Karin Bijsterveld (1961) studeerde geschiedenis in Groningen en is hoogleraar Wetenschap, Technologie & Moderne Cultuur aan de Universiteit Maastricht. Ze publiceerde de monografie Mechanical Sound: Technology, Culture and Public Problems of Noise in the Twentieth Century (MIT 2008), de bundel Sound Souvenirs: Audio Technologies, Memory and Cultural Practices (met José van Dijck, AUP 2009) en The Oxford Handbook of Sound Studies (met Trevor Pinch, 2012). Meer recente publicaties zijn Soundscapes of the Urban Past: Staged Sound as Mediated Cultural Heritage (Transcript, 2013), de monografie Sound and Safe: A History of Listening behind the Wheel (Oxford UP, 2014, met Eefje Cleophas, Stefan Krebs and Gijs Mom) en het themanummer "Auditory History" voor The Public Historian (2015). Ook coördineerde ze in de afgelopen jaren het VICI onderzoeksprogramma Sonic Skills over de geschiedenis van geluid en luisteren in de wetenschap (http://fasos-research.nl/sonic-skills/).

Bijsterveld is coördinator van de specialisatie Sound Studies binnen de Master Media Culture. Eerder was ze directeur van de Research Master Cultures of Arts, Science and Technology en Directeur van de Onderzoekschool voor Wetenschap, Technologie en Moderne Cultuur. Ze is "founding member" van ESSA (European Sound Studies Association) en lid van de Editorial Advisory Board van Sound Studies: Interdisciplinary Journal of the Arts, Humanities and Social Sciences. Sinds 2016 is Bijsterveld lid van de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen. In het najaar van 2016 werkt ze als visiting scholar aan het Max Planck Institute for the History of Science (Berlijn) en in het voorjaar van 2017 als fellow aan het Netherlands Institute for Advanced Study (Amsterdam).