De eerste op de universiteit

In Nahdjays familie is het niet gebruikelijk om te studeren. Zijn moeder deed de huishoudschool; zijn vader begon met werken zonder de middelbare school af te ronden. “De meeste van mijn familieleden beginnen op hun achttiende met werken en gaan dan uit huis. Ik begon op die leeftijd net aan het vwo. Ik zie bij veel mensen om me heen dat het heel gewoon lijkt om rond je achttiende het studentenleven in te gaan. Voor mij was het juist een ongebruikelijk pad.”

Nahdjay wilde de keuze om te studeren dan ook goed afwegen. “Ik voelde de drang om te bewijzen dat studeren goed is voor mijn toekomst en de tijd waard is.” “Maar,” zo benadrukt Nahdjay, “mijn moeder is heel trots op me. Ik heb me altijd gesupport gevoeld bij mijn keuze.”
 

Studiekeuze

Bij het kiezen van een studie heeft Nahdjay uitgebreid naar de toekomstperspectieven gekeken. “Ik wilde een studie kiezen die goede baankansen biedt en ik wilde vaardigheden ontwikkelen waar ik mijn hele leven iets mee kan.” Nahdjay vond wiskunde altijd al leuk. Daarom besloot hij zich specifiek te oriënteren op wiskundige studies. Na het verhaal van de docent op de open dag bij Computer Science wist hij het zeker: deze studie past bij hem.

Nahdjay vertelt: “De studie is een mix van wiskunde en probleemoplossend vermogen. Je leert wiskundige kennis toe te passen om er producten mee te maken, zoals software.” Nahdjay noemt het de perfecte kruising tussen theorie en toewerken naar concrete resultaten.
 

Zorgen over baankansen

Nahdjay heeft nog geen seconde spijt gehad van zijn studie. Wel vindt hij het soms spannend dat je nooit baanzekerheid hebt. “Nu wordt vaak gezegd dat de banen voor het oprapen liggen in de ICT. Maar als je kijkt naar grote technologiebedrijven zie je dat IT’ers vaak bij economische tegenslag het snelst worden ontslagen. Dat vind ik wel spannend. Deels door mijn achtergrond vind ik het belangrijk om straks aan een goede baan te komen.”

Hij relativeert: “Natuurlijk wil ik de universiteit liever zien als een plek om kennis te vergaren, niet als een machine om een baan te krijgen. Maar ik wil wel graag dat studeren mijn tijd waard is, juist omdat sommige anderen al op hun achttiende werken.”

Tekst gaat verder onder de foto.