Een reeks van recente gevallen in Nederland en omringende landen doet vermoeden dat voorlopige rechtsbescherming bij grote projecten niet goed lijkt te werken. Zo zijn bijvoorbeeld besluiten geschorst terwijl het project al bijna klaar was en er dus al grote investeringen waren gedaan. Ook werden besluiten niet geschorst enkel omdat het project feitelijk al vergevorderd was. Nagegaan wordt hoe voorlopige rechtsbescherming bij grote projecten daadwerkelijk functioneert. Vertrekkend vanuit de Europeesrechtelijke eisen en de dogmatische uitwerking daarvan in het Nederlandse en Duitse recht, worden aanbevelingen ontwikkeld tot verbetering van de voorlopige voorzieningprocedure en haar inbedding in het besluitvormingstraject. ​Dit onderzoek zal resulteren in een proefschrift.