Het begon allemaal met haar stage aan de Universiteit van Leicester, onderdeel van haar onderzoeksmaster Cultures of Arts, Science and Technology (CAST). "Ik dacht daar te gaan samenwerken met een literatuurwetenschapper, maar degene die mij zou begeleiden had het gedelegeerd aan een historicus. De eerste paar weken waren moeilijk, maar daarna begon ik het leuk te vinden. De Universiteit van Leicester heeft een archief met een grote collectie wetenschappelijke tijdschriften. In een daarvan las ik een artikel over microscopie. Ik ontdekte dat mensen in de 19e eeuw microscopie als een discipline zagen, zoals aardrijkskunde of biologie. Dat kwam me zo vreemd voor dat ik er meer over wilde weten."

Correspondentie

"De CAST-opleiding is heel interdisciplinair en omvat kunst, visuele cultuur, literatuur, technologie en geschiedenis. We denken dat we Lea goed hebben voorbereid op de plotselinge verandering tijdens haar stage. Ze kon zich heel makkelijk aanpassen," zegt Mody. "Ze schreef zo'n goede masterscriptie over het onderwerp microscopie dat haar toenmalige begeleider Raf de Bont haar voorstelde om een NWO-fellowship aan te vragen en een proefschrift te schrijven. We hebben haar weten over te halen om dat te gaan doen." Beiermann kreeg de fellowship en begon haar promotieonderzoek aan de UM. "Ik ontdekte dat de oude tijdschriften burgerwetenschap avant la lettre waren. Microscopisten hadden hun eigen correspondentiekolommen, waarin ze met elkaar communiceerden en informatie deelden. Er gebeurde veel op die pagina's, het was een soort continu vraag-en-antwoord-ding. Ze wisselden niet alleen kennis uit, maar ruilden ook dia's, bijvoorbeeld dia's van insecten tegen dia's van vlinders. Dat was in de jaren '70 van de 19de eeuw."

Mensen en magazines

Als mensen in die tijd geïnteresseerd waren in bijvoorbeeld dia's van insecten, hoe vonden ze elkaar dan? "Deze tijdschriften werden veel gedeeld," legt Beiermann uit. "Microscopieverenigingen en wetenschappelijke clubs hadden hun eigen collecties die de leden konden lenen. En ze hadden een netwerk van mensen die in dezelfde onderwerpen geïnteresseerd waren. Mensen schreven aan de redactie, die hen dan in de correspondentiekolom in contact bracht met gelijkgestemden." Waren het altijd wetenschappers?  “Dit was in een tijd dat de wetenschappelijke opleiding relatief nieuw was. Ook was de grens tussen een wetenschapper en een niet-wetenschapper vager. Disciplines als biologie en life sciences waren vrij nieuw. Lange tijd kon je in die disciplines geen diploma halen, en bovendien werd je met een diploma niet automatisch gezien als een betere wetenschapper. Voor mij maakte het niet uit of het wetenschappers waren of niet. Ik was geïnteresseerd in een zeer diverse groep mensen. Sommigen vonden het gewoon leuk om dingen door een microscoop te bekijken; voor hen was het meer een hobby."