Students for Climate - bouwen aan een community
Studenten die demonstreren tegen klimaatverandering. Hm, dat klinkt niet echt als nieuws. Dat doen studenten al sinds mensenheugenis. Students for Climate is zich bewust van het cliché, dus gooide de organisatie het over een andere boeg bij hun actie eerder deze maand.
Zoals verwacht was de opkomst lager, maar toch had de actiegroep haar doel bereikt. Op 11 mei kwamen 1.500 mensen opdagen voor de klimaatmars in Maastricht. Die werd gehouden op een zaterdag, niet de meest geschikte dag voor studenten. Maar daar zit een gedachte achter: dit keer vormden de demonstranten een veel minder homogene groep dan de eerste keer. Nu nam de lokale bevolking deel aan het protest. En daar ging het om, niet om de cijfers.|
Tijdens die eerste mars, op 15 maart 2019, had Students for Climate meer dan 3000 demonstranten weten op te trommelen. "We waren toen erg blij met de opkomst, vooral ook omdat het plensde van de regen. Het was een geweldige ervaring - ook om te leren hoe je zo’n massabijeenkomst organiseert," zegt Arthur Bribosia (University College Maastricht), een van de oprichters van het Maastrichtse afdeling van Students for Climate en de hoofdorganisator. Hij is tevens tevreden met de berichtgeving in de media – ook al werd er vaak op gewezen dat de mars vrijwel uitsluitend bestond uit studenten.
Students4Climate Maastricht strijdt voor klimaatrechtvaardigheid. Ze voeren actie voor duurzame verandering op lokaal niveau en organiseren marsen om mensen bewust te maken van het probleem. En ze willen iedereen in Maastricht betrekken bij het zoeken naar oplossingen.
Opbouwende kritiek
"We hebben de kritiek in de media serieus genomen. Dus vanaf dat moment hebben we ons meer gericht op de lokale bevolking, om hen erbij te betrekken.” Voorafgaand aan de volgende mars, gingen ze praten met scholen en lokale organisaties om hun steun te krijgen - en overal waar ze kwamen, kregen ze een warm welkom. "We maakten ons zorgen over de taalbarrière en over hoe men tegen studenten aankijkt, maar iedereen steunde ons, of ze nu mee wilden doen of niet."
Als je de reacties op social media bekijkt naar aanleiding van de artikelen die over de mars werden geschreven, dan snap je wel waarom ze er niet geheel gerust op waren - "maar de negativiteit bestaat vrijwel uitsluitend online." Arthur begrijpt de scepsis wel. "Mensen denken dat een vorm van loltrappen is: lekker een beetje schreeuwen in de straten en dan weer terug naar onze comfortabele leventjes - en ik kan dat wel volgen: als je hier studeert, ben je ook tot op zekere hoogte in een bevoorrechte positie."
Mensen bij elkaar brengen
Openheid en wederzijds begrip zijn essentieel om een dialoog te kunnen beginnen en mensen van mening te laten veranderen. "Niemand is voorstander van klimaatverandering, mensen hebben gewoon verschillende prioriteiten - maar het is gewoon verstandig om je in de situatie van de ander te verplaatsen en hun zorgen serieus te nemen." Dus dachten de organisatoren na over manieren om mensen samen te brengen: op Plein 1992 bouwden ze een enorme boom van papier-maché, studenten samen met de lokale bevolking, kinderen met gepensioneerden.
"Het idee erachter? Dat het heel leuk is om met papier-maché te werken...", antwoordt Arthur lachend. "Maar ook om samen iets met milieu te doen en iets symbolisch neer te zetten." Students for Climate beseft dat de steun van de lokale bevolking van vitaal belang is, omdat ze, in tegenstelling tot studenten, in de stad blijven wonen en daarom serieus worden genomen door de beleidsmakers. "De lokale politiek lijkt zich alleen maar te richten op de werkende mens. We hebben de lokale bevolking nodig om het verschil te kunnen maken."
Niet alleen schreeuwen op straat, maar samen schreeuwen op straat. De oprichters van S4C Maastricht: Marion Meyers (DKE), Delphine De Potter (UCM) en Arthur Bribosia (UCM).
Veranderen op lokaal niveau
Thibaut Schots (Economie en Strategie in Opkomende Markten) is de leider van de taakgroep die zich bezighoudt met beleid. Hij lobbyt bij ambtenaren en politici op gemeentelijk niveau. "We proberen beleid uit te voeren om van Maastricht een stad zonder afval te maken. Denk aan een verbod op plastic verpakkingen of het bevorderen van het gebruik van alternatieven voor plastic. Maar ook prikkels om de lokale economie te stimuleren of campagnes die gericht zijn op de consumptie van lokale producten."
"We praten met politici om erachter te komen wat haalbaar is en om iemand te vinden die onze ideeën kan uitdragen. Tegelijkertijd onderhouden we contact met onderzoekers hier aan de UM om onze ideeën te evalueren en ons te helpen ze te verfijnen." Thibaut is van mening dat studenten een brugfunctie kunnen vervullen tussen academisch onderzoek en de politiek. Hij voelt zich gesteund door het enthousiasme dat hij tot nu toe heeft gezien.
Het meest urgente probleem van onze tijd
"Het punt is dat we ons moeten realiseren dat we veel meer invloed kunnen hebben dan alleen maar door te gaan stemmen elke vier of vijf jaar," zegt Arthur. Zijn actiegroep zijn er duidelijk op gebrand om hun boodschap ook buiten de studentengemeenschap te verspreiden. Onder de paraplu van het Klimaat Aktie Netwerk werken ze aan een groeiend netwerk van lokale organisaties die elkaar ondersteunen, van Precious Plastic tot Mondiaal Maastricht tot CNME.
"We willen allemaal hetzelfde, maar we houden ons met verschillende issues bezig - dus is het erg stimulerend en nuttig om ons te organiseren." Gebruikmakend van de internationale dynamiek en hun nieuwe netwerk, hebben ze in juni een nieuwe klimaatmars gepland. "We willen laten zien dat het ons ernst is, dat we niet weggaan. Studenten komen en gaan, maar vooralsnog is dit een blijvend probleem, het meest urgente van onze tijd. "
Bewustwording en een boom: een S4C project met lokale families in het Kunstfront.
Lees ook
-
Wat betekent het om te wonen, werken, ondernemen en leven in een stad en regio met een internationale universiteit. Wat merk je ervan en wat heb je er eigenlijk aan? We vroegen het aan Marcell Ignéczi. Hij kwam naar Zuid-Limburg om te studeren aan het Department for Knowledge Engineering van de...
-
Als patiënt in een ziekenhuis zie je dagelijks veel verschillende gezichten aan je bed: een verpleegkundige die je bloeddruk meet, een arts of verpleegkundig specialist die jou informeert over het zorgplan en een voedingsdeskundige die jou voorziet van het juiste eten en drinken. Hoewel al deze...
-
Het Children’s Rights Research team werkte aan een rapport dat laat zien hoe de Verenigde Naties de rechten van deze groep kinderen kan opnemen in haar monitoring- en rapportagecycli.
