In Memoriam Peter Bouhuijs
Na een periode van ziekte is Peter Bouhuijs op zijn 69e overleden. We verliezen daarmee een van de pioniers van het onderwijssysteem van de Universiteit Maastricht.
Peter werd per 1 november 1975 aangesteld als onderwijskundige bij de toenmalige Rijksuniversiteit Limburg. De universiteit bezat nog geen rechtspersoonlijkheid en dus was Peter in het begin aangesteld bij het Ministerie van Onderwijs en Wetenschappen. Het was de periode van de opbouw van de achtste medische opleiding in Nederland. De keuze om het Probleemgestuurd Onderwijs (PGO) te gebruiken was revolutionair en uitdagend. Hoewel het onderwijsmodel zijn oorsprong had in McMaster University in Canada, werd het in Maastricht verder gevormd en aangepast. Beroemd werd de Maastrichtse zevensprong. Met allerlei doordachte keuzes op basis van onderwijskundige inzichten werd het Maastrichtse model uniek.
Peter was bekend bij vele cohorten studenten. Samen met zijn collega van het eerste uur Henk Schmidt schreef hij het boekje Onderwijs in taakgerichte groepen, dat overigens nog steeds te koop is. Alle studenten kregen het boekje en werden geacht het te gebruiken als leidraad voor hun studie. Vele andere boeken zouden nog volgen over PGO, zowel in Nederland als daarbuiten. Hij bestudeerde als een van de eersten het leren op een stagewerkplek en hij schreef er zijn proefschrift over. Hij verdiepte zich later ook in organisatorische en managementzaken rondom PGO. Die interesse bleef niet onopgemerkt: van 1980 tot 1983 werd Peter lid van het bestuur van de medische faculteit met als portefeuille—hoe kan het anders—onderwijs. Peter werd per 1 mei 1980 bevorderd tot wetenschappelijk hoofdmedewerker en per 1 juli 1984 benoemd tot universitair hoofddocent. Van 1 januari 1987 tot januari 1992 was hij waarnemend voorzitter van de Vakgroep Onderwijsontwikkeling en –Research.
Peter werd algemeen beschouwd als een groot deskundige op onderwijskundig gebied. Hij heeft talloze adviserende rollen gehad, veel ook in het buitenland. Zo heeft hij onder andere een grote rol gespeeld bij de opzet van een nieuwe PGO opleiding in de geneeskunde aan de Suez Canal University in Egypte. Zijn analytische geest kon als geen ander overzicht krijgen over een onderwijsprobleem en een onderwijsorganisatie. Met behulp van zijn deskundigheid werden onderwijsveranderingen succesvol doorgevoerd. Hiervan werd ook buiten het hoger onderwijs gebruik van gemaakt. Hij nam het initiatief tot oprichting van het Expertise Centrum Actief Leren (ECAL). Dit centrum verleende onderwijskundige advisering in het hoger- en middelbaar onderwijs. Hij heeft dit centrum geleid tot hij met pensioen ging per 1 december 2005. Vanaf die datum is Peter honorair aangesteld gebleven. Ook in zijn gepensioneerde leven diende hij het onderwijs in allerlei projecten.
Passie voor het onderwijs was Peters grote drijfveer. We zijn dankbaar dat hij deze passie een leven lang heeft kunnen beleven aan onze universiteit. Trots zijn we hem gekend te hebben. We wensen zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen veel sterkte met dit verlies.
Prof. dr. C.P.M. van der Vleuten
Directeur School of Health Professions Education
Prof. dr. E.W. Driessen
Voorzitter Vakgroep Onderwijsontwikkeling en -Research