In Memoriam Jean-Pierre Urbain (1963-2016)

Hij promoveerde aan de Universiteit van Luik (1992) en in datzelfde jaar trad hij in dienst bij de Universiteit Maastricht, waar hij in 2006 hoogleraar werd. Econometrie gaat over de ontwikkeling van kwantitatieve en, meer in het bijzonder, statistische technieken en de toepassing ervan op economische kwesties, waardoor we die beter kunnen inschatten en eventuele economische verschijnselen kunnen voorspellen. Time Series Econometrics richt zich op het herkennen van trends en patronen in economische gegevens en het voorspellen van toekomstige economische ontwikkelingen.

In zijn tienjarig hoogleraarschap begeleidde Jean-Pierre 15 studenten die allemaal zijn gepromoveerd of dat op korte termijn zullen doen. Van zijn hand verschenen 50 publicaties en een boek en hij was een internationaal gerenommeerd deskundige op het gebied van dynamische econometrie. Jean-Pierre was nauw betrokken bij het onderwijs en is mede verantwoordelijk voor het succes van de studieprogramma’s van de School of Business and Economics, met name de bachelor- en masteropleidingen Econometrics and Operations Research. Hij ontving enkele interne en externe subsidies, waaronder een TOP-subsidie van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderwijs (NWO). Voor deze organisatie trad hij bovendien regelmatig op als lid van subsidiecommissies. Op het moment van zijn overlijden was hij lid van de commissie die aanvragen beoordeelt voor de VICI, de hoogste en belangrijkste individuele subsidie.

Al deze prestaties hebben hun glans echter te danken aan Jean-Pierres stralende en warme persoonlijkheid. Alles wat Jean-Pierre deed, deed hij vanuit een oprechte interesse: hij hoefde er nooit over na te denken. Als docent was hij uitermate populair, zowel vanwege zijn ongekende enthousiasme over wat hij onderrichte als zijn hartelijke en attente houding tegenover zijn studenten. Daarnaast was hij een voortreffelijk vakgroepvoorzitter, niet alleen vanuit leidinggevend oogpunt, maar ook dankzij zijn niet aflatende aandacht voor de mensen binnen zijn vakgroep. Zijn laatste daad bij leven was het doneren van een orgaan aan iemand die dat hard nodig had. Voor Jean-Pierre was alles in het leven een wonder en zo moest dat ook worden benaderd.

Jean-Pierre had ook andere kanten. Hij was een fanatiek en fantastisch fotograaf. En hij was fervent bluesliefhebber. Nog niet zo lang geleden, tijdens een expositie in Luik, combineerde hij deze twee talenten en toonde hij ons schitterende foto’s van bluesmuzikanten, die hij zelf in de Verenigde Staten had gemaakt. Dat deed hij af en toe: dan liet hij al het bovenstaande even voor wat het was en trok hij een paar weken met een camera en een geluidsopnameapparaat door de Amerikaanse bluesstaten. Hij schreef over blues in tijdschriften. In het boekje bij de cd-box “Le Mississippi: Le chant des fleuves”, met zijn persoonlijke selectie muziek, teksten en foto’s, citeert hij de dichter Langston Hughes uit Harlem: “My soul has grown deep like the rivers”. Jean-Pierre heeft op ons een diepe indruk gemaakt die ons altijd zal bijblijven.

Onze gedachten gaan uit naar zijn vrouw Marina en zijn dochters Céline en Émilie. Ook weer uit “Le Mississippi”:

“Ol’ man river, that ol’ man river,
He must know somethin’, but he don’t say nothin’,
He just keeps rollin’,
He keeps on rollin’ along”.

Keep on rolling, Jean-Pierre, voor iedereen die je dierbaar was.

Prof. dr. Philip Vergauwen, decaan van de School of Business and Economics en Prof. dr. Hans Peters

Bij de receptie van de School of Business and Ecnomics op de Tongersestraat 53, ligt een condoleanceboek waarin u uw medeleven kunt betuigen.