Kunstdarmen

Bussolo de Souza verrichte haar promotieonderzoek met een beurs van de regering van Brazilië op de UM-campus in Venlo. Daar maakte zij gebruik van de zogenoemde TIM-modellen in het lab van professor Koen Venema. Dat zijn een soort kunstdarmen die de bacteriehuishouding in de menselijke darmen heel precies kunnen nabootsen. Het ene model kreeg poep van gezonde mensen gevoerd, het andere model ontlasting van mensen met obesitas. Dikke mensen huisvesten namelijk vaker een armoedige bacteriepopulatie in hun ingewanden dan slanke mensen: ze hebben niet alleen minder bacteriën, maar ook minder verschillende soorten. Vervolgens dienden de wetenschappers de kunstdarmen een dieet toe van afvalstromen uit de groente- en fruitverwerkende industrie in Brazilië. Dat bleek vooral positieve effecten te hebben op de darmflora van mensen met obesitas.

Sinaasappelschillen

Carlota Bussolo de Souza richtte zich in haar studie specifiek op afvalstromen van enkele groente- en fruitverwerkende fabrieken in Brazilië, een belangrijke sector in dat land. Een derde van alle sinaasappels ter wereld wordt in Brazilië verwerkt tot bijvoorbeeld sinaasappelsap. Bussolo de Souza verzamelde de afvalstromen van drie soorten groente en fruit: cassave, sinaasappels en passiefruit. Vervolgens werden de schillen vermalen tot poeder om goed te kunnen toedienen aan de kunstdarmen in Venlo. Met opvallende resultaten dus. “Waarschijnlijk is het de specifieke combinatie van vezels uit de schillen die een positief effect heeft op de darmflora van dikke mensen”, licht professor Venema toe. “Dit moet je overigens wel zien als een toevoeging op een gezond dieet met veel groenten en fruit, niet ter vervanging.”

Reststromen

Nederland kent een omvangrijke voedselverwerkende industrie die al enige tijd drukdoende is om te kijken of er meer waarde uit reststromen kan worden gehaald. Zo worden de restproducten van bijvoorbeeld de aardappelverwerkende industrie veelal gebruikt voor veevoer, maar tegenwoordig ook steeds vaker als grondstof voor bioplastics, biobrandstof of chemicaliën. “Het zou toch mooi zijn als de producenten van frites, krieltjes en chips via hun reststromen een bijdrage kunnen leveren aan het tegengaan van de obesitas-epidemie en de verspreiding van daaraan gekoppelde ziekten als diabetes-type 2 of hart- en vaatziekten”, denkt Venema hardop. “Daar moet overigens nog wel verder onderzoek naar worden gedaan, want aardappels vielen buiten de scope van deze studie.”