Andreas Vesalius en het begin van de moderne wetenschap

Andreas Vesalius (Andries van Wesel) (Brussel, 1513 - Zakynthos 1564) was arts en anatoom en één van de grondleggers van de anatomie. Vesalius werd opgeleid in Leuven en Parijs. Hier bestudeerde hij de geneeskunde volgens de destijds gangbare leer van Galenus, een Grieks/Romeinse arts uit de tweede eeuw na Christus. 

Hoewel Vesalius eerst deze leer volgde, besefte hij langzaam maar zeker dat werkelijke waarnemingen belangrijker zijn dan wat er in de boeken te vinden is. Deze visie was behoorlijk vernieuwend. Vesalius kreeg aanvankelijk veel negatieve kritiek te verduren. 

In 1537 werd hij in Padua benoemd tot professor anatomie en chirurgie. In deze positie kon hij anatomisch onderzoek doen aan de lichamen van ter dood veroordeelden. In 1543 bracht hij De Humani Corporis Fabrica uit, een wereldberoemd meesterwerk met gedetailleerde tekeningen van Italiaanse kunstenaars. Naast sectie op overleden mensen deed Vesalius ook sectie op dode én levende dieren.