Nu las ik deze uitspraak niet in de hoedanigheid van wandelaar maar in die van jurist. In de procedure die volgde veroordeelde een jury de school tot betaling van $ 41 miljoen aan Cara, waarvan $ 31 miljoen aan smartengeld. Dat zijn forse bedragen, maar in de VS niet ongebruikelijk zodra er een jury aan te pas komt. De belangrijke vraag – binnenkort  te beantwoorden door het hooggerechtshof van Connecticut – is of de school hier terecht aansprakelijk werd gehouden voor iets wat ook kan worden beschouwd als een ongelukkig toeval.

Voor zowel de Amerikaanse als de Nederlandse jurist is dat vragen naar welke zorgvuldigheid van de school mag worden verwacht. Had de school Cara en haar ouders moeten waarschuwen dat zij tijdens de reis in contact kon komen met ongedierte en voorzorgsmaatregelen moeten nemen om besmetting te voorkomen? Moeilijk was dat niet: de leerlingen vragen om tijdens de wandeling de huid te beschermen en om zichzelf na de excursie te controleren op teken is voldoende. Misschien dat het toekennen van een hoge schadevergoeding scholen ook stimuleert om voortaan voorzichtiger te zijn. Maar wie aansprakelijkheid wenselijk vindt om leerlingen zoals Cara te beschermen, kan daar beter nog eens goed over nadenken.

Het maakt het organiseren van een schoolreisje potentieel zeer kostbaar met als waarschijnlijk gevolg dat scholen dit soort reizen niet meer durven te organiseren. Dat is precies de reden waarom de wetgever in Californië heeft bepaald dat scholen niet aansprakelijk kunnen zijn voor letsel ontstaan tijdens buitenschoolse activiteiten. Aan argumenten vóór en tegen aansprakelijkheid geen gebrek: misschien kunt u ze eens wegen bij uw volgende bezoek aan het bos.

Afbeelding: Wikipedia