De zomer van 2014. Onrust in Oost-Oekraïne, de terugkeer van de koude oorlog. Het neerhalen van vlucht MH17. De barbaarsheid van de Islamitische Staat. De ebolacrisis. 
Verbazend, eerder nog beklemmend, was de gelatenheid waarmee werd gereageerd. Alsof een levendige, moderne beschaving tot stilstand kwam. 

Elchardus interviewde 2.000 jongvolwassenen en concludeert dat die generatie weliswaar wil geloven dat het “straks nog beter wordt”, maar vastzit aan een heden van angst en onzekerheid, én aan de machteloosheid zich daaraan te onttrekken. Voor hen is de maatschappelijke neergang te overweldigend om deze in hun eentje te keren. 

Elchardus heeft vanavond desondanks een optimistische boodschap: het is een aanloop tot een politiek van hoop, verlangen en vooruitgang.