Kunstmatig evenwichtsorgaan werkt
Het kunstmatig evenwichtsorgaan dat in 2012 in het Maastricht UMC+ voor het eerst bij mensen is geïmplanteerd, blijkt goed te werken. Tot die conclusie komt een team van artsen en onderzoekers rond prof. dr. Herman Kingma, de enige hoogleraar Klinische Vestibulologie in Nederland, die vandaag afscheid nam wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd. Hij kreeg bij dat afscheid voor zijn verdiensten voor de Universiteit Maastricht en het Maastricht UMC+ maar liefst drie onderscheidingen uitgereikt: de Maastricht University Medallion of Honour, het Facultaire Kleinood van de Faculty of Health, Medicine and Life Sciences en de azM-penning van het Maastricht UMC+.
Sinds september 2012 hebben twaalf patiënten met vrijwel totaal uitgevallen evenwichtsorganen een kunstevenwichtsorgaan, ook wel vestibular implant, gekregen. Deze patiënten kunnen vaak niet meer goed zien tijdens bewegingen van het hoofd en hebben problemen met het evenwicht. Sinds 2012 zijn zij onder laboratoriumomstandigheden getest. Een analyse van de nieuwste testresultaten wijst uit dat het kunstevenwichtsorgaan niet alleen leidt tot een betere oogstabilisatie (dus gezichtsscherpte), maar ook dat het kunstevenwichtsorgaan de hoofd- en lichaamsbewegingen kan aansturen. Dat biedt perspectieven voor het verbeteren van het evenwicht. De onderzoekers hebben nu voor het eerst onomstotelijk aangetoond dat het kunstevenwichtsorgaan ook echt werkt. In de loop van dit jaar zullen de onderzoeksresultaten uitgebreid worden gepubliceerd, onder meer in het wetenschappelijke tijdschrift Frontiers.
Prototype
Nu de werking van het eerste prototype implantaat is aangetoond, richt het huidige onderzoek zich op het verbeteren van dat prototype. Bedoeling is dat er nu een implantaat ontwikkeld wordt dat ook in de dagelijkse praktijk bij patiënten buiten het laboratorium als medisch hulpmiddel kan worden toegepast. De ontwikkeling van de techniek en het patiëntenonderzoek wordt gedaan samen met het academisch ziekenhuis van de Universiteit van Genève.
Relevantie
Evenwichtsstoornissen komen vaker voor dan algemeen gedacht wordt. Een op de vijf mensen krijgt in de loop van zijn leven in meer of mindere mate te maken met een evenwichtsstoornis (bijvoorbeeld doordat er wat gruis op een verkeerde plek in het evenwichtsorgaan belandt). Van alle 65-plussers heeft 25 procent te maken met een slecht functionerend evenwichtsorgaan. Vaak is dit de oorzaak van valincidenten en bijgevolg botbreuken. Maar ook jonge mensen kunnen getroffen worden door een plotselinge uitval van het evenwichtsorgaan: dat kan spontaan gebeuren, maar ook na medicijngebruik. Van bepaalde levensreddende antibiotica (zoals gentamycine) is bekend dat ze het evenwichtsorgaan aantasten. Ook tekenbeten en auto-immuunziektes kunnen leiden tot een plotselinge uitval van het evenwichtsorgaan.
Afscheid
Prof. dr. Herman Kingma, van huis uit kwantum-biofysicus, geldt mondiaal als een van dé specialisten op het gebied van evenwichtsstoornissen. De afgelopen dertig jaar leverde hij een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling, reputatie en naamsbekendheid van de Universiteit Maastricht en het Maastricht UMC+; reden om hem vandaag de Medallion of Honour, het Facultaire Kleinood en de azM-penning toe te kennen. Kingma nam het initiatief tot een inmiddels wereldwijde standaardisatie op het gebied van de klinische diagnostiek van evenwichtsstoornissen. Naast onderzoek besteedt hij veel tijd aan onderwijs. Hij reist al jaren de wereld over om zijn kennis en passie uit te dragen en is als geen ander in staat de complexe materie toegankelijk te maken voor diverse doelgroepen. Daarnaast zette hij zich jarenlang actief in voor medezeggenschap aan de Universiteit Maastricht. Zo tilde hij de afgelopen zes jaar als voorzitter van de Universiteitsraad de medezeggenschap naar een hoger plan. Naast hoogleraar is hij hoofd van de evenwichtsafdeling voor klinische diagnostiek binnen de afdeling KNO van het Maastricht UMC+. Na zijn pensioen volgt KNO-arts Raymond van de Berg hem op.
Lees ook
-
In aanloop naar de Europese verkiezingen zijn er zorgen over de staat van democratie en rechtsstaat in Europa. In Nederland is het een zorg die rond de formatietafel hangt. Polen leek lange tijd dezelfde kant op te gaan als Hongarije, maar sinds de verkiezingen van afgelopen oktober lijkt daar het tij gekeerd. De belangrijkste les die we van Polen kunnen leren? Democratie wordt niet gemaakt in het stemhokje, maar op straat.
-
Al met al zullen maar weinig mensen bij het lezen over de boerenprotesten gedacht hebben ‘dit is goed nieuws voor de EU.’ En toch zouden de boerenprotesten dat best eens kunnen zijn.
-
De Europese verkiezingen staan voor de deur. Democratie in de EU heeft tekortkomingen, maar het ontbrak de afgelopen decennia in de EU vooral aan politiek debat. Het is goed dat dit aan het veranderen is.