Vrijwilliger voor een dag

Voldoening. Dat gevoel overheerst bij de deelnemers aan de eerste Big Volunteer Day van vrijwilligersorganisatie Serve the City Maastricht. Ruim 50 mensen – studenten, ouderen, Maastrichtenaren en internationals – hebben zich opgegeven om een ochtend lang te helpen bij verschillende projecten in de stad. Het resultaat: overal blije gezichten, mooie gesprekken en onverwachte ontmoetingen.

De aftrap van de Volunteer Day gebeurt in de Entre Deux, het verzamelpunt waar na afloop alle deelnemers een lunch geserveerd krijgen. Sommige vrijwilligers begroeten elkaar hartelijk. Voor hen is het soms al de derde of vierde keer dat ze meedoen aan een activiteit van Serve the City. “Het is een mooi middel om met nieuwe mensen in gesprek te raken”, vindt voorzitter Daniël Herbers. “Daarom komen veel mensen terug.”

Deze zaterdag gaan een stuk of zes groepjes op pad. Om een oudere mevrouw te helpen met verhuizen, om spelletjes te doen met vluchtelingkinderen, om buschauffeurs en passanten in de stad te verrassen, om een brunch voor ouderen te bereiden of om mensen met een beperking een ochtend te verwennen.

nagellakken
Meyke Houben (tekst), Martine van Bijlert (fotografie)

Het laatste groepje zet koers naar een begeleid wonen locatie van Radar. Onderweg op de fiets vindt de onderlinge kennismaking plaats. In het Engels, Nederlands en Maastrichts. Studenten Rous en Marie (die uit Duitsland komt) hebben al eerder meegedaan, voor Ralph en expats Kasia en Silvia is het de eerste keer. De Maastrichtse Wenda is met haar rollator in de bus gestapt, waar ze gezelschap krijgt van Zonnoh. De Liberiaanse woont momenteel in het AZC in Heerlen, maar is speciaal voor de Volunteer Day naar Maastricht gekomen. “Ik zag de aankondiging via internet en wilde graag helpen. Eigenlijk ben ik verpleegster. Ik wil mijn bijdrage leveren aan de maatschappij. Als ik niet kan werken, dan via vrijwilligerswerk. Jammer genoeg spreek ik alleen nog geen Nederlands.”

Nagels lakken

Voor de bewoners met wie Ralph, Zonnoh en Wenda even later in de gezellige woonkamer een potje Uno spelen, maakt dat niet uit. Zij genieten met volle teugen. Een uur later is Ralph al gestrikt om maandelijks een partijtje te komen schaken met een andere bewoner. Intussen is de keuken veranderd in een nagelstudio. Handcrèmes, removers en allerlei kleuren nagellak staan op tafel uitgestald. Marie neemt Mieke onder handen, die graag nagellak met glitters wil. “Op deze manier ontmoet ik mensen die ik anders niet zo snel zou tegenkomen”, vertelt Marie. “Ik vind het leuk om samen een ervaring te creëren. Niet alleen door te praten, maar ook door gezamenlijk iets te doen.” Als Mieke klaar is, worden de rollen omgedraaid en versiert zij de vingers van Marie met glitter. Veel glitter. Verschrikt vraagt ze of het wel goed is. “Ik vind het prachtig”, lacht Marie. “Ik hou van veel. Meer is meer.” Het stelt Mieke gerust. “We hebben wel lol hè”, concludeert ze.

Bewoonster Kitty heeft de ‘nagelsalon’ verlaten en legt nu met Rous de laatste hand aan een fraaie collage op papier. Centraal staat een foto van de carnavalsband Ziesjoem. “Daar ben ik al 38 jaar fan van”, zegt Kitty trots. Met engelengeduld plakt ze bloemetjes, poëzieplaatjes en letters om de foto heen. Knutselen is wat ze het liefste doet. Voor haar komt het einde van de verwendag dan ook te vroeg, ze had nog uren kunnen doorgaan.

Verrassend

Greet de Rechter van Serve the City Maastricht is enthousiast over de opkomst voor de eerste Volunteer Day. “Wij proberen door middel van dit soort acties mensen met verschillende achtergronden bijeen te brengen. De ervaring is dat deelnemers vaak totaal verrast zijn: het geeft zo veel meer terug dan ze verwachtten. Van onze vrijwilligers is ongeveer 60% student. Zij willen graag iets doen voor de stad, maar weten niet altijd hoe. Via internet komen ze dan bij ons uit. Vaak zijn het ook internationale studenten. Voor hen is het een eyeopener. Zij hebben in de meeste gevallen geen idee wat er bij de gemiddelde Maastrichtenaar achter de voordeur gebeurt.”

Lees ook

  • Na jaren van turbulentie, heeft het leven van alumna Lea Vink een vlucht genomen in Wenen. Ze kan er nieuwe stappen zetten in haar loopbaan op het kruispunt van luchtvaart en organisatiepsychologie. Ook op persoonlijk gebied lacht het geluk haar toe sinds haar transitie van man naar vrouw.

  • Frans Verhey, hoogleraar Ouderenpsychiatrie en Neuropsychiatrie is trots op wat er met het Alzheimer Centrum Limburg is bereikt en op het team dat werkt vanuit één visie: mensen met Alzheimer perspectief op kwaliteit van leven bieden. “Te vaak wordt Alzheimer gezien als een afschuwelijke, dodelijke...

  • Vanuit een kleine kamer in een quarantainehotel in Nieuw-Zeeland laat UM-alumna Moniek Mestrom haar licht schijnen over het belang van spoedeisende geneeskunde en haar ervaringen als scheepsdokter. Ze voelde zich nog nooit zo vrij als tijdens expedities naar Antarctica en Groenland.