Beiden zijn gezellige en ook sportende levensgenieters zonder een grammetje vet teveel, zo te zien. Allebei zeggen ze graag te koken. Leo kreeg niet voor niets een Japans chefmes cadeau van zijn begeleiders met de inscriptie Master Chef Dr. Pimpini. Maar zijn er ook opvallende cultuurverschillen tussen de twee wetenschappers? “Natuurlijk”, zegt Leo met een vriendelijke grijns. “Anne drinkt cappuccino in de middag. Dat doen we in Italië niet. Maar niemand is perfect. Zelfs Anne niet, die mijn vriendschappelijke én wetenschappelijke steun en toeverlaat is.”

Misverstanden

Baanbrekend, zo mag je het onderzoek waarop Leo is gepromoveerd zeker noemen. Want er bestaan over obesitas veel misverstanden die de problematiek niet alleen stigmatiseren, maar ook niet structureel oplossen. Zijn dissertatie gaat over de effecten van een bepaalde mindset en BMI op cognitie en gedrag in verband met voedsel (‘With Food in Mind: Effects Of Mindset And BMI On Food-Related Cognition And Behavior’). 

Leo Pimpini steekt van wal: “Maastricht heeft een goede reputatie in de wetenschappelijke wereld van de cognitieve studies en onderzoek waarbij gebruik wordt gemaakt van MRI-scans. Ik wist al redelijk snel dat ik hiernaartoe wilde komen. Daar heb ik geen dag spijt van gehad. Zeker niet nu ik een vaste aanstelling heb gekregen en pas geleden ben getrouwd.”

Gedragsverandering

Getuige het aantal podcasts, publicaties en artikelen in de krant is Anne Roefs ook buiten het wetenschappelijke domein een veelgevraagd expert op het gebied van eetgedrag, overgewicht en vormen van afwijkend eetgedrag. Op een begrijpelijke manier weet ze de wetenschappelijke resultaten te vertalen naar een lekenpubliek. “Het is ons erom te doen om een gedragsverandering te bewerkstelligen in de samenleving. Want die is nodig omdat je vrijwel overal aanloopt tegen reclames, die ongezond voedsel propageren.  Een gedragsverandering betekent hard werk, dat is topsport. Op termijn – en ik hoop dat het ooit zover komt – zou een verandering van de eigen leefomgeving het beste zijn. Dus dat de omgeving gezondmakend wordt in plaats van een obesogene.”

Veel van het onderzoek dat Anne en Leo uitvoeren wordt gedaan met behulp van neurowetenschappelijke methoden, zoals fMRI-scans. In die scans kan men zien welke hersendelen geactiveerd worden bij het zien van bepaalde types voedsel. Leo: “Wij hebben ons in dit onderzoek vooral gericht op obesitas. Daar bestaan veel hardnekkige vooroordelen over. Zo zou het brein van iemand met obesitas anders werken bij het zien van hoogcalorisch lekker eten. Het zogenaamde beloningssysteem zou bij hen dan overactief zijn. Daarvoor is absoluut geen consistent wetenschappelijk bewijs, en dat blijkt op basis van ons recente fMRI-onderzoek ook geenszins het geval. Het is juist je mindset die bepaalt hoe je beloningssysteem reageert, wat je BMI ook is.”