Dankzij de, tot voor kort onmogelijke, zeer gedetailleerde chemische analyse wordt veel sneller duidelijk hoe een object moet worden geconserveerd. Daarnaast helpt het onderzoekers en historici om kunstwerken, op basis van hun chemische vingerafdruk, te verbinden. De methode levert solide kunsthistorisch bewijs. SCIMITAR is breed inzetbaar, niet alleen voor schilderijen, maar bij voorbeeld ook voor sculpturen, violen, oude mummies, sieraden, fossielen, leer, moderne materialen en zelfs zaken die niet met erfgoed zijn verbonden. Het opent nieuwe mogelijkheden voor het begrijpen en behouden van een breed scala aan objecten met complexe organisch-anorganische microstructuren.

Caroline's eerste doel is het ontwikkelen van een betrouwbare manier om kenmerkende ionen binnen massaspectra te identificeren. Deze zogenaamde markerionen zijn met zekerheid te koppelen aan specifieke chemische verbindingen in het object, ze leveren waardevolle inzichten in de samenstelling ervan. Vervolgens wil ze dieper inzicht krijgen in de eiwitten die aanwezig zijn in erfgoedmaterialen, wat bijdraagt aan de algehele analyse. Ten slotte wil ze de complexe beeldinformatie, zoals de MS-spectra en eiwitkaarten, gemakkelijk en begrijpelijk toegankelijk maken voor personen zonder ervaring met chemie, zoals conservatoren en kunsthistorici. Zo wil ze het interdisciplinaire onderzoek naar, bijvoorbeeld schilderijen, bevorderen.

De verfmonsters voor SCIMITAR komen van enkele toonaangevende kunstinstellingen, namelijk het Courtauld Institute of Art (Londen, Verenigd Koninkrijk), het Rijksmuseum (Amsterdam) en de Stichting Restauratie Atelier Limburg (SRAL; Maastricht). Dit betekent dat Caroline en haar partners beschikken over monsters van oude meesterwerken uit deze uitgebreide kunstcollecties. Het gaat om zorgvuldig verzamelde monsters die ze zoveel mogelijk intact moet houden, terwijl ze tegelijkertijd de maximale hoeveelheid gegevens over de samenstelling van de eeuwenoude kunstwerken wil verzamelen.

Caroline benadrukt de noodzaak van multidisciplinaire samenwerking; ze merkt op dat de synergie met haar samenwerkingspartners voortkomt uit hun diverse achtergronden. Die diversiteit verlevendigt het onderzoek. Ze wijst erop dat succesvolle wetenschap op dit gebied, vanaf het begin van elk project, samenwerking vereist tussen experts in historische technieken en analytische wetenschappen. De vragen die historici en kunstcuratoren stellen, vereisen de expertise van de chemici, terwijl de chemici de inzichten van historici nodig hebben om hun onderzoeksvragen te verfijnen. De nuances in de analytische wetenschappen zijn ingewikkeld, waardoor effectieve interpretatie van gegevens en communicatie erover, een veeleisende taak is.

De reis van Caroline Bouvier van aspirant-illustrator naar een baanbrekend onderzoeker in massaspectrometrie benadrukt de waarde van multidisciplinaire samenwerking bij het ontrafelen van de mysteries van onze meest gekoesterde kunstwerken. Met haar passie voor zowel kunst als wetenschap, en de steun van haar team, belooft het werk van Caroline aanzienlijke vooruitgang te boeken op het gebied van erfgoedbehoud en kunstanalyse.