Mastrigt of Maastricht
“Natuurlijk koos ik voor Maastricht vanwege mijn achternaam”, zegt hij schertsend. Maar nee, dat was niet de reden. Na het behalen van zijn VWO start hij in 2005 met Sociale Geografie en Planologie aan de Universiteit Utrecht maar de opleiding voldoet niet aan zijn verwachtingen. Hij stopt halverwege het jaar en besluit European Studies te gaan studeren in Maastricht.
Rotterdam
Geboren in de grote stad, Rotterdam, zoekt hij een kleinschalige, historische stad om verder te studeren. Ook de internationale omgeving van Maastricht spreekt hem aan. Het idee dat je eigenlijk niet eens een fiets nodig hebt om je te verplaatsen, maakt het plaatje compleet. Beelden van Oxford en Cambridge dringen zich op. Toch blijkt de werkelijkheid van het studeren minder romantisch, de academische gemeenschap is minder hecht dan hij bij aanvang dacht. Het probleemgestuurd onderwijs heeft hem veel gebracht, het daagt hem uit om goed voorbereid naar de lessen te komen.
Montreal
In de herfst van 2008 gaat hij voor uitwisseling naar Montreal, Canada. Alweer een bijzondere, historische stad. De naam van de stad is afgeleid van de nabijgelegen heuvel “Mont Royal” oftewel Koninklijke Berg. Hij beleeft een koude winter met temperaturen tot -40 graden. “In de winter valt er soms wel twee meter sneeuw. Er rijden vrachtwagens om de sneeuw uit de stad weg te halen en naar het platteland te brengen.” “Wat betekent dat voor het sociale leven, als het zo koud is?” “Onder de stad is een gangenstelsel en zijn er ruimtes die met elkaar verbonden zijn. Hierin vind je winkels en restaurants. Een stad onder de stad”.
Parijs
In januari 2009 komt hij terug naar Nederland en na het afronden van zijn bachelor kiest hij een master in Leiden. Binnen een jaar sluit hij zijn master Politieke Filosofie met goed gevolg af. Hij wil nog graag verder studeren en vertrekt voor een studie naar Parijs. Hij verlengt zijn verblijf in Parijs met een half jaar stage bij de Nederlandse ambassade. Pas daar realiseert hij zich dat hij hier ook zijn werk van kan maken en bij terugkomst in Nederland meldt hij zich voor het zogenaamde ‘diplomatenklasje’. “Het is niet meer als vroeger, het beeld dat er alleen maar mensen met dubbele achternamen in dit klasje zaten. Het was een heel gemengd gezelschap. Je krijgt een uitgebreide opleiding en na anderhalf jaar verheug je je erop om naar het buitenland te gaan”. In zijn top-10 van favoriete plekken staat Hanoi bovenaan, maar Seoul, Shanghai of Belgrado zijn ook favoriet. Waarom Hanoi op de eerste plaats? “In Azie kan je veel leren over diplomatie en het avontuur buiten Europa trok me ook aan“.
Hanoi
Zijn werk voor de Nederlandse ambassade betekent dat hij Vietnamese binnenlandse en buitenlandse politieke ontwikkelingen bijhoudt, hij heeft veel contacten, bezoekt bijvoorbeeld EU delegaties. Hij voert gesprekken op het gebied van mensenrechten, is verantwoordelijk voor het gebruik van social media op de ambassade. Hij bereidt bezoeken voor, zoals afgelopen maand het bezoek van de Nederlandse defensie attaché uit Jakarta die Hanoi aan deed. “We proberen de informatie te verzamelen en door te spelen. Een makelaarsrol”.
Ook in Hanoi vindt Jasper weer een speciale leefomgeving. De stad ligt in een soort kom en heeft een vochtig klimaat, met haar zeven miljoen inwoners en naar schatting 3,5 miljoen motorbikes is het een vervuilde stad. Ondanks deze ogenschijnlijke nadelen geniet hij van het leven in deze dynamische stad. De invloeden van de voormalig Franse overheersing zijn bijna helemaal uit het straatbeeld verdwenen of het moet ‘de baguette’ zijn die nog op bijna elke straathoek te koop is. Bijna niemand spreekt nog Frans, hooguit de ouderen. Een van de overblijfselen is de Opera van Hanoi, gebouwd in Franse koloniale stijl en geïnspireerd op de Opera in Parijs. En op zondagen speelt hij in het voetbalteam van de Wereldbank, meestal als rechtermiddenvelder. Gewoon, lekker een potje voetbal op een kunstgrasveld op een wel heel speciale plek: aan de Rode Rivier in Hanoi.
