The Maastricht Center for Robots
Stel je eens een robot voor die kan reageren op je vragen, je eten kan serveren in een restaurant, of ouderen in een verzorgingstehuis gezelschap kan houden. Tegenwoordig is dit geen futuristische fantasie meer, maar de werkelijkheid. Hoewel het idee aanvankelijk misschien niet heel bijzonder lijkt, zou het in combinatie met een doordacht businessplan en een verbeterde gebruikerservaring een diepgaande impact op de maatschappij kunnen hebben.
Professor Gaby Odekerken-Schröder, Professor Dominik Mahr en hun team van het Maastricht Center for Robots willen meer te weten komen over het effect dat robots hebben op menselijk gedrag. Het onderzoek loopt nu al enkele jaren en boekt grote vooruitgang. Gaby, Dominik en hun team hanteren een triple helix benadering, waarbij de overheid, industrie en universiteit samenwerken en partnerschappen tussen de universiteit en andere instanties van groot belang zijn. Hierdoor zijn er al concrete resultaten geboekt door middel van de implementatie van diverse robots binnen vier verschillende organisaties.
-
-
Dadawan
Ja je ziet het goed, echte robots helpen menselijke werknemers om snelle service te garanderen bij Dadawan. De robots dragen bij aan het welzijn van het personeel en de tevredenheid van gasten. Het gebruik van service robots past bij het concept van Dadawan. Voorheen waren medewerkers vaak te druk voor een praatje met gasten. Dat was frustrerend... Met behulp van de service robots is dat nu een ander verhaal. De robots kunnen eten en drinken bezorgen aan meerdere gasten tegelijk, waardoor het personeel meer tijd heeft voor de gasten.
-
Bij Dadawan merkten ze op dat de robots in het begin zeker een 'wow-effect' creëerden onder de gasten. Gasten probeerden echt met de robots te interacteren of wilden foto's met ze maken. Inmiddels zijn de meeste gasten gewend geraakt aan de aanwezigheid van de robots, en zijn de robots echt onderdeel geworden van het Dadawan-team.
Klik op het icoontje om alle foto's te bekijken
Pepper
Pepper, de service robot, maakte zijn debuut in de Universiteitsbibliotheek. Pepper is een fysieke robot ontworpen voor interactie met gebruikers. Studenten hebben de mogelijkheid om met Pepper te communiceren door de optie 'stel me een vraag' op het scherm te selecteren, waarmee ze basisvragen kunnen stellen over de bibliotheek en de aangeboden services. Deze vragen kunnen variëren van eenvoudige vragen zoals "Waar zijn de toiletten?" tot meer technische vragen zoals "Hoe maak ik verbinding met de Wi-Fi?"
(De tekst loopt door onder de foto's)
-
Dit initiatief sluit aan bij de visie van de Universiteitsbibliotheek om een levend laboratorium op te zetten, waarbij de integratie van wetenschappelijk onderzoek met actieve betrokkenheid van de UM-gemeenschap wordt benadrukt. Het overkoepelende doel van het project rondom Pepper is om bij te dragen aan onderzoek gericht op het verbeteren van de ervaring van bezoekers, met name studenten, en om medewerkers van de bibliotheek te ontlasten, zodat ze zich kunnen concentreren op inhoud gerelateerde vragen.
Klik op het icoontje om alle foto's te bekijken
-
Temi
Telepresence robot Temi is in staat om online studenten en personeel te vertegenwoordigen in het hybride kantoor of klaslokaal! Door Temi kunnen collega's of studenten die niet fysiek aanwezig zijn toch deelnemen aan activiteiten of vergaderingen. Hybride vergaderingen of tutorgroepen worden daardoor aanzienlijk toegankelijker. Onderzoek heeft aangetoond dat Temi een positieve invloed heeft op de groepsdynamiek, wat cruciaal is in een PBL-setting.
Vooral in een tijd waarin hybride werken en studeren steeds gebruikelijker wordt, is Temi zeer nuttig. Met behulp van Temi wordt een gevoel van fysieke aanwezigheid gecreëerd, wat de interactie met collega's of medestudenten die online aanwezig zijn aanzienlijk verbetert.
-
HIRO
In zorgcentrum Campagne van Sevagram zijn ze begonnen met het inzetten van een kleine robot in de vorm van een baby om gevoelens van zorg en comfort op te roepen bij mensen met gevorderde dementie. De robot heeft bewust geen gezichtje gekregen. Mensen met een bepaalde mate van dementie zijn namelijk zelf in staat om een gezicht te projecteren op de robot. Daarnaast verschillen de interactiviteit en geluiden van de robot waardoor deze niet altijd overeenkomen met een vaste gezichtsuitdrukking.
-
-
De kleine robot voelt zacht aan door zijn pluche omhulsel, waardoor ouderen hem comfortabel kunnen vasthouden en knuffelen. De robot moedigt ook gesprekken en spel aan tussen bewoners en tussen bewoners en personeel. Omdat de robot op een baby lijkt, ontwikkelen ouderen er sneller een band mee. De momenten met de robot zijn een highlight voor de bewoners, wat gedurende de dag verlichting en plezier biedt.
Klik op het icoontje om alle foto's te bekijken
-
-
Het MCR team
Waar technologie en mensen samenkomen: Professor Gaby Odekerken-Schröder, Professor Dominik Mahr en hun team samen met enkele van 'hun' robots.
Fotografie: Paul van der Veer
Tekst: Sanne Handels