Afgelopen zaterdag was de Bachelor Open Dag. Het was in mijn prille bestaan als decaan al de derde open dag die ik meemaakte. Dit zijn hoogtijdagen waarop universiteit en faculteit zich van hun beste kant laten zien en waarop staf en studenten elke keer opnieuw fantastisch samenwerken om studiekiezers en hun ouders een onvergetelijke ervaring te bieden. Zo was het ook afgelopen zaterdag dankzij de grote inspanningen van Kitty Peijmen en van vele andere collega’s vóór en achter de schermen, van studenten en alumni. Zelf was ik als decaan aanwezig in het Café voor ouders en heb ik heel veel rond gelopen. Dit soort dagen is tenslotte niet alleen ideaal om studiekiezers te ontmoeten, maar ook om bij te praten met collega’s, studenten en alumni. Ik deed zelfs mee aan de juridische quiz georganiseerd door de JFV Ouranos (ik zal mijn score niet onthullen).

Open dagen zoals gisteren zijn ook een goede gelegenheid om na te denken over wat voor soort studenten wij aan onze faculteit willen hebben. Wie de afgelopen weken de krant heeft gelezen, zal het niet ontgaan zijn dat er veel discussie is over de spiraal waar Nederlandse universiteiten in terecht zijn gekomen: universiteiten worden afgerekend op aantallen studenten en diploma’s; dat heeft geleid tot een explosieve groei van studenten, maar de onderwijsbegroting is niet meegegroeid. Daardoor moeten met steeds minder geld steeds meer studenten worden bediend. In theorie kan één universiteit besluiten om niet langer aan deze race mee te doen, maar die dan zal een minder groot deel van de taart krijgen. Een typisch voorbeeld van een prisoner’s dilemma.

Wat onze faculteit wel kan doen, is proberen er voor te zorgen dat wij vooral studenten aantrekken die een bewuste keuze maken voor rechten en dus weten wat ze kunnen verwachten. Dat is ook belangrijk om de uitval in het eerste jaar te verminderen. Tijdens één van de presentaties afgelopen zaterdag werd aan de studiekiezers de vraag gesteld waarom men rechten wilde studeren. Niemand gaf antwoord. Nu vindt een vijfde- of zesdeklasser het misschien best eng om iets te zeggen in een volle zaal, maar dat is niet per se de hele verklaring. Ik denk dat we studiekiezers nog beter moeten laten zien wat rechten studeren betekent, én wat het betekent in Maastricht. Nu er op de middelbare school weinig aandacht is voor rechten, moet dat op een andere manier worden georganiseerd. Dat kan via pre-academic experience-initiatieven. Er bestaat inmiddels een prachtige virtuele open dag voor rechten, maar de uitdaging is om er ook één te maken die studiekiezers virtueel midden in een onderwijsgroep plaatst en hen actief doet meedenken over de oplossing van een probleem. Volgende afspraak: Master Open Dag op 24 maart.