, Loukia was onze regisseur en scenarioschrijver, en Mario bediende zijn drone en GoPro voor onderwaterbeelden en dergelijke.”

Ze leerden hoe belangrijk storytelling is, maar begrijpen de rol van techniek nu ook beter. “We worstelden met zweethanden en falende apparatuur in de mediterrane hitte, of gewoon met settings die niet helemaal goed waren. Vaak dachten we dat we dat wel in de postproductie zouden kunnen oplossen, maar zo eenvoudig is het allemaal niet.”

Er waren natuurlijk ook nog andere uitdagingen. “Het onderwijs aan de UM bereidt je voor op het werken in interculturele teams, maar zes weken lang samen reizen en leven in lastige omstandigheden is wel even wat anders. Maar uiteindelijk ging alles goed en zijn we heel trots op wat we samen hebben bereikt,” zegt Daniel. In een adem voegt hij er plichtsgetrouw aan toe: “En we zij heel dankbaar voor de Diversity and Inclusivity Grant!”