Het doel is om de dingen beter te maken voor dit cohort en het daarop volgende, legt Jenny Schell-Leugers uit. Zij staat op het punt te beginnen aan haar tweejarige aanstelling als voorzitter van MYA, samen met vicevoorzitter Janosch Prinz (FASoS). De afgelopen drie jaar reikte MYA bijvoorbeeld een beurs ter waarde van €15.000,- uit voor interdisciplinaire en interfacultaire projecten. Hiermee geeft het jonge academici zonder financiële middelen de kans om samen te werken met iemand buiten hun eigen onderzoeksveld. “Dit vormt een mogelijke springplank naar grotere subsidies van bestaande samenwerkingen. De presentaties die hieruit voortkwamen, waren indrukwekkend. De beurs heeft er zelfs voor gezorgd dat de betrokken instituten meer met elkaar samenwerken.”

Daarnaast organiseert MYA een reeks lezingen genaamd ‘Growing up in science’, waarin succesvolle academici vertellen over hun beproevingen. “Mensen zoals faculteitsdecanen en leden van het College van Bestuur praten over het pad dat ze hebben bewandeld, over vallen en opstaan en de kwetsbaarheid achter hun schitterende carrières.” vertelt LaPointe. Ze voegt eraan toe dat dit ervoor zorgt dat jonge academici zich beter kunnen herkennen in en meten met de successen van hun voorgangers. Andere activiteiten zijn bijvoorbeeld filmvertoningen en paneldiscussies over academische onderwerpen. “Dit is een populaire en leuke manier om aan wetenschappelijke outreach te werken.” zegt Schell-Leugers.

Alle Nederlandse universiteiten hebben hun eigen lokale afdelingen en er is een nationale organisatie, De Jonge Akademie. “We overleggen met elkaar en vergelijken ervaringen.” legt LaPointe uit. “Ik denk dat de UM een van de beste werkgevers is binnen de Nederlandse academische wereld. Ons College van Bestuur is erg toegankelijk en staat open voor onze argumenten. Ze betrekken ons ook actief.” Hoewel ze vol lof spreken over het leiderschap binnen de UM, willen LaPointe en Schell-Leugers bijdragen aan het aantrekkelijker maken van de academische wereld voor een groep die altijd overwerkt is en vaak de zorg draagt voor een jong gezin.

De onderwerpen die ter sprake komen, variëren van starters- en motiverende subsidies tot erkenning en beloningen, en natuurlijk internationalisering. Schell-Leugers voegde zich twee jaar geleden bij MYA. “Ik worstelde zelf met een aantal dingen tijdens mijn carrière. Toen ik hoorde dat er een manier was om mijn stem te laten horen en mogelijk dingen te veranderen en te verbeteren voor andere mensen, twijfelde ik geen seconde.” Ze is vooral blij met het netwerk van gelijkgestemden van verschillende faculteiten en disciplines. “Het geeft meer voldoening en energie dan ik had gedacht. Je beseft opeens dat je echt een verschil kunt maken als je samenwerkt. Het is fijn om daadwerkelijk iets te bereiken, in plaats van alleen maar te klagen.”

Als voorzitter voelt dat toch een beetje anders, herinnert LaPointe zich van haar tweejarige aanstelling samen met vicevoorzitter Christoph Rausch (UCM): “Als lid kon ik meer van mezelf laten horen. Ik had mijn eigen projecten en probeerde die te verbeteren. De voorzitter moet begrijpen hoe de UM werkt om informatie te vergaren voor de leden en om hen te faciliteren.” Volgens haar bepalen de leden de agenda; de voorzitter moet drempels verlagen en deuren openen.

“Ik was blij met het feit dat er geen hiërarchie was en dat ieders mening telt,” zegt Schell-Leugers, “en ik ben van plan het zo voort te zetten.” Als lid ligt haar focus op werkdruk. Het management van de UM heeft MYA al benaderd om strategische discussies te voeren. Zo willen ze bespreken hoe het slimmere academisch jaar goed kan werken voor personeel zonder studenten te benadelen. “Ik wil de nieuwe groep ook laten kiezen welke projecten ze willen voortzetten en wat eraan we willen toevoegen.”