Longontsteking is een van de meest voorkomende complicaties bij beademde patiënten. Daarom worden op driekwart van alle Intensive Care-afdelingen bij alle beademde patiënten zogenaamde surveillancekweken afgenomen, met het doel de behandeling op de IC beter af te stemmen op de individuele patiënt. De vraag is echter of deze kweken een toegevoegde waarde hebben.

Hij concludeert dat de surveillancekweken vooral zin hebben bij de opsporing van micro-organismen (bacteriën die infecties kunnen veroorzaken) die ongevoelig zijn voor veelgebruikte antibiotica en in het geval van extra risico op infecties, zoals bij de zwakkere patiënten die extra vatbaar zijn. Als uit het kweekmateriaal blijkt dat de patiënt niet op een veel gebruikt antibioticum zal reageren, kan bij een vermoedelijke bacteriële infectie gekozen worden voor een behandeling met een alternatief. Omdat steeds meer bacteriën ongevoelig zijn voor de veelgebruikte antibiotica is het volgens Scholte niet onverstandig om vaker andere antibiotica in te zetten. Voor het maken van de juiste keuze zou een database met zijn onderzoeksgegevens kunnen dienen als leidraad.

Daarnaast blijkt dat de uitslagen van twee veelgebruikte onderzoeken bij longontsteking op de IC niet overeenkomen. Richtlijnen geven nu aan dat de longontsteking middels beide onderzoeken vastgesteld kan worden. Omdat de uitslagen dermate wisselen, lijkt het wel degelijk van belang met welk onderzoek men de longontsteking vaststelt. Dit dient dan ook verder onderzocht te worden.

Verder heeft Scholte, die tot voor kort werkzaam was op de IC van Maastricht UMC+ en nu als Oberarzt in het Luzerner Kantonspital, ontdekt dat sommige bacteriën toch niet zo onschadelijk zijn als tot nu toe werd verondersteld. Onschuldige commensale keelmicrobiota en Stenotrophomonas maltophilia kunnen ook leiden tot longontsteking. Een op de tien longontstekingen bij beademde patiënten wordt door deze bacteriën veroorzaakt, waarschijnlijk omdat de patiënt te weinig weerstand heeft.

Alhoewel zijn onderzoek een aantal belangrijke zaken aan het licht heeft gebracht, die nader moeten worden onderzocht, blijven er nog onduidelijkheden. “Zowel de klinische definitie van beademing-gerelateerde longontsteking, als de beste methode om te diagnosticeren en mortaliteit van beademde patiënten met longontsteking, zullen dan ook ter discussie blijven staan”, voorspelt de promovendus.