E101-/A1-verklaringen hoeven niet te worden gerespecteerd in geval van fraude

Op 6 februari 2018 heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie zich opnieuw uitgesproken over de waarde van de E101-verklaringen. Het betreft de zaak Altun. Zie HvJ-EU 6 februari 2018, zaak C-359/16, Het arrest heeft betrekking op de E101-verklaring, maar kan mijns inziens ook worden toegepast op de A1-verklaring. De voorgenoemde verklaringen zijn formulieren met betrekking tot sociale zekerheid van (gedetacheerde) werknemers. Werknemers die in het bezit zijn van een dergelijke verklaring kunnen hiermee aantonen in welk land de sociale verzekeringspremies worden betaald.

De zaak betreft een Belgisch bedrijf dat gebruik maakte van Bulgaarse werknemers die in het bezit waren van E101‑verklaringen. De Belgische autoriteiten constateerden dat de Bulgaarse ondernemingen die de werknemers detacheerden geen activiteiten van betekenis uitoefenden in Bulgarije. Ook werd vastgesteld dat de verklaringen op frauduleuze wijze zijn verkregen. Het Hof overweegt dat de verklaringen buiten beschouwing kunnen worden gelaten en dat de rechter dient ‘te bepalen of de personen die ervan worden verdacht onder de dekmantel van frauduleus verkregen verklaringen een beroep te hebben gedaan op gedetacheerde werknemers, aansprakelijk kunnen worden gesteld op grond van het toepasselijke nationale recht’ (punt 60).

Het Hof oordeelt dat de Belgische rechter geen rekening hoeft te houden met deze verklaringen indien deze op frauduleuze wijze zijn verkregen. Van belang is dat het Bulgaarse orgaan dat verantwoordelijk was voor de afgifte van de verklaringen heeft nagelaten om de gegevens met het oog op de heroverweging van de gegrondheid van de afgifte van die verklaringen in aanmerking te nemen.