Robert Langer: rolmodel voor interdisciplinaire wetenschap
Professor Robert Langer krijgt een eredoctoraat van de Universiteit Maastricht voor zijn indrukwekkende carrière in de wetenschap en het bedrijfsleven. Het is niet de eerste bekroning op zijn werk en het zal ook niet de laatste zijn. Desondanks is Langer erg trots dat hij zijn doctoraat in ontvangst mag nemen. "Ik voel me vereerd. Wat we als maatschappij belangrijk vinden, versterken we. Dus ik hoop dat dit een boodschap is voor jonge mensen: je kunt alles doen wat je wilt! Het zou natuurlijk het beste zijn als ze besluiten in de medische of chemische techniek te gaan werken, maar misschien ben ik bevooroordeeld aangezien dit mijn onderzoeksgebied is."
De norm bepalen
Als chemisch ingenieur die medische oplossingen ontdekt, kwam Robert Langer bekend te staan om wat nu convergentiewetenschap wordt genoemd: in meerdere onderzoeksthema's werken. "Vanaf de start van mijn carrière zocht ik altijd samenwerking met andere vakgebieden. In de jaren zeventig was dit nog niet de standaard manier van werken: ik moest de wereld bewijzen dat het mogelijk was door moleculen en manieren om ze aan patiënten toe te dienen te bestuderen en ontwikkelen. Na een aantal keer falen vond ik in samenwerking met veel andere wetenschappers een manier om onze technologie bij patiënten te krijgen en creëerden we het terrein van de weefselmanipulatie. Een van de wetenschappers met wie we samenwerkten, werkt tegenwoordig aan de Universiteit Maastricht: professor Clemens van Blitterswijk."
Robert Langer was niet de enige die interdisciplinair onderzoek deed, maar hij droeg wel bij aan een nieuwe standaard. "Voor mijn onderzoeksgebied was het zinvol om interdisciplinair samen te werken. Als scheikundig ingenieur begreep ik niet helemaal waar de medische wereld mee te maken had. Artsen hielpen me inzien wat nodig was om behandelingen te verbeteren. Hetzelfde geldt voor onze ontdekkingen op het gebied van weefselmanipulatie: door samen te werken met een diverse groep deskundigen ontwikkelden we behandelingen voor kanker en andere ziekten."
Tijdens de 47ste Dies Natalis van de Universiteit Maastricht ontvangt prof. Robert S. Langer het eredoctoraat voor zijn indrukwekkende en invloedrijke bijdragen aan de wetenschap en het bedrijfsleven. Hij is wetenschapper, chemisch technoloog, ondernemer en hoogleraar aan het Massachusetts Institute of Technology. Prof. Robert Langer woont de Dies bij via een liveverbinding vanuit de Verenigde Staten.
(Fotocredit: Queen Elizabeth Prize for Engineering Foundation)
Hobbelig begin
De lijst van onderscheidingen en uitvindingen van Robert Langer is te lang om in detail te beschrijven. Samengevat: hij ontving meer dan 220 wetenschappelijke prijzen, schreef meer dan 1.500 wetenschappelijke artikelen en zijn patenten worden wereldwijd door meer dan 400 farmaceutische, chemische en biotechnologische bedrijven gebruikt. Maar hoewel hij momenteel de meest geciteerde ingenieur in de geschiedenis is, had hij allesbehalve een gemakkelijke start van zijn carrière. "Ik heb een pad gevolgd dat maar weinig scheikundig ingenieurs hebben afgelegd. Nadat ik mijn diploma chemische technologie had behaald, gingen de meeste klasgenoten voor oliemaatschappijen werken. Maar ik wilde een andere weg inslaan." Hij wilde zijn ingenieurskennis beter gebruiken, in de medische wereld.
Lessen van Langer
Robert Langer deelt een paar inzichten. "Aan het begin van mijn carrière solliciteerde ik naar onderzoeksfuncties, maar slaagde ik er om twee redenen niet in een baan als faculteit te krijgen. Ten eerste geloofden mensen die mijn sollicitaties beoordeelden niet dat een scheikundig ingenieur het kon. Ten tweede geloofden ze niet dat mijn ideeën wetenschappelijk mogelijk waren. Uiteindelijk ging ik werken in het kinderziekenhuis in Boston, waar ik ontdekte hoe ik chemische techniek kon gebruiken om bij te dragen aan de medische wereld. Ik wil studenten en onderzoekers motiveren om niet op te geven. Het klinkt misschien afgezaagd, maar blijf groots dromen om de wereld te veranderen en er een betere plek van maken. Voor professoren zou ik willen toevoegen dat we ons allemaal zeer gelukkig moeten prijzen dat we mogen doen wat we doen. Het is een prachtige baan. Tot slot, zorg ervoor dat je mensen goed behandelt! Het geeft veel voldoening om je studenten te zien slagen."
Als één van de hoogleraren in de voorhoede van de medische vooruitgang, is zijn aandacht verspreid over veel verschillende gebieden. "Er zijn altijd dringende kwesties die onze aandacht verdienen. Ik werk bijvoorbeeld aan zelfboostende vaccins, zodat je nooit meer terug hoeft voor een nieuwe injectie. In dezelfde lijn proberen we pillen te maken die een hele kuur meegaan, zodat je niet elke dag een pil hoeft te slikken. Ik denk dat beide in de toekomst werkelijkheid zullen worden.” Hij voegt eraan toe dat klinische proeven bepalen hoe snel een ontdekking beschikbaar komt. "Het medische dogma is ‘geen kwaad doen'. We moeten dus voorzichtig te werk gaan met nieuwe behandelingen, maar covid-19 was een mooi voorbeeld van hoe regelgevende instanties in crisissituaties veel sneller kunnen handelen vanwege de druk om met een oplossing te komen."
Onderwijs voor de toekomst
De toekomst van de wetenschap ligt in het onderwijs, zegt Robert Langer. "De scepsis waarmee ik werd geconfronteerd, kan gedeeltelijk worden opgelost door beter onderwijs, maar we moeten beseffen dat niet iedereen het leuk zal vinden wat we doen. Dat is ook wat covid-19 aantoonde: ook al zijn de behandelingen en vaccins wetenschappelijk goed onderbouwd, toch was er scepsis. Iedereen laten begrijpen hoe de geneeskunde werkt, zou al veel helpen."
De positieve kijk van Robert Langer op het bedrijven van wetenschap weerspiegelt door wat volgens hem de impact van zijn werk is. "Verschillende prijscommissies schreven dat meer dan twee miljard mensen positief zijn beïnvloed door ons onderzoek. Als wetenschapper doe je wat je kunt. En je probeert het altijd beter te doen. Dit eredoctoraat van de Universiteit Maastricht ontvangen is een prachtige waardering voor dat werk. Studenten en docenten mogen trots zijn dat ze deel uitmaken van zo'n vooraanstaande universiteit!"
Over de 47ste Dies Natalis
Op vrijdag 27 januari 2023 vieren we de 47ste Dies Natalis van de Universiteit Maastricht. In de Sint Janskerk in Maastricht luisteren we naar inspirerende speeches, prijsuitreikingen en muziek. Op deze feestelijke dag staat een keynote lezing van Cyrus Mody, professor aan onze Faculty of Arts and Social Sciences, op het programma. Rector prof. dr. Pamela Habibović reikt de Wynand Wijnen Onderwijsprijs, de Proefschriftprijs en de Studentenprijzen uit. Het eredoctoraat gaat dit jaar naar prof. Robert S. Langer.