“Het vreemde is, dat wanneer we nieuwe materie bij deeltjesversnellers maken, we altijd precies evenveel deeltjes als anti-deeltjes maken.” De Vries vertelt verder: “We denken dat hetzelfde tijdens de oerknal moet zijn gebeurd: uit energie zijn zowel deeltjes als anti-deeltjes ontstaan, in exact gelijke hoeveelheden. Maar we vinden in het hele universum geen enkel spoor meer van van anti-deeltjes. Waar zijn ze allemaal naar toe? Het begrijpen van deze onbalans, is één van de grootste raadsels van het ontstaan van het heelal.”

Een oplossing voor deze onbalans kan zijn, dat deeltjes en anti-deeltjes niet helemáál elkaars spiegelbeeld zijn: er zou dan een klein verschil zijn tussen het gedrag van de één ten opzichte van de ander. Dit zou een ‘asymmetrie’ veroorzaken, die wellicht aan de grondslag ligt van een verklaring voor de onbalans tussen materie en anti-materie.

Hint bleek slechts toevalstreffer

“Daarom heb ik deze ’spiegelbeeld versies’ van een bepaald proces, genoemd ‘mixing’, vergeleken met elkaar. In het mixing proces veranderen deeltjes zelf naar hun anti-versies toe, en weer terug. In een versimpelde uitleg: als dit de ene kant op sneller gaat dan de andere kant op, dan zijn we natuurlijk binnen...Helaas hebben we gevonden dat, binnen de statistische onzekerheid, deze processen beide kanten op even snel verlopen.” Hiermee kon de Vries concluderen dat de hint van het DZero experiement enkel een toevalstreffer was.”