Frank ziet in ieder geval geen link met Belle en het Beest, het sprookje over een jonge vrouw die noodgedwongen moet leren leven met een monster. Elmer Nelis, managing director bij het Heerlens bedrijf Mediaan, licht Franks aarzeling toe. “We wisten dat de ontwikkelingen rond data science voor ons heel belangrijk zouden worden. Toen Frank in 2013 KE@Work van de grond probeerde te krijgen, hebben we daarom onmiddellijk gezegd: dit willen wij.”

Ook KE@Work-alumnus Danni Liu zag meteen wat in het programma. “Ik dacht, ja, dit is iets voor mij! Ik was op zoek naar mogelijkheden om werkervaring op te doen. Ik had al een bachelorstudie achter de rug, en wilde niet met zes jaar studie maar zonder werkervaring de arbeidsmarkt opgaan.” Haar keuze bleek wat dat betreft een goede. Danni kwam via KE@Work terecht bij Open Line, waar ze na haar afstuderen bleef werken.

Enthousiasme is één ding, maar bij een dergelijke samenwerking moeten veel dingen in balans zijn. Studie en werk, bijvoorbeeld, maar ook de belangen van een bedrijf en de universiteit. “Tuurlijk”, vervolgt Elmer, “dat schuurt ergens. Bij Mediaan zijn we net als de universiteit op zoek naar goede studenten. We willen ze mee laten draaien op echte projecten, dat is ons belang, maar we snappen ook dat je te maken hebt met studenten.

Uiteindelijk geldt voor mij ook: die student moet zijn of haar studie afmaken.” Frank vult aan: “We geven onze studenten mee dat ze lid zijn van een team. Je mag best over alles meedenken en meepraten, maar hou je studieopdracht in de gaten.”

In tegenstelling tot wat je zou verwachten, gaat KE@Work meestal niet ten koste van de studie. Ellen Narinx-Schrauwen, tot voor kort coördinator van het programma: “Door KE@Work zien studenten dat er meer in hun studie zit dan alleen het halen van tentamens.”

Frank deelt die observatie. “Terwijl ze eerder gewoon werkten om een vak te halen, willen ze nu goed voorbereid zijn op alles wat ze op hun werk tegenkomen. Daardoor zie je in de meeste gevallen de cijfers omhooggaan.”

Wanneer we het A-Team voorleggen, bekend van de gelijknamige tv-show uit de jaren ’80, blijken de mannen nooit te zijn doorgebroken in Danni’s geboorteland China. Danni, na te zijn bijgepraat door KE@Work-coördinator Mel Schickel: “Ah, dus je wil weten hoe we binnen KE@Work samenwerken. Collega’s bij Open Line zeiden me dat de mensen van KE@Work continu checken hoe het met iedereen gaat.” Dat is ook de observatie van Elmer. “De ontzettende betrokkenheid bij het programma zie je terug bij de studenten. Het is een hele hechte club: ze zoeken elkaar op, ze werken leuk samen. Daarnaast hebben ze de goede kennis en mindset. Die basis is in Maastricht gelegd, dat is echt de verdienste van Frank en de mensen hier.”

Het DKE-Team houdt de studenten dan ook nauwlettend in de gaten. Mel: “We houden de studieresultaten van KE@Work-studenten inderdaad bij. Als er plots iets verandert, vraag ik ze wat er aan de hand is en of ik ze kan helpen. Ik begrijp ook dat het soms gewoon even tegenzit, en meestal gaat het goed.” Danni gelooft dat een deel van de kracht van KE@Work schuilt in het feit dat het programma vrijwillig is.

Frank ziet graag KE@Work-bedrijven die met studenten meedenken en ze niet onderschatten. “Wat ik leuk vind aan Mediaan is dat studenten echt lid zijn van het team.” Elmer: “Ze krijgen bij ons een introductie zoals alle medewerkers, doen mee in de HR-cyclus, gaan mee naar bedrijfsfeestjes en we zijn ook wel samen naar klanten geweest. Je moet er wel rekening mee houden dat het studenten zijn. Dat was in het begin voor ons ook even wennen. Soms hadden ze tentamenweek, dan waren ze er niet.” Frank: “Mediaan ziet de meerwaarde van de combinatie met een studie. Studenten willen na hun bacheloropleiding graag geld verdienen. In plaats van ze gewoon aan te nemen, gaf Mediaan ze dan een halftijdscontract waardoor ze toch nog een masteropleiding bij ons konden doen.”

Dat aanpassen is overigens wederzijds. Het departement Data Science and Knowledge Engineering toetst het curriculum aan de hand van hun contacten met het bedrijfsleven. Ellen: “We moeten weten wat er bij die bedrijven speelt. Bereiden we studenten op de juiste manier voor? Als studenten iets anders doen bij een bedrijf dan waar wij ze voor opleiden, dan moeten we het anders aanpakken.” Andersom brengen KE@Work-studenten kennis mee naar de bedrijven waar ze werken. “In sommige grotere bedrijven doen ze bijvoorbeeld nog alles met Excel-bestanden”, vervolgt Ellen. “Zelfs als jonge student kunnen ze dan zeggen: laten we dit beter aanpakken.”

Bij Mediaan voltrok zich volgens Elmer ondertussen een heuse revolutie. “Ik zeg altijd: Mediaan is een technologiebedrijf, maar we groeien de komende jaren richting een Artificial Intelligence-bedrijf.” Hij zet met gepaste trots wat cijfers uiteen. “Toen we begonnen met KE@Work, hadden we geen enkele data scientist in dienst. Nu zijn het er zeventien. Vijf daarvan zijn van KE@Work, die studeren nog. Weer anderen hebben daarvoor bij ons KE@Work gedaan en zijn gebleven. In totaal hebben 15 van onze 17 data scientists een link met DKE in Maastricht. Het zijn allemaal hele goede mensen. We hebben nu bijvoorbeeld ook een partnerschap met een groot telecombedrijf. Dat hadden we nooit gehad als we niet met KE@Work mee hadden gedaan. En dat alles in vijf jaar? Er zijn veel bedrijven die dat zouden willen.”

KE@Work bracht nog een andere verandering teweeg bij Mediaan: de voertaal ging van Limburgs naar Engels. “Die discussie over internationale studenten, dat dat ten koste zou gaan van het onderwijs, dat vind ik een non-discussie”, besluit Elmer resoluut. “Dat zijn allemaal hele goede mensen die een reis hebben gemaakt om hier te komen studeren. Ze zijn zeer gemotiveerd en dat zie je ook bij ons in het bedrijf terug. Mijn boodschap aan het bedrijfsleven zou zijn: omarm dat internationale aspect. Het is heel belangrijk als je naar het brede plaatje kijkt, dat je die mensen hier voor de regio kunt behouden.”