Wonen en werken op de studentencampus aan de Sorbonnelaan
Het terrein aan de Sorbonnelaan in de Maastrichtse wijk Randwyck oogde zo’n twee jaar geleden nog ietwat kaal en afgelegen. Dat had vooral te maken met de modulaire en tijdelijke uitstraling van de studentenwoningen die er in korte tijd zijn gerealiseerd. Inmiddels krijgt de plek steeds meer het karakter van een heuse studentencampus, dankzij de aangebrachte groenvoorzieningen, ontmoetingsplekken en de mix aan studenten die er dagelijks komt en gaat. De campus is nu het thuis van ruim 800 studenten. Hoe het is om te wonen, leven en werken op deze plek? We vroegen het tijdens een rondje over het campusterrein.
Over de locatie:
Op het terrein aan de Sorbonnelaan in Randwyck zijn in de afgelopen twee jaar zo’n 900 studentenstudio’s gerealiseerd. Deze worden grotendeels bewoond door (internationale) studenten. Daarnaast is een klein deel ingericht als beschermde woonvorm voor zorgorganisatie LEVANTOgroep. Op die manier komen verschillende groepen op het terrein bij elkaar. De studio’s zijn 18m2 groot en hebben een eigen keuken, badkamer en toilet. Het gros wordt gemeubileerd aangeboden. Het complex wordt beheerd door Plaza Resident Services met een huismeester die op werkdagen aanwezig is. Daarnaast is er bij calamiteiten 24/7 iemand bereikbaar vanuit de beheermaatschappij. Bewoners kunnen gebruikmaken van verschillende gezamenlijke ruimtes. Ze wonen bovendien tegenover het UMC+ en in de directe omgeving van de Faculty of Psychology and Neuroscience, Faculty of Health Medicine and Life Sciences, en de Faculty of Science and Engineering van de UM.
Sergio Aspers, property manager Plaza Resident Services:
“Voor ouders is het vaak een geruststellende gedachte om hun zoon of dochter hier achter te laten. Het gaat toch vaak om jonge studenten, die voor het eerst het huis uitgaan. In het geval van internationale studenten is dat vaak ook nog eens ver huis. Dan voelt dit als een veilige omgeving. De studentenstudio’s voldoen aan alle eisen van deze tijd als je het hebt over (brand)veiligheid. Wat dat betreft zit je hier wellicht beter dan in een kamer ergens in een oud pand in de binnenstad. Bovendien is er camerabewaking en overdag een huismeester vanuit ons aanwezig.”
Tekst gaat verder onder de foto
Voor ouders is het vaak een geruststellende gedachte om hun zoon of dochter hier achter te laten.
Sergio AspersManuel Baptista (19) uit Portugal, eerstejaars student Economics & Operations Research aan de Universiteit Maastricht:
“Ik ben mijn zoektocht naar woonruimte heel vroeg gestart, toen ik wist dat ik naar Maastricht zou gaan verhuizen, maar het was heel moeilijk om ertussen te komen. Via de website van Plaza Resident Services kwam ik uiteindelijk hier terecht en toen ging het snel. Mijn eerste jaar zit er inmiddels op en ik heb mijn draai hier helemaal gevonden. Ik vind het erg fijn dat ik mijn eigen keuken en badkamer heb. Het voelt als mijn eigen plek. En als ik zin heb in gezelschap, zoek ik dat op hier op het terrein of ik ga naar de stad. Mijn faculteit ligt in het centrum van de stad, dus daar kom ik sowieso regelmatig. ”
Tekst gaat verder onder de foto
Gilbert Kole, huismeester Plaza Resident Services:
“Uiteraard geldt dat je met studenten te maken hebt die hun vrijheid ruiken en ook nog uit alle windstreken komen. Dat vergt af en toe om extra toezicht en maakt het belangrijk om te blijven communiceren over regels en afspraken die we hier hanteren. Tegelijkertijd zorgt het er ook voor dat de sfeer goed is en er veel persoonlijk contact is. Omdat er nu behoorlijk wat studenten wonen en er zowel binnen en buiten plekken zijn om elkaar te ontmoeten, leeft de campus inmiddels volop. Dat horen we ook terug vanuit omwonenden; die ervaren het als prettig en zien het als toegevoegde waarde voor de buurt.”
Tekst gaat verder onder de foto
Esin Cam uit Turkije, eerstejaars studente Maastricht Science Programme aan de Universiteit Maastricht:
“Toen ik hier net in trok was ik bang dat ik hier misschien wat geïsoleerd zou zitten, op afstand van het centrum van de stad, maar dat is uiteindelijk heel erg meegevallen. Ondanks dat iedereen zijn eigen plek heeft, is er onderling veel sociaal contact. Er lopen zoveel nationaliteiten hier rond. Dat zorgt voor een fijne sfeer waar ik me thuis voel. Het openbaar vervoer naar de stad mag nog wel iets beter. Zeker als je, net als ik, niet gewend bent om veel te fietsen door de kou en regen.”
Contact maken met anderen gaat hier heel makkelijk. Iedereen is erg behulpzaam, we zitten allemaal in dezelfde situatie: ver van huis in een onbekende stad. Dat schept een band.
Esin CamDaphne Philippen, persoonlijk begeleider LEVANTOgroep:
“Vanuit LEVANTOgroep bieden wij hier beschermde woonplekken aan ruim 20 bewoners. Dit zijn jongeren tussen de 16 en 27 jaar die om allerhande redenen (tijdelijk) begeleiding nodig hebben bij het zelfstandig wonen. Er zitten zeker best wat uitdagingen aan het ‘samenwonen’ met studenten op dit terrein. Zo is het voor onze bewoners soms lastig om te ervaren dat studenten vrijer zijn in het maken van eigen keuzes. Aan de andere kant ontstaan er juist ook heel mooie contacten onderling. Studenten en onze bewoners zoeken elkaar op in gemeenschappelijke ruimtes. Je merkt dat bewoners positief geprikkeld worden door bijvoorbeeld andere talen, nieuwe sporten en het invullen van je dag. Er is zelfs een bewoner die fietsen van studenten repareert. Dat is mooi om te zien!”
Tekst gaat verder onder de foto
Shahana Musharat (31) uit Bangladesh, student Data Science aan de Universiteit Maastricht:
“Mijn eerste indruk toen ik hier kwam? Eigenlijk meteen goed. Voor mij is het echt een verademing dat ik hier mijn eigen voorzieningen heb en niets hoef te delen. Eindelijk mijn eigen plek: daar word ik wel heel blij van. De studio is niet groot, maar als je wil kun je zelf ook andere plekken opzoeken. Ook contact met anderen gaat hier heel makkelijk. Iedereen is erg behulpzaam, we zitten allemaal in dezelfde situatie: ver van huis in een onbekende stad. Dat schept een band. En ik zit natuurlijk heel dicht bij de faculteit, op loopafstand. Naar de stad kun je makkelijk op de fiets. Ik vind de route langs het water erg mooi, als het niet te koud is tenminste.”
Tekst: Sanne Tummers
Fotografie: Joris Hilterman
De Universiteit Maastricht is de meest internationale universiteit van Nederland. Een gegeven waar we trots op zijn, dat ons veel brengt en veel biedt. Iets wat bovendien oneindig veel mooie en inspirerende verhalen oplevert. Dit verhaal is er één van. #VanDeRegioVoorDeRegio.
Wil je meer verhalen lezen, kijken of luisteren? Ga dan naar onze campagnepagina.
Lees ook
-
Sinds de middelbare school weet geneeskundestudent Julia Schepers dat ze dyslexie heeft. Toen ze 3 jaar geleden kwam studeren aan de UM, stapte ze al snel naar Disability Support om ondersteuning te vragen voor haar dyslexie.
-
Studeren is voor psychologiestudent Estella Jardi Roca anders dan voor de meeste studenten. Door chronische ziektes moet ze regelmatig colleges missen vanwege ziekenhuisbezoeken en heeft ze meer rust nodig dan haar leeftijdsgenoten.
-
Bewegende oranje stippen op een gele achtergrond zijn het eerste teken dat er iets bijzonders gebeurt in de wereldwijd beroemde kalksteengroeve in de Maastrichtse Sint-Pietersberg. Dichterbij zie je dat het om mensen gaat gekleed in oranje hesjes. Het zijn studenten van het Maastricht Science Programme en hun begeleiders.