Blog: werken in corona-tijd
Hoe is het om in tijden van corona te werken als psychotherapeut? Alumna Maud Schaepkens schreef een korte blog over haar huidige manier van leven. Lees haar ervaringen en tips hieronder. '''Waar ik droomde over een praktijk aan huis, nu is ie zelfs in huis!''
''Het was even wennen, zowel voor mijn cliënten als voor mij. Waar we elkaar tot voor kort wekelijks de hand schudden en 45 minuten lang samen in één ruimte doorbrachten, daar verdween ineens dat korte fysieke contact, wat altijd zo duidelijk het begin en einde van de sessie markeerde. Een week later was het zelfs niet meer mogelijk om elkaar te zien. Het corona-virus was in Nederland gearriveerd.
Ik richtte thuis een werktafel in en ik vond oordopjes die ik al lang niet meer had gebruikt. En zo ‘ontvang’ ik nu de ene na de andere cliënt. Dacht ik van tevoren nog dat mensen aan de telefoon sneller uitgepraat zouden zijn, in realiteit rond ik de telefonische sessies vaak met moeite na 50 minuten af.
Binnen no time is er veel veranderd: ik zie mijn collega’s dagelijks tijdens de skype-lunch en waar ik droomde over een praktijk aan huis, nu is ie zelfs in huis. Tijdens mijn opleiding leerde ik niets over het geven van behandeling op afstand, maar gelukkig worden er in thuiswerkweek twee al diverse gratis webinars georganiseerd. Het inspireert me om met enkele cliënten te gaan beeldbellen en ik ben zelfs gemotiveerd om traumabehandelingen (EMDR) via het beeldscherm te geven. Als je me dat een paar jaar geleden had gezegd, had ik je niet geloofd…
Aan het einde van mijn werkdag ben ik blij dat ik mijn man, die in een andere kamer in huis werkt, weer zie. Waar we vroeger ’s avonds regelmatig naar vergaderingen, de sportschool, het zwembad of vrienden gingen, daar zitten we nu steevast op de bank. De tv staat aan, een boek ligt open voor ons of de laptop staat op de schoot. Waar ik in week één nog dacht: heerlijk, die extra tijd om een boek te lezen, daar mis ik nu mijn vrienden, het sporten en dat drankje in het café toch wel.
Gisteravond skypte spontaan een vriendin. Wat was het heerlijk om haar te zien en haar stem te horen! Vanochtend maakten mijn man en ik een fijne wandeling in de zon. Ook al passeerden we onderweg helemaal niemand, ik genoot van de buitenlucht, ik zag prachtige lentebloemen en na afloop voelde ik me voldaan over de gemaakte kilometers. Fit gingen we aan het werk en in de pauze stond mijn man met twee ovenverse broodjes voor mijn neus.
Het is niet de manier waarop ik tijdens mijn studie verwacht had mijn werkdag te zullen indelen. Laat staan de manier waarop ik had gedacht dat ons leven en de wereld er ooit uit zouden zien. Maar met fijne contacten op afstand, werk en beweging die mij een voldaan gevoel geven, lekker en gezond eten, en ’s avonds ontspanning vanaf de bank, houd ik dit nog wel een tijdje vol. Dromend over hoe het er allemaal ná de corona-crisis uit ziet, want ook dát biedt hoop: uitkijken naar die knuffels met mijn vriendinnen, dat etentje in het restaurant en de vakantie die dan ook weer veilig kan!''
Maud Schaepkens studeerde aan de Faculty of Pyschology and Neuroscience van de Universiteit Maastricht. Zij is als psychotherapeut werkzaam bij MET ggz in Hoensbroek. Daarnaast is Maud redactielid van het Tijdschrift voor Psychotherapie en eigenaar van tekstbureau MaudMedia. Fotografie: Sandra Beckers.