Trefwoorden: atriumfibrilleren, antiaritmica, cardioversie, optische mapping

"Mechanisms of Action of Atrial-Specific Anti-Arrhythmic Drugs"

Atriumfibrilleren (AF) is een ritmestoornis die wordt gekenmerkt door snelle en onregelmatige activaringen van de atria. Patiënten met AF hebben een verhoogd risico op het krijgen van een beroerte en op het ontwikkelen van andere cardiovasculaire aandoeningen. Effectieve strategieën voor de behandeling van AF zijn daarom essentieel.

Geen van de momenteel beschikbare therapeutische strategieën voor de behandeling van AF bereikt bevredigende succespercentages. Bovendien wordt het gebruik van anti-aritmica (AAD's, geneesmiddelen die de aritmie kunnen beëindigen) beperkt door hun neveneffecten, met name door een verhoogd risico op de ontwikkeling van ventriculaire aritmieën. Dit creëert een dringende behoefte aan de ontwikkeling van nieuwe AADs die tegelijkertijd veilig en efficiënt zouden zijn, alsook aan een beter begrip van de mechanismen die verantwoordelijk zijn voor de instandhouding en beëindiging van AF.

Het proefschrift beschrijft de antiaritmische mechanismen van twee nieuwe AADs bij geiten met AF. Beide geneesmiddelen zijn atriaal-selectief, wat betekent dat ze wel de atria maar niet de ventrikels beïnvloeden. De resultaten suggereren dat deze geneesmiddelen een potentieel hebben om veilige en efficiënte strategieën te worden voor de behandeling van AF. Het proefschrift verschaft ook nieuwe inzichten in de mechanismen die ten grondslag liggen aan AF-beëindiging. Het toont aan dat ongeacht de aanwezigheid of het type van AAD, cardioversie van AF bij geiten geassocieerd is met een verhoogde organisatie van het fibrillatoire proces en met abrupte veranderingen in elektrofysiologische parameters.

Tenslotte presenteert het proefschrift een nieuwe methode voor het verwerken van experimentele gegevens die verkregen zijn met een techniek die optical mapping heet. Door deze methode toe te passen, verschaft het proefschrift nieuwe inzichten in de mechanismen die ten grondslag liggen aan de bestendiging van de aritmie.